به گزارش خبرنگار خبرگزاری بسیج از کردستان، آموزش مجازی به‌ویژه برای دانش‌آموزان دبستانی که نیازمند تعامل حضوری و راهنمایی مستقیم معلمان هستند، به‌مراتب دشوارتر و کم‌کیفیت‌تر از آموزش حضوری است. در دوره متوسطه نیز پیچیدگی دروس و نیاز به توضیحات حضوری معلمان، یادگیری را در محیط مجازی دشوارتر می‌کند.
از سوی دیگر، بسیاری از دانش‌آموزان به دلیل نبود نظارت کافی یا عدم دسترسی به ابزار‌های مناسب، به طور کامل در کلاس‌های مجازی شرکت نمی‌کنند. به‌عنوان‌مثال، ممکن است صرفاً حضور خود را در ابتدای کلاس اعلام کنند، اما هنگام تدریس معلم مشغول فعالیت‌های دیگر شوند و توجه کافی به درس نداشته باشند. این مسئله به‌ویژه در دروس اساسی مانند ریاضی، شیمی و فیزیک افت تحصیلی قابل‌توجهی را به دنبال دارد.
یکی دیگر از مشکلات اساسی کلاس‌های مجازی، تفاوت سطح آموزش مجازی بین مدارس دولتی عادی و مدارس غیردولتی است. مدارس دولتی عادی عمدتاً از شبکه شاد برای برگزاری کلاس‌ها استفاده می‌کنند که به دلیل ترافیک بالای کاربران، مشکلاتی مانند کندی در بارگذاری محتوا و دشواری در برقراری ارتباط تصویری وجود دارد.
در مقابل، مدارس غیردولتی و خاص با استفاده از پلتفرم‌های اختصاصی، با این چالش‌ها کمتر مواجه‌اند و آموزش مجازی را باکیفیت بهتری ارائه می‌دهند؛ بنابراین بیشترین آسیب آموزش‌های مجازی و تعطیلی مدارس برای دانش‌آموزان مدارس دولتی عادی است که حتی در شرایط عادی و بازگشایی مدارس هم همچنان به نسبت مدارس خاص و غیردولتی در حاشیه توجه‌ها قرار دارند.
برخی افراد در پیشنهاداتی که خیلی مناسب با وضعیت ایران نیست، راهکار جبران این افت یادگیری را توسعه زیرساخت‌های آموزش آنلاین مطرح می‌کنند؛ اما با وضعیت حاکم بر ایران همچون سرعت اینترنت، عدم آشنایی کافی معلمان با تدریس مجازی باکیفیت، نداشتن پلتفرم آموزشی مناسب و از سوی دیگر عدم دسترسی برخی دانش‌آموزان به ابزار‌هایی همچون تلفن همراه یا لب تاب این پیشنهاد منطقی نیست.
شایان‌ذکر است که برخی خانواده‌ها که تعداد آنها کم نیز نمی‌باشد به دلیل مشکلات مالی از تهیه وسایل الکترونیکی باکیفیت اعم از تلفن همراه و تبلت برای فرزندان خود عاجز هستند و همین امر موجبات ناراحتی و دغدغه‌مندی خانواده‌ها را فراهم کرده است.
یکی از معلمین شهرستان قروه در گفت‌و‌گو با کردتودی اظهار داشت: این تعطیلی‌های مکرر سبب دلسردی دانش‌آموزان و بی‌میلی آنان نسبت به درس و مدرسه شده است؛ علاوه‌برآن ما برای اتمام سرفصل‌های درسی به مشکل برخورده‌ایم و زمان کافی برای آن نداریم.
عبدالملکی از شهروندان قروه‌ای در ادامه گفت: حجم تعطیلی‌ها به‌قدری زیاد شده است که فرزند من با کوچک‌ترین اتفاقی در پی تعطیلی مدرسه است و در انجام تکالیف درسی خود اهمال‌کاری می‌کند؛ سیستم آموزش مجازی هم بازدهی چندانی ندارد و باعث افت یادگیری فرزندم شده است.
مادر دانش‌آموز دیگری نیز گفت: شاد آن‌قدر کند شده است که پیام‌ها را با تأخیر نشان می‌دهد. معلم فیلمی فرستاده بود که اصلاً نمی‌توانستیم دانلود کنیم و در نهایت هم کلاس تعطیل شد؛ با این وضعیت ما مجبوریم برای فرزندمان کلاس خصوصی تدارک ببینیم تا مطالب درسی را به‌خوبی یاد بگیرد و این مسئله هزینه‌های گزافی را برای ما در برخواهد داشت.
اکنون توجه به این نکته ضروری است که دلیل این همه بی‌توجهی و بی‌رغبتی دانش‌آموزان ما به تحصیل و حضور در مدارس چه می‌باشد و چرا باید دانش‌آموزان ما این چنین از تعطیلی مدارس استقبال کنند؟
شاید زمان آن فرارسیده که متولیان آموزش کشور یک بازنگری اساسی دراین‌خصوص داشته باشند و در راستای به‌روزرسانی روش‌ها و متد‌های آموزشی کشور مطابق با استاندارد‌های روز جهان، اقدامات لازم را انجام دهند.
انتهای خبر/
