به گزارش خبرگذاری بسیج از اردبیل ، به نقل از گاردین، خطر شیوع از میکروب‌هایی که برای هزاران سال در یخبندان دائمی به دام افتاده‌اند، به دلیل افزایش فعالیت کشتیرانی سیبری افزایش یافته است.
دانشمندان هشدار داده اند که بشریت با یک تهدید همه گیر جدید عجیب و غریب مواجه است. آنها می گویند که ویروس های باستانی منجمد شده در قطب شمال می توانند روزی در اثر گرم شدن آب و هوای زمین منتشر شوند و باعث شیوع یک بیماری بزرگ شوند.
در نتیجه، دانشمندان شروع به برنامه ریزی یک شبکه نظارتی در قطب شمال کرده اند که موارد اولیه بیماری ناشی از میکروارگانیسم های باستانی را مشخص می کند. علاوه بر این، برای جلوگیری از شیوع بیماری و خروج افراد آلوده از منطقه، قرنطینه و درمان تخصصی پزشکی را برای افراد آلوده ارائه می‌کند.
ژان میشل کلاوری، متخصص ژنتیک از دانشگاه اکس مارسی، گفت: «در حال حاضر، تجزیه و تحلیل تهدیدات همه‌گیری بر بیماری‌هایی متمرکز است که در مناطق جنوبی ظاهر شوند و سپس به شمال گسترش می یابند. در مقابل، توجه کمی به شیوعی شده که ممکن است در شمال ظاهر شود و سپس به جنوب برود. ویروس‌هایی در آن بالا وجود دارند که می‌توانند انسان‌ها را آلوده و شیوع بیماری جدیدی را آغاز کنند.»
این نکته توسط ویروس شناس ماریون کوپمنز از مرکز پزشکی اراسموس در روتردام نیز مطرح شد، وی گفت:« ما نمی‌دانیم چه ویروس‌هایی در یخ‌های دائمی وجود دارند، اما من فکر می‌کنم این خطر واقعی وجود دارد که شاید یکی از آنها بتواند باعث شیوع بیماری شود: مثلاً یک نوع باستانی فلج اطفال. ما باید فرض کنیم که چنین چیزی ممکن است رخ دهد.»
در سال 2014، کلاوری تیمی از دانشمندان را رهبری کرد که ویروس‌های زنده را در سیبری جدا کردند و نشان دادند که هنوز هم می‌توانند ارگانیسم‌های تک سلولی را آلوده کنند، حتی اگر هزاران سال در یخ‌های دائمی مدفون باشند. تحقیقات بیشتر که سال گذشته منتشر شد، وجود چندین گونه ویروسی مختلف را از 7 مکان مختلف در سیبری نشان داد و مشخص کرد که این گونه‌ها می‌توانند سلول‌های کشت‌شده را آلوده کنند. یک نمونه ویروس 48هزار و500 ساله بود.
کلاوری گفت: «ویروس‌هایی که ما جدا کردیم فقط می‌توانستند آمیب‌ها را آلوده کنند و هیچ خطری برای انسان نداشتند. با این حال، این بدان معنا نیست که ویروس‌های دیگر (که در حال حاضر در یخ‌های همیشه منجمد شده‌اند) ممکن است نتوانند باعث ایجاد بیماری در انسان شوند. ما آثار ژنومی ویروس‌های آبله و هرپس‌ویروس‌ها را شناسایی کرده‌ایم که برای مثال پاتوژن‌های شناخته شده انسانی هستند.»
نکته مهم در مورد انجماد دائمی قطب شمال، سرد، تاریک و فاقد اکسیژن بودن است که برای حفظ مواد بیولوژیکی عالی خواهد بود. مثلا می توانید ماست را در انجماد دائمی قرار دهید و ممکن است 50هزار سال بعد همچنان قابل خوردن باشد.
اما این انجماد دائمی جهان در حال تغییر است. لایه های بالایی ذخایر اصلی سیاره (در کانادا، سیبری و آلاسکا) در حال ذوب شدن هستند زیرا تغییرات آب و هوایی به طور نامتناسبی بر قطب شمال تأثیر می گذارد. به گفته هواشناسان، این منطقه چندین برابر سریعتر از میانگین نرخ افزایش گرمایش جهانی در حال گرم شدن است.
