چرا در مسئله زن و خانواده از غرب طلبکاریم؟ جنگ علنی غرب علیه خانواده

به گزارش سرویس خبری بسیج جامعه زنان خبرگزاری بسیج بحران خانواده در غرب با تلاش برای ترویج هر چه بیشتر همجنس‌گرایی کم‌کم به جا‌های باریک کشیده می‌شود. در حالی که تا همین چند سال پیش در کشور‌های غربی همجنس‌گرایان مجازات می‌شدند و افرادی غیرعادی به شمار می‌رفتند، اما سال‌هاست جریان مشکوک ضدخانواده در دنیای غرب مشغول عادی‌سازی همجنس‌گرایی به عناوین مختلف است. کار تا جایی پیش رفته که برخی از کشور‌های اروپایی و امریکا به ازدواج همجنس‌گرایان با یکدیگر رسمیت داده‌اند. از همه عجیب‌تر اینکه کلیسای کاتولیک که تاکنون همجنس‌گرایی را یک اختلال روانی قلمداد می‌کرد و آن را زشت و ممنوع می‌شمرد، طی سال‌های اخیر با تغییر رویکردی آشکار نسبت به این ناهنجاری، ازدواج همجنس‌گرایان را به رسمیت شناخت. بر این اساس در یک جریان حساب‌شده چندی پیش پاپ فرانسیس، رهبر کاتولیک‌های جهان ازدواج همجنس‌گرایان را تأیید کرد. او گفت که تصور می‌کند زوج‌های همجنس باید اجازه داشته باشند خانواده تشکیل دهند. علاوه بر این واتیکان، روز دوشنبه ۲۷آذر۱۴۰۲، در حکمی تاریخی که از سوی پاپ فرانسیس، رهبر کاتولیک‌های جهان تصویب شد، اعلام کرد کشیش‌های کاتولیک می‌توانند در تبرک زوج‌های همجنس، به شرطی که بخشی از مراسم مذهبی کلیسا نباشد، شرکت کنند. 

 

بحران خانواده در غرب از وجوه مختلفی قابل بررسی است. در کنار گسترش روابط آزاد و تولد خارج از ازدواج بیش از نیمی از فرزندان در کشور‌های اروپایی و امریکا با رخداد دیگری در این بخش از دنیا مواجهیم و آن مسئله گسترش همجنس‌گرایی و تلاش‌ها برای عادی‌سازی این پدیده است؛ موضوعی که حالا حتی واتیکان را هم درگیر خود کرده و پای این نهاد مذهبی منفعل را هم به این سوی ماجرا کشیده است، به گونه‌ای که پاپ حاضر شده با تمام تبعاتی که حمایت از همجنس‌گرایان می‌تواند برای نهاد کلیسا داشته باشد، در چنین مسیری قدم بگذارد و همنوا با جریان ضدخانواده در دنیای غرب، مسئله همجنس‌گرایی را عادی‌سازی کند، اما تبعات این ماجرا برای دنیای غرب و جامعه جهانی چه خواهد بود و پشت پرده این مسئله چیست؟

 

سال ۲۰۰۱ بود که کشور هلند برای نخستین بار در دنیا به ازدواج همجنس‌گرایان رسمیت بخشید. امروز ازدواج همجنس‌گرایان در ۲۸کشور جهان قانونی شده است که البته بیشتر این کشور‌ها یعنی ۱۶کشور در اروپای غربی قرار دارند. با وجود این و به رغم تلاش‌های جریان ضدخانواده در دنیای غرب، همچنان در حدود ۷۰کشور همجنس‌گرایی جرم محسوب می‌شود. جالب‌تر اینکه رسمیت بخشیدن به همجنس‌گرایی حتی در کشور‌های غربی و به خصوص امریکا با مقاومت مردم عادی و طرفداران خانواده مواجه بود و بسیاری از مردم این کشور‌ها هنوز هم نسبت به این جریان احساس خوشایندی ندارند. با وجود این جریان ضدخانواده با به‌کارگیری تمام ظرفیت‌ها به دنبال ترویج و عادی‌سازی همجنس‌گرایی در دنیاست و حتی وقتی با مقاومت دیگر کشور‌ها در این رابطه مواجه می‌شوند، آن‌ها را به رعایت‌نکردن حقوق بشر و مسائلی از این دست محکوم می‌کنند. 

 

هنر، هالیوود و برنامه‌های رسانه‌ای و تاکشو‌ها همیشه یکی از قوی‌ترین ابزار‌های نظام سرمایه‌داری غرب برای پیشبرد اهدافش بوده و است. 

