ما امروز در جامعه شاهد آن هستيم كه به خصوص نسل جوان و آقايان مسئوليت‌پذيري‌شان كاهش پيدا كرده است و حتي براي ازدواج به دنبال خانمي شاغل هستند كه بخشي از هزينه‌هاي زندگي را تأمين كند و اين فرايندي است كه خود ما خانم‌ها با ورود به بازار كار و فرايندي كه ايجاد شده است، باعث شده‌ايم، مسئوليت‌پذيري آقايان در حوزه‌هاي اقتصادي كم شود که به تبع آن مي‌تواند در حوزه‌هاي ديگر هم اتفاق بيفتد. اين مسئله هم اتفاق افتاده، دقيقاً شبيه دومينو است كه يك ضربه ناآگاهانه به مهره اول تمام مهره‌ها را جابه‌جا مي‌كند. ما دقيقاً همين مسئله را در خانواده‌ها داريم. عواطف و محبت تا حد خيلي زيادي مقوله اكتسابي است. در خانواده اين اكتساب عاطفي زن بايد از طريق مرد رخ دهد و احساس قدرتي را كه مرد به عنوان بن‌مايه و توان ادامه فعاليت‌هاي زندگي نياز دارد، داشته باشد، بايد از تأييدات زن بگيرد، اما زني كه خسته است، زني كه نگاه مي‌كند و مي‌بيند دارد عين آن مرد تلاش مي‌كند، به هيچ عنوان نمي‌تواند اين كار را انجام دهد و مردش را تأييد كند! اين درست شبيه گردونه‌اي است كه با اين سرعت بايد توان گردش داشته باشد. هر قدر آن خستگي باعث شود تأييدي كه نسبت به مرد نياز است اتفاق نيفتد، در عوض ابراز عاطفه‌اي كه بايد از سوي آقا صورت بگيرد هم اتفاق نمي‌افتد. وقتي اين دو خودشان خلأ عاطفي داشته باشند، به هيچ عنوان نمي‌توانند خلأ عاطفي فرزندان‌شان را تأمين كنند!  به هيچ عنوان نمي‌توانيم بگوييم مادري كه خودش نياز دارد و به لحاظ عاطفي گرسنه است، نسبت به فرزندانش عواطف درستي داشته باشد. اين فرد به مرور زمان تبديل به فردي افسرده مي‌شود كه نمي‌تواند تكليف و نقشش را در تأمين عواطف خانواده تأمين كند. ما تأثير اين موضوع را روي بچه‌ها هم مي‌بينيم، مشاهده مي‌كنيم بچه‌هايي را تربيت مي‌كنيم كه توقع تأمين معاش‌شان به مراتب از بچه‌هاي قديم بيشتر است. پدر و مادر هم به جاي اينكه تأمين نيازهاي اصلي بچه‌ها به عاطفه و محبت را داشته باشند، فرونشاندن احساس عذاب وجدان‌شان را با تأمين اقتصادي بچه‌ها انجام مي‌دهند، همين باعث مي‌شود بچه‌ها روزبه‌روز مطالبات‌شان بيشتر شود. ما در صحنه واقعي جامعه با اين جوانان سروكار داريم؛ جواناني كه بيشتر در حال مطالبه هستند و كمتر احساس مسئولیت مي‌كنند! در حالي كه بايد مسئوليت‌هاي خود‌شان را در قبال جامعه و خانواده انجام دهند! اين فرايند به خاطر اين است كه خانواده‌ها نيازهاي بچه‌ها و اعضاي خانواده را به درستی تأمين نکرد‌ه‌اند.