آیین نخل گردانی؛ سنتی با قدمت ۴۰۰ ساله در نراق

به گزارش خبرگزاری بسیج استان مرکزی؛ سوگواری در ماه محرم یکی از سنت‌های بسیار قدیمی است که در هر شهر و روستا کشورمان ایران با اداب خاصی برپا مي‌شود و مردم شهرستان دلیجان استان مرکزی هم از همان آغازین روزهای ماه محرم، مراسم و آئین‌هایی داشته‌اند.

هر ساله در آستانه ورود به ماه محرم مراسم چاووشی‌خوانی همراه با دمام زنی در شهر‌های دلیجان و نراق برگزار می‌شود.

آئین سنتی نخل گردانی آیینی کهن با قدمتی ۴۰۰ ساله است که هر ساله در روز عاشورای حسینی در شهر‌ "نراق" یکی از شهرهای قدیمی شهرستان دلیجان برگزار می‌شود. مردم این شهر در روز عاشورا مراسم تاریخی و کهن نخل‌گردانی را برگزار می‌کنند.

این شهر دارای دو نخل بزرگ و کوچک است که از صبح روز عاشورا از جایگاه خود بیرون آورده شده و مراسم عزاداری شروع می‌شود. جوانان با حضور در کنار نخل‌ها با پوشش پارچه‌های مختلف لباس عزا را برتن نخل‌ها می‌پوشانند و با ذکر "یا علی" و "یا زهرا"، نخل را از محل و جایگاه خود حرکت داده و آن را در میدان اصلی شهر می‌آورند.

نخل به مثابه تابوت عزا در بین مردم است و شکل آن به مانند تابوتی تو خالی بوده که دارای چندین پایه در اطراف و جلو است. از زمان‌های دور پایه‌کشان نخل در نراق از قداست خاص برخوردار بودند و اغلب دارای وجاهت مذهبی بوده و به‌همین منظور افرادی که این نخل را بر دوش می‌برند با وضو و نیت خیر ابتدا آن را بوسیده و سپس یا علی‌گویان پایه‌های سنگین را حمل می‌کنند. خانواده‌های اصیل و مذهبی در نراق، هر کدام پایه‌هایی از این نخل‌ها را از پدران خود به ارث می‌برند و نسل به نسل به اولاد ذکور و ارشد خانواده رسیده به طوری که پایه‌ها به افراد یا طایفه خاصی تعلق دارد و مرسوم است به رسم ادب پایه نخل به افراد صلاحیت دار و محب اهل بیت(ع) واگذار می‌شود.

در صبح روز عاشورا پایه‌کش ها، چاچپ یا همان چادرشب و یا پارچه‌های مخصوص را از شانه تا کمر خود می‌بندند و کار تزئین نخل را انجام می‌دهند. در پایه‌های طرفین نخل ها دو مرد توانمند که یکی پشت به نخل و دیگری مقابل می‌ایستند و با شیوه ای خاص به صورت تعادلی این نخل را که دارای وزن سنگینی است، حمل می‌کنند.
در پایه‌های جلو و عقب نخل نیز سه مرد توانمند می‌ایستند و چینش نیروها به گونه ای است که یکنواختی و تعادل وزن نخل در هنگام حرکت برای نخل کشان حفظ می‌شود.

نخل‌گردان های چادرشب بر دوش و کمر می‌بندند و از بالش‌های مخصوص روی شانه استفاده می‌کنند و خواندن اشعار مرثیه و با فرستادن صلوات، مسیر را که مملو از مردم عزادار است، طی می‌کنند.

یکی دیگر از سنت های دیرینه نخل‌گردانی فاتحه‌خوانی برای اموات، بزرگان و مشاهیر در مسیر حرکت نخل برای اموات همان محل است.زنان نیز در مسیر حرکت نخل بر پشت بام‌ها رفته و بر سر نخل‌گردان ها و عزاداران حسینی گلاب می‌پاشند.نخل نراق روز عاشورا از آشیانه خود به جوار مسجد امام‌حسن(ع) – قدیمی ترین مسجد نراق- به حرکت در می‌آید و با گذر از مسیرهایی از محله پایین، بازار، به محله بالا این شهر منتقل شده و دوباره با سلام و صلوات به آشیانه خود بازگشت داده می‌شود.

نخل گردانی شهر نراق هر ساله در چهار آئین شامل روز عاشورا، 28 صفر، 21 رمضان و سالروز شهادت حضرت زهرا (س) انجام می‌شود.

انتهای پیام/