نگاهی به زندگی یک مادر دهه هفتادی با سه فرزند
به گزارش خبرگزاری بسیج از آذربایجان غربی، بین برخی از ما دهه شصتی‌ها ازدواج و صاحب فرزند شدن یک اقدام جسورانه تصور می‌شود، حالا اگر کسی در سنین پایین‌تر سه یا چهار فرزند داشته باشد به عنوان قهرمان فرزندآوری و اسطوره جسارت نیز شناخته می‌شود.
سمیرا رحمانی 33 ساله زن جوانی است، که به این اقدام متهورانه تن داده و اکنون در دهه سوم زندگی خود صاحب سه فرزند قدم و نیم قد است که پای صحبت هایش نشسته‌ایم.
لطفا خودتان را معرفی کنید و درباره خانواده تان توضیح دهید.
سمیرا رحمانی هستم ۳۳سال دارم همسرم نیز 33 سال دارد؛ 3 فرزند دارم که یکی از آنها پسر بوده و دو دختر دارم.
اولین فرزندتان چند ساله بودید، به دنیا آمد؟
۲۵سال داشتم که صاحب نخستین فرزندم شدم و به جرات می‌توانم بگویم یکی از شیرین‌ترین روزهای زندگیم است که خاطره‌اش هرگز از یادم نمی‌رود.
لابد با این علاقه ای که به بچه دار شدن دارید، خاطره شیرینی از تعدد بچه‌ها دارید، لطفا به یکی از آنها اشاره بفرمایید.
دختر کوچکم که به دنیا آمده بود دختر بزرگترم ۴سالش بود اکثرا می‌گفتند دخترت کوچک بود چرا دومی را آوردی الان هم خودش اذیت می‌شود هم بچه کوچک.
یک بار که من کار داشتم دختر کوچکم گریه می‌کرد رفتم دیدم دختر بزرگترم گهواره را تکان می‌دهد تا خواهرش آرام بشود، در عین حال ناراحت هست از او پرسیدم «چرا ناراحتی؟» جواب داد « آخه آبجی گریه می‌کنه ناراحت می‌شم»
کلا احساس می‌کنم دختر و پسر من از بقیه بچه ها که تک فرزند بوده یا اختلاف سنی شان بیشتر هست، مسئولیت پذیرتر و فهمیده تر هستند.
آیا همچنان علاقه دارید که صاحب فرزند شوید؟
بله؛ اگر خدا بخواهد و اگر شایستگی دوباره مادر شدن را داشته باشم، حتما؛ چون با تولد هر فرزندم حس کردم دوباره متولد شدم.
انتهای پیام