تعداد کاراکتر‌های دگرباش جنسی در سریال‌های پربیننده امریکایی امسال هم حدود ۳درصد نسبت به سال قبل افزایش پیدا کرد و سهم آن‌ها را از میان شخصیت‌های اصلی داستان‌ها به ۱۲درصد رساند. این خبر را مؤسسه تحقیقاتی رسانه «گلاد» (GLAAD) که به مدت ۲۶سال شخصیت‌های لزبین، همجنس‌گرا، دوجنس‌گرا، ترنس‌ها و دگرباشان را بررسی کرده است، بر اساس هفدهمین نسخه مطالعه خود اعلام کرد. این گزارش که سریال‌ها و برنامه‌های پربیننده شبکه‌های ABC، CBS، The CW، FOX و NBC را در سال‌های ۲۰۲۱ و ۲۰۲۲ مطالعه کرده است، می‌گوید: حدود ۹۲نفر (۹/۱۱ درصد) کاراکتر دگرباش جنسی‌دارند که یعنی این رقم با افزایش ۸/۲ درصدی نسبت به سال قبل، رکورد زده است. طبق این گزارش اکثر شخصیت‌های دگرباش در این سریال‌ها یا برنامه تلویزیونی زن‌های لزبین هستند. شخصیت‌های لزبین ۴۰درصد، مردان همجنس‌گرا ۳۵درصد و باقی گرایش‌ها هم ۲۵درصد را به خودشان اختصاص داده‌اند. در ضمن برای چهارمین سال متوالی است که بیش از نصف شخصیت‌های دگرباش را رنگین‌پوستان تشکیل می‌دهند و امسال این رقم ۵۸درصد بود. بدون نگاه به چنین آماری هم به شکل شمی و با رجوع به مشاهدات عمومی کسانی که مخاطب فیلم‌ها، سریال‌ها و برنامه‌های تلویزیونی غرب هستند، می‌شد این افزایش عمدی، دستوری و البته غیرطبیعی را حس کرد. در حالی امسال ۱۲درصد از شخصیت‌های اصلی تاک‌شو‌ها و سریال‌های پربیننده امریکایی همجنس‌گرا هستند که طبق پژوهش‌های مؤسسه گالوپ، از میان کل بزرگسالان امریکایی کمتر از یک‌درصد آن‌ها با همجنس خود ازدواج کرده‌اند. ساده‌انگارانه است اگر این موج را جریانی طبیعی بدانیم. 

 

با نگاهی تاریخی به ماجرای ترویج همجنس‌گرایی در دنیا درمی‌یابیم با فروپاشی شوروی، وقتی امریکا و به طور کل بلوک غرب به قرن۲۱ رسیدند و در جهان تک‌قطبی شروع به تاختن کردند، حالا برای استثمار توده‌های انبوه کارگران و خدمتگزاران در سراسر دنیا باید آن‌ها را از هر جمعیتی جدا می‌کردند تا به هیچ منبع قدرتی وصل نباشند و برای ادامه حیات مجبور باشند به شرایط کار و زندگی در این نظم جدید تن دهند. فردگرایی تا حدی تبلیغ و ترویج شد که بیم‌هایی نسبت به فروپاشی تمام دستاورد‌های تمدنی بشر پدید آمد و حد اعلای فردگرایی در ترویج همجنس‌گرایی خود را نشان داد. بعد از این نوبت رسانه‌ها بود که به میدان بیایند و پروژه عادی‌سازی و قبح‌زدایی از این موضوع را کلید بزنند. 

 

۲۰ سال پس از تک‌قطبی‌شدن جهان در سال۲۰۱۲ میلادی ۵/۳ درصد از امریکایی‌ها خودشان را همجنس‌گرا معرفی کردند و در ۱۰ سال پس از آن این رقم باز هم صعود خیره‌کننده‌ای داشت و با افزایش بیش از ۱۰۰درصدی به ۲/۷ درصد رسید، البته طبق گزارش گالوپ، حدود یک نفر از هر ۱۰ بزرگسال امریکایی که خود را دگرباش جنسی معرفی کرده (۶/۹ درصد) با همسری همجنس ازدواج کرده است و با نسبتی به مراتب کمتر (۱/۷ درصد) از کل همجنس‌گرایان با یک شریک خانگی همجنس زندگی می‌کند، یعنی کسانی که عملاً زندگی دگرباشانه دارند، چه رسمی و چه غیررسمی، نهایتاً ۶۷/۱ درصد از جمعیت امریکا هستند و خیلی مانده که به ۲ درصد برسند. نیمی از بزرگسالانی که خود را LGBT معرفی کرده‌اند، هرگز ازدواج نکرده‌اند، چه با همجنس و چه با جنس مخالف، با این حال خودشان را همجنس‌گرا معرفی می‌کنند و فاجعه‌آمیز آنجاست که ببینیم ۴/۱۱ درصد از آن‌ها که خود را همجنس‌گرا می‌دانند، با جنس مخالف‌شان ازدواج کرده‌اند و ۵/۹ درصد یا طلاق گرفته یا جدا شده‌اند. به طور کلی، کمتر از یک‌درصد بزرگسالان ایالات‌متحده با یک همسر همجنس ازدواج کرده‌اند و حدود نیمی از این جامعه، یعنی ۷/۴۷ درصد با همسری از جنس مخالف‌شان ازدواج کرده‌اند. 

