خبرگزاری بسیج _ شاید صدها سال باشد که افراد زردک و هویج را با هم اشتباه می‌گیرند اما این گیاه از همان ابتدا در دسته هویج‌ها قرار گرفت تا منشأ آن نامشخص باشد. زردک و هویج خانواده مشابهی دارند، اما بیشترین تفاوت آنها طعمشان است.
چندین نوع از این گیاه وجود دارند که از نظر قدرت مقاومت در برابر بیماری‌ها با هم متفاوت‌اند. بعضی از انواع این گیاه در خاک‌های خاصی بهتر رشد می‌کنند و شکل و اندازه‌شان فرق دارد. بهترین فصل برداشت زردک بهار است، اما در پاییز نیز وارد بازار می‌شود.
زردک در ماه‌های سرد زمستان طعم شیرینی به خود می‌گیرد. انواع کوچک‌تر این گیاه آنتی‌اکسیدان‌های بیشتری دارند. بنابراین برای حداکثر استفاده از ارزش غذایی‌‌اش موقع خرید به اندازه‌اش دقت کنید. مقدار زیاد پتاسیم موجود در زردک برای اکثر افراد مفید است
زردک یا هویج ایرانی منبع غنی از آنتی اکسیدانها، پتاسیم و ویتامین هاست که برای حفظ سلامت قلب مفید است و از بروز بسیاری از بیماری‌ها پیشگیری می‌کند. البته فیبر‌های فراوان آن نیز در بهبود عملکرد روده‌ها نقش دارد.
لازم بذکر است طی چندسال گذشته تولید هویج زرد ایرانی برای اولین بار در ایران با ۵ هزار متر در حومه مرودشت توسعه پیدا کرده است.
ارزش غذایی
ارزش غذایی ۱۵۶ گرم زردک آب‌پز به شرح زیر است:
کربوهیدرات
یک فنجان زردک آب‌پز تقریبا ۲۷ گرم کربوهیدرات دارد که ۵٫۶ گرم آن فیبر و ۷٫۵ گرمش قندهای طبیعی است. شاخص گلیسمی زردک پخته ۵۲ است و بار قند خونی آن ۵٫۲ است.
چربی
زردک چربی بسیار کمی دارد، به‌نحوی که هر واحد آن کمتر از نیم گرم چربی دارد. اکثر اسیدهای چرب این گیاه چند غیراشباع و تک غیراشباع هستند.
پروتئین
هر ۱ واحد زردک پخته ۲ گرم پروتئین دارد.
ویتامین‌ها و مواد معدنی
این گیاه غنی از ویتامین‌ها و مواد معدنی مختلف است از جمله منیزیم، کلسیم، آهن، پتاسیم، ویتامین C، فولات، کولین و ویتامین E.
کالری
یک فنجان زردک آب‌پز ۱۱۱ کالری دارد که اکثر آن از کربوهیدرات‌های این سبزی ریشه‌ای است.
قلیه زردک، ترشی و مربای این محصول نیز در شهر‌های مختلف تهیه و علاقه‌مندان خود را دارد.
