به گزارش خبرگزاری بسیج، طی سالهای اخیر به دلیل افزایش تعداد کلاسها و جلسات حفظ قرآن و گسترش فعالیت مؤسسات و خانههای قرآن شاهد حضور بسیاری از حافظان علاقهمندیم، حافظانی که با توجه به شرایط زندگی شخصی و فعالیت اجتماعیشان روشهایی را انتخاب و با بهرهگیری از تجربه صاحبنظران و کارشناسان، برنامه حفظ را دنبال کردهاند و به خیل حافظان پیوستهاند.
نجمه شبانیقهرودی، حافظ کل، مدرس، داور مسابقات قرآن از جمله این حافظان است. او به اندازه کافی در جامعه بانوان قرآنی شناخته شده است و این خبرگزاری نیز به منظور آشنایی بیشتر مخاطبان، سالها پیشتر به معرفی او پرداخت، اما این بار بهانه دیگری داریم، ازدواجی که چگونگی آشنایی و سرآغاز آن شنیدنی است. در ادامه مشروح گفتوگو با نجمه شبانیقهرودی و امید بهرامی، زوج حافظ قرآن، را میخوانید.
شبانیقهرودی: پدر و مادرم در کنار تمرکز بر سایر فعالیتهایم، اهتمام ویژهای به فراگیری قرآن داشتند. در مقطع راهنمایی تحصیلی، پدرم من را در کلاس تجوید ثبتنام کرد. به تشویق مادرم طی یک روز سوره یاسین را حفظ کردم. در فوق برنامههای مدرسه به عنوان قاری و مؤذن فعالیت داشتم.
در سال دوم دبیرستان، متوجه شدم یکی از بستگانم وارد کلاسهای تخصصی حفظ جامعةالقرآن شده و قرار است طی یک سال قرآن را حفظ کند. از آنجا در ذهنم جرقهای خورد که شاید من هم بتوانم حافظ قرآن شوم. سپس تصمیم گرفتم که حافظ کل قرآن شوم و طی چهار ماه و نیم به درجه حفظ کل رسیدم.
بهرامی: مادر بزرگم روضهخوان بودند و اهل تهجد بود. من هم تحت تأثیر ایشان قرار گرفتم. در دوره کودکی مداحی میکردم. البته در دوره نوجوانی ما وجود نابغه قرآنی حجتالاسلام محمدحسین طباطبایی یکی از انگیزههای خوب، محسوب میشد، به طوری که در ۱۴سالگی میخواستم درس را رها کنم تا از طریق مؤسسه قرآنپژوهان قرآن را حفظ کنم که میسر نشد، اما در ۲۱ سالگی حفظ قرآن را طی ۱۰ ماه انجام دادم و هنگامی که مصاحبه خانم شبانی را در تلویزیون دیدیم، یکی دیگر از انگیزههایم این بود که خانمی در طول چهار ماه و نیم حافظ شدند. گفتم اگر زمانی ایشان را دیدم، میگویم به نیت امیرالمؤمنین طی ۱۱۰ روز قرآن را حفظ کردم، اما این اتفاق نیفتاد و انگیزهای نداشتم و مشوقی کنارم نبود و طی ۱۰ ماه حافظ قرآن شدم.
شبانیقهرودی: برنامه روزانه حفظ در جامعةالقرآن روزی دو صفحه بود. خاطرم هست طی ساعت حفظ در مؤسسه بیشتر از دو صفحه و حتی بیش از سایر دوستان و همکلاسیهایم آیات را حفظ میکردم. استادم «براتفرد» گفتند که استعداد دارم که آیات بیشتری را حفظ کنم. حال آن که من یک سال تحصیلم را رها کردم و فکر میکردم با این اوصاف چرا باید برای حفظ عجله کنم؟ از ایشان در این باره پرسیدم. استاد براتفرد گفت که هرچه زودتر برای حفظ اقدام کنم، زودتر میتوانم محفوظاتم را تثبیت کنم. بنابراین به تشویق استاد، دو صفحه را به روزی چهار صفحه و سپس شش صفحه افزایش دادم و هنگامی که به اجزای ۲۹ و ۳۰ رسیدم، روزی ۱۰ صفحه را حفظ میکردم. ادامه یکسال حفظ را برای مرور و تثبیت محفوظات صرف کردم.
بهرامی: دوسوم قرآن را حفظ کردم و حفظم معنامحور بود و ۵۰۰ صفحه از مصحف شریف را کلمه به کلمه به عربی و فارسی مینوشتم. از روز نخست حفظ علاقهمند بودم که بتوانم از آیات قرآن در کلام، رفتار، اعمال و منشم استفاده کنم و به همین دلیل حفظم را همراه با فراگیری معنای آیات، شأن نزول آیات و... انجام دادم.
شبانیقهرودی: تقریباً از ۱۶سالگی وارد عرصه حفظ به صورت تخصصی شدم، اما از ۱۲سالگی وارد عرصه قرائت قرآن شدم و از محضر سرکار خانم مرحوم سوسن هرجی، داور بنام کشور، بهره بردم. در عرصه حفظ نیز طی آن دوره مدیر مؤسسه جامعةالقرآن استاد محمدمهدی بحرالعلوم بود که در برنامهریزی حفظ و آموزش نکات تفسیری و ترجمه و طرح آیات مشابه و پرسش سؤالات تخصصی حفظ از محضر ایشان استفاده کردم که کلاسهای ایشان موجب انگیزه بیشتر بنده برای استمرار شد. همچنین، خانم بیاتفرد از بهترین اساتید بنده و مشوقانم برای حفظ قرآن در کمتر از یک سال بودند.
