وقتی عواطفِ زنان، حماسه می آفریند

حکایت زنان نوغان 

✍ به قلم : ریحانه ایزدی 

" قسمت دوم "
....  هسته اولیه مشهد کنونی را چهار بخش دروازه نوغان، پایین خیابان، بالا خیابان و سراب تشکیل می دهد. در حال حاضر محله نوغان از جنوب به حرم مطهر رضوی، از شمال به دروازه نوغان، از غرب به محله پاچنار و از شرق به محله پایین‌خیابان متصل است که درخت‌های توت هنوز هم در این مکان دیده می‌شود و همین درخت‌ها نشان‌دهنده نوغان‌داری در این محله است. 
اگر بخواهیم محدوده شهر نوقان قدیم را در نقشه فعلی مشهد مشخص کنیم از نزدیکی حرم رضوی (دروازه نوغان) در محله راه آهن شروع می شده تا سمزقند و خواجه ربیع امتداد داشته است. خیابان طبرسی مشهد در گذشته خیابان نوغان نام داشته است.
امام‌رضا (ع) در تاریخ ۲۴ ذیقعده سال ۲۰۰ هجری قمری از مدینه به‌سوی مرو به دعوت مأمون عباسی حرکت کردند و هنگام رفتن به کاخ و لشکرگاه حمیدبن‌قحطبه طایی، والی سابق خراسان، از مسیر محله نوغان گذر کردند و مورد محبت و استقبال مردم این منطقه قرار گرفتند. اگر چه مامون در تمام دوران ولایتعهدی امام رضا(ع) در تلاش بود تا از محبوبیت ایشان بکاهد ولی مردم نوغان با اظهار ارادتشان به امام‌رضا (ع) نام این منطقه را در تاریخ شیعیان ماندگار کردند..
در روایات تاریخی آمده است که: امام هنگام ورود به خانه حمیدبن‌قحطبه طایی درکنار قبر هارون، مکانی را مشخص کرد و فرمود: «این موضع، تربت من است و من در این موضع، مدفون می‌شوم و به‌زودی خداوند متعال این موضع را محل تردد شیعیان و اهل محبت من قرار می‌دهد»......

ادامه دارد...