به گزارش خبرگزاری بسیج خوزستان؛ تاریخ نگاران، پس از سنگ تراشی، سبدبافی با رشته‌های گیاهی را کهن‌ترین صنعتی می‌دانند که انسان با آن آشنا شده است و نمونه‌های حصیر یافت شده در عراق، که احتمالا ً متعلق به ۵۰۰۰ سال پیش از میلاد مسیح است بازگو کننده قدمت حصیر بافی است.
در مناطق عرب نشین به علت فراوانی درختان نخل، هنر صنعت حصیر بافی به موازات شغل کشاورزی رواج یافته است و انواع سبد‌ها، محصولات کاربردی و زیرانداز‌ها با کاربرد نوار‌های تهیه شده از برگ درخت خرما تولید می‌شود.
در گذشته هیچ گاه حصیر بافی خوزستان، به عنوان حرفه اصلی مردم مطرح نبود و همواره کشاورزان به این حرفه به عنوان کار جانبی در نظر می‌گرفتند و از درآمد مختصر آن به گردش چرخ اقتصاد خانواده کمک می‌کردند.
امروزه محصول حصیرخوزستان به عنوان یک هنر صنعت در اغلب مناطق ایران شناخته شده است.
شیوه‌ی مشابه حصیر بافی خوزستان، در کشور‌های عربی همجوار نیز رواج دارد.
شهرستان‌های آبادان، خرمشهر، شادگان، دشت آزادگان، هویزه، شوش، دزفول مهم ترن مراکز حصیر بافی خوزستان محسوب می‌شوند.