بهرامی: بیش از ۱۱ سال (از سال ۱۳۹۱) است که در بحث تخصصی حفظ و مفاهیم فعالیت میکنم و مشوق و مربی در کنار من نبوده است و متوسل شدن به اهلبیت(ع) بهترین مشوقم بود. هر بار که قرآن را مرور و تثبیت میکردم، ثواب آن را به اهلبیت(ع) هدیه میکردم که بهترین انگیزه و مشوقم در این راه بوده است. بنابر این توسل و تضرعم به درگاه اهلبیت(ع) موجب استمرارم در حفظ شده است.
شبانیقهرودی: پس از اتمام حفظ در سال ۱۳۸۶ اولین باری بود که در مسابقات سازمان اوقاف و امور خیریه شرکت کردم. در مرحله مقدماتی این مسابقات حائز رتبه دوم شدم و در مرحله فینال رتبه چهارم را کسب کردم. در سال ۸۷ نفر اول در رشته حفظ کل مسابقات قرآن سازمان اوقاف شدم. همراه آن در سایر مسابقات سپاه پاسداران، مسابقات قرآن حرم عبدالعظیم(ع) نیز شرکت و رتبههای برتر را کسب کردم. همچنین سال ۱۳۸۸ در مسابقات قرآن کشور لیبی با اختلاف یکصدم بین ۷۰ شرکتکننده رتبه چهارم را کسب کردم.
بهرامی: مسابقات خاصی شرکت نکردهام و بیشتر تمرکز بر روی فراگیری مفاهیم، ترجمه و اشراف بر تفسیر و شأن نزول آیات است و به همین دلیل درگیر پرداختن مسابقات نبودم. حتی چهار سال پس از اینکه حافظ کل قرآن شدم، به دنبال مدرک قرآنی نرفتم، چون هدفم مسابقات و کلاس و دریافت مدرک نبود. سعی کردهام افراد علاقهمند را راهنمایی کنم و درباره مناسبتهای مختلف، آیات قرآنی را تبیین و روشنگری کنم. حدود دوسوم قرآن را موضوعبندی کردم تا هر فردی با هر مدرک و هر باوری بتواند از این محتوا استفاده کند و از آن در زندگی فردی و اجتماعی و طیفهای مختلف شغلی هنری، آموزشی و... بهره ببرد.
بهرامی: ذهن خلاق و ایدههای مختلفی برای گسترش فعالیتهای قرآنی دارم. سال گذشته یکی از واحدهای جهاددانشگاهی رویدادی ملی را با عنوان «مشکلگشا» به صورت استارتاپ برگزار کرد. سابقه شرکت کردن در استارتاپهای مختلف را داشتم، اما چون میخواستم انفرادی شرکت کنم، طرحی را که سال ۹۷ روی آن کار کرده بودم ارائه کردم. این طرح در قالب «تبدیل صدا به کلمات آیات قرآن» کار کرده بود.
در این رویداد خانم شبانیقهرودی روبهرویم نشستند و من ایدهپرداز بودم. پیش از من فردی که حافظ ۹ جزء قرآن بود، طرحی را ارائه داد که آیات قرآن را در قالب تصاویر ترسیم کنیم. با ایشان وارد بحث شدم و گفتم چگونه آیات متشابه را ترسیم میکنید؟! پس از اینکه از میزان محفوظاتشان مطلع شدم، گفتم که حفظ سخت است و هر چه جلوتر میروی سختتر میشود؛ مثلاً مشوق من برای حفظ خانمی بود که طی چهار ماه و نیم حافظ کل قرآن شدند. خانمی در آن جمع پرسیدند که این خانم را میشناسید؟ گفتم خیر، حتی اسم ایشان هم خاطرم نیست. سپس به خانم شبانیقهرودی اشاره کردند که روبهروی من نشسته بودند.
آن جلسه برای من جذابتر شد و سپس به دفاع از ایده و طرحم پرداختم که با بهرهگیری از هوش مصنوعی انجام میشد تا هر فردی با هر وضعیت و در هر ساعتی از شبانهروز بدون هیچ محدودیتی بتواند با استفاده از این اپلیکیشن، صدای خود را به کلمات قرآن تبدیل کند. پس از آن درباره نحوه حفظ خانم شبانی، که یکی از مهمترین انگیزههای من در این راه بود، گفتوگو کردیم و سپس این روند ادامه یافت.
شبانیقهرودی: پس از رویداد مشکلگشا، آقای بهرامی نزد من آمدند و گفتند که میخواهند درباره طرحشان بیشتر صحبت کنند. سپس از علاقهمندیشان برای ازدواج با خانمی گفتند که حافظ قرآن هستند و در همان جلسه از من خواستگاری کردند و پس از کسب اجازه در همان هفته با خانوادهشان به خواستگاری آمدند و اکنون بیش از هشت ماه از عقدمان میگذرد.
شبانیقهرودی: همسرم سه بار کل قرآن را برایم قرائت کردهاند و مواقعی با یکدیگر تلاوت میکردیم و گاهی همسرم نکات تفسیری و مفاهیمی آیات را میگفتند و گاه این گفتوگوها به مباحثه علمی میانجامید.
شبانیقهرودی: هنگامی که با فردی ازدواج میکنید که از لحاظ عقیده به شما نزدیک است، انگیزه قرآنیتان بیشتر میشود، زیرا پشتوانه محکمی در گسترش فعالیتهای قرآنی خواهد داشت، به طوری که میتوان برنامهریزی کرد که در فعالیت قرآنی بانوان و آقایان مثمرثمر باشیم. بنابراین همین امر سبب انگیزه من شد و به پیشنهاد همسرم کانال حفظ و تثبیت قرآن را راهاندازی کردیم. علاقهمندیم که بتوانیم در حفظ، تثبیت و مفاهیم به دیگران کمک کنیم.
انتهای پیام/