یادداشت روز| علی مؤذنی کارشناس مسائل سیاسی

دوقطبی سیاسی یا دوقطبی اخلاقی؟

ملت ایران در طول تاریخ، همواره سمبل و الگوی اخلاق‌مداری و ادب و نوع‌دوستی و احترام به آرمان‌های انسانی بوده است و در بسیاری از ویژگی‌های نابِ انسانی، سرآمد تمدن به شمار می‌رود، لذا آنچه باید مورد امعان نظر قرار بگیرد و در عرصه‌های مختلف، از جمله در بستر انتخابات مورد توجّه خاص قرار بگیرد این است که دوقطبی سیاسی و تکثّر سیاسی نباید منجر به دوقطبی اخلاقی و ذبح شدن اخلاق در پای سیاست شود.
کد خبر: ۹۶۰۳۹۷۰
|
۱۷ خرداد ۱۴۰۳ - ۰۷:۱۵

به گزارش خبرگزاری بسیج استان مرکزی از خمین؛ علی مؤذنی کارشناس مسائل سیاسی و استاد دانشگاه در یک تحلیل سیاسی گفت: اختلاف‌سلیقه در بین آدمیان، امری طبیعی است و اصولاً تصور جامعه‌ای بدون اختلاف‌نظر، دور از ذهن بوده و با عالَم واقعیت همخوانی ندارد. اختلاف‌نظر و اختلاف‌سلیقه در همه عرصه‌های زندگی انسان به‌عنوان موجودی اجتماعی و عاقل، قابل‌مشاهده است؛ از یک خانواده گرفته تا مسافرتی دو یا چندنفره و از اداره یک کارگاه و کارخانه گرفته تا مدیریت کلان در سطوح بالای اجرایی!

به‌طور خاص، مفهوم دوقطبی، ناظر به وضعیتی در جامعه سیاسی است که تمام مسائل شهروندان به شدّت متأثّر از دو وضعیت متعارض سیاسی و تلاطم بین این دو وضعیت است، در حالت دوقطبی، دو گفتمان یا دکترین بر سپهر سیاسی کشور مستولی شده و برای آن‌که به وضعیت غالب تبدیل شوند، به‌طور دائم قطب مخالف خود را به چالش می‌کشد و نوعی کشمکش را در ابعاد مختلف، شاهد هستیم.

نکته حائز اهمیت این است که هرکدام از این قطب‌ها یا گفتمان‌های سیاسی، دارای بدنه اجتماعی و طرفداران خاص خود بوده که هر چه میزان تنش و تلاطم بین این گفتمان‌ها در لایه‌های بالای حاکمیتی بیشتر باشد، امواج حاصل از این برخوردها در لایه‌های زیرین اجتماع و در تعامل روزمره بین طرفداران این دو گفتمان نیز نمایان می‌شود و حتی باعث مجادلات عمیق بین حامیان و سینه‌چاکان این دو قطب مخالف؛ حتی بین اعضای یک خانواده، بین دوستان چندین ساله یا بین شهروندان با دیدگاه‌های متعارض می‌شود!

ممکن است این سؤال مطرح شود که آیا دوقطبی شدن جامعه باعث پویایی و نشاط سیاسی نمی‌شود؟ آیا دوقطبی بودن بهتر از تک‌قطبی بودن نیست؟

به‌طورکلی، تضارب آراء و وجود عقاید و دیدگاه‌های مختلف سیاسی و اجتماعی در یک جامعه، امری مذموم نیست و ناشی از پذیرش افکار مختلف و فعالیت سالم در عرصه سیاسی است اما نکته قابل‌ توجه این است که نباید این دوقطبی یا چندقطبی سیاسی، به دوقطبی اخلاقی منجر شود و اخلاق و معنویت، فدای سیاست و الزاماتِ آن شود.

ملت ایران در طول تاریخ، همواره سمبل و الگوی اخلاق‌مداری و ادب و نوع‌دوستی و احترام به آرمان‌های انسانی بوده است و در بسیاری از ویژگی‌های نابِ انسانی، سرآمد تمدن به شمار می‌رود، لذا آنچه باید مورد امعان نظر قرار بگیرد و در عرصه‌های مختلف، از جمله در بستر انتخابات مورد توجّه خاص قرار بگیرد این است که دوقطبی سیاسی و تکثّر سیاسی نباید منجر به دوقطبی اخلاقی و ذبح شدن اخلاق در پای سیاست شود.

همه عزیزانی که دغدغه انتخاب اصلح دارند - که در جای خود بسیار حیاتی و مهم است- باید به این نکته کلیدی نیز توجه کنند که یکی از جلوه‌های تقوا، رعایت تقوای سیاسی و پرهیز از تخریب قطب مخالف یا طرفداران جناح مقابل است.

انتهای پیام/

ارسال نظرات
پر بیننده ها
آخرین اخبار