با این حال، کلاوری افزود، ذوب مستقیم یخ ها سریع‌ترین خطر را ایجاد نمی‌کند. خطر ناشی از یکی دیگر از تأثیرات گرمایش جهانی است: ناپدید شدن یخ های دریای قطب شمال. این اتفاق امکان افزایش کشتیرانی و توسعه صنعتی در سیبری را فراهم می کند. عملیات معدنی عظیمی در حال برنامه ریزی است و قرار است حفره های وسیعی را در یخبندان عمیق برای استخراج نفت و سنگ معدن ایجاد کنند.
«این عملیات مقادیر زیادی از پاتوژن‌ها را آزاد می‌کند که هنوز در آنجا رشد می‌کنند. معدنچیان وارد می شوند و ویروس ها را تنفس می کنند. اثرات آن می تواند فاجعه آمیز باشد.»
کوپمنز گفت: «اگر به تاریخچه شیوع همه گیری نگاه کنید، یکی از عوامل کلیدی تغییر کاربری زمین بوده است. ویروس نیپا توسط خفاش های میوه که توسط انسان از زیستگاه خود رانده شده بودند، منتشر شد. به طور مشابه، آبله میمون با گسترش شهرنشینی در آفریقا مرتبط است و این همان چیزی است که ما در قطب شمال شاهد آن هستیم: یک تغییر کامل در کاربری زمین که می تواند خطرناک باشد.»
دانشمندان بر این باورند که یخ‌های دائمی(در عمیق‌ترین سطوحش ) ممکن است حاوی ویروس‌هایی با قدمت یک میلیون سال باشد و بنابراین بسیار قدیمی‌تر از گونه‌های ویروس های امروزی هستند که تصور می‌شود حدود 300هزار سال پیش ظهور کرده‌اند.
کلاوری گفت: «سیستم ایمنی ما ممکن است هرگز با برخی از این میکروب ها در تماس نبوده باشد و این یک نگرانی دیگر است. سناریویی که زمانی یک ویروس ناشناخته یک نئاندرتال را آلوده می کند به سمت ما باز می گردد، اگرچه بعید است، اما به یک احتمال واقعی تبدیل شده است.»
دانشمندان اعلام کردند ما اکنون با یک تهدید ملموس روبرو هستیم و باید برای مقابله با آن آماده باشیم. این به همان سادگی است.
فونت ناشی از ویروس زامبی معمولاً منجر به افزایش واپاشی و مرگ سلولی می شود، دقیقاً مانند بیماری گوشتخوار. این بیماری بافت نازک و همبند زیر سطح پوست را تحت تاثیر قرار می دهد و باعث مرگ آن بافت ها می شود.
از طرفی بیماری هایی در حال ظهور هستند برای مثال در تابستان 2016 سیاه زخم توسط موج گرمای سیبری فعال شد که منجر به ده‌ها عفونت شد. هزاران گوزن شمالی و یک کودک در اثر گسترش عفونت جان باختند.
آژانس‌های بهداشت جهانی و دولت‌ها چندین سال است که بیماری‌های عفونی ناشناخته را زیر نظر دارند. اینها بیماری هایی هستند که انسان نه در برابر آنها مصونیت دارد و نه از درمان دارویی برخوردار است. سازمان بهداشت جهانی در سال 2017، بیماری «ایکس» را به فهرست کوتاهی از پاتوژن ها اضافه کرد که اولویت اصلی برای تحقیق در نظر گرفته می شود. این سازمان قصد دارد یک نقشه راه برای جلوگیری یا مهار اپیدمی که می تواند توسط این عوامل بیماری زا ایجاد شود، تهیه کند. تلاش ها پس از ظهور ویروس کشنده کووید-19 تشدید شده است.
اخیراً محققان روسی حقیقتی را در مورد ویروس‌های زامبی کشف کرده اند که احتمال انتشار پاتوژن ها و ویروس ها و ایجاد بیماری های مشترک بین انسان و دام وجود دارد. آنها همچنین پیش بینی می کنند ممکن است که تا سال 2030 ویروس زامبی گسترش یابد.
سیبری که لایه‌های منجمد دائمی تا عمق یک کیلومتری را در خود جای داده است، هزاران گونه میکروب خفته را تنها در 1 گرم خاک در خود جای داده است. اکنون با گرم شدن قطب شمال و وجود لایه های منجمدی که 400هزار سال است که دستنخورده باقی مانده‌اند نگرانی ها برای ظهور بیماری شدت گرفته است.