در واقع به نظر می‌رسد با یک بزرگنمایی مواجهیم. این بزرگنمایی‌ها، اما با ایجاد توهم در بسیاری از افراد و سوق‌دادن آن‌ها به این سمت و سو همراه است. وجود قوانینی که کارفرمایان را ملزم می‌کند تا درصد به خصوصی از کارگران یا کارمندان‌شان حتماً از میان افراد همجنس‌گرا استخدام شوند، در این خوداظهاری دروغین بی‌تأثیر نیست و تأثیر رسانه‌ها، به خصوص مدیای بصری هم واقعاً قابل توجه است.

 

رواج همجنس‌گرایی و تضعیف بنیان خانواده با معرفی شکل‌های غیرمتعارف خانواده مانند ازدواج همجنس‌گرایان با یکدیگر یکی از موضوعاتی است که مقام معظم رهبری بار‌ها بر آن تأکید داشته‌اند و آن را به عنوان یکی از مطالبات ما در موضوع زن و خانواده از غرب می‌دانند. در دیدار اخیر رهبری با اقشار مختلف بانوان نیز ایشان تأکید کردند: «چرا همجنس‌بازی به عنوان یک شیوه مترقی شناخته می‌شود که اگر کسی انکار کرد، به عنوان یک فکر عقب‌افتاده، یک شخص عقب‌افتاده، یک ملت عقب‌افتاده تلقی می‌شود؟ چرا؟ هم در محیط‌های سیاسی ترویج می‌شود، [هم در]محیط‌های اجتماعی ترویج می‌شود، رؤسای جمهور، مسئولان کشور‌ها آن را ترویج می‌کنند و بعضی‌ها افتخار می‌کنند که ما این‌جوری هستیم! چرا؟ این چه منطقی دارد؟».

سیدابراهیم رئیسی، رئیس‌جمهور نیز طی سخنرانی در هفتادوهشتمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد همجنس‌گرایی را یکی از مصادیق جنگ علیه خانواده برشمرد و گفت: «در کنار جنگ علیه اسلام، شاهد جنگ علیه خانواده نیز هستیم. خانواده اصیل‌ترین، دیرپاترین، بنیادی‌ترین و فطری‌ترین نهاد بشری است که امروز در معرض تهدید قرار گرفته است. امروز جنایت علیه بشریت، فقط اشغال سرزمین‌ها و کشتار بی‌گناهان و استعمار ملت‌ها نیست بلکه هجوم به پناهگاه فطری و طبیعی بشر یعنی خانواده نیز جنایت علیه بشریت است.» 

طبق تأکید رئیس‌جمهور، حفاظت از حریم خانواده و ازدواج که از وصلت یک زن و یک مرد شکل می‌گیرد، یک واقعیت جهانی است که باید به دستور کار مشترک جهانی تبدیل شود. آموزش، توسعه و تعالی انسانی جز در چارچوب ارزش‌های خانوادگی به کمال نمی‌رسد. روایت‌های ساختگی از زوجیت و جنسیت، در حقیقت تلاش برای حذف مفاهیم متعالی نظیر مادر، پدر و خانواده طبیعی است؛ اقداماتی که می‌توان آن را مصادیق جنایت علیه بشریت و موجب انقطاع نسل بشر دانست. مقابله با چنین رویکرد‌هایی وظیفه انسانی ماست. ما امروز نیازمند جنبش جهانی تعهد به خانواده هستیم تا همه اعضای خانواده زندگی گرم در کنار یکدیگر را تجربه کنند. 

رئیس‌جمهور همچنین تصریح کرد: «ما از همه رهبران جهان و رهبران ادیان الهی می‌خواهیم به وظیفه تاریخی خود در حمایت از جایگاه اصیل مفهوم خانواده و مقابله با روایت‌های ساختگی عمل کنند. ما از سازمان ملل انتظار داریم احترام به جایگاه والا و اصیل خانواده را در صدر دستورکار خود قرار دهد.»