به گزارش خبرگزاری بسیج استان مرکزی؛ در قلب فلات مرکزی ایران، جایی که زمین با بادهای خشک، آفتاب سوزان و سرمای شبانهاش شناخته میشود، اکنون رویاهایی گرمسیری به واقعیت پیوسته است.
موز، میوهای شیرین و متعلق به نواحی استوایی، برای نخستین بار در استان مرکزی به بار نشسته و در گلخانههای شهرستان ساوه، برگهای بزرگ و سبز خود را به سمت نور آفتاب گشوده است.
اینجا نه در جنوب و نه در شمال مرطوب، بلکه ساوه است؛ جایی میان کویر و کوه، جایی که مردمش با تلاش و پشتکار، خاک را به تسخیر درآوردهاند و اکنون در گلخانهای مدرن، درختی را به بار نشاندهاند که تا دیروز تنها در خاطرات سفرهای گرمسیری یا پشت شیشههای فروشگاهها دیده میشد.
این پروژه در زمینی به وسعت ۱۵ هکتار آغاز شده و فاز نخست آن در ۲ هکتار به مرحلهی بهرهبرداری رسیده است. جایی که موز با نظم و دقت در زیر سقف شیشهای گلخانه رشد میکند و خوشه میزند.
احمد اسدی، معاون باغبانی سازمان جهاد کشاورزی استان مرکزی، در روز یکشنبه در این خصوص اعلام کرد: «پیشبینی میشود که در این زمین کوچک، سالانه ۱۶۰ تن موز برداشت شود؛ محصولی که نه تنها برای سبد مصرف خانوارها، بلکه برای آیندهی کشاورزی منطقه نیز اهمیت دارد.»
وی افزود: «این موفقیت، نتیجهی دانش، تجربه و بهرهگیری از فناوری است. ما توانستهایم با مدیریت دقیق منابع، محیطی مناسب برای رشد درختان موز ایجاد کنیم که مشابه جنوب کشور در دل استان مرکزی به بار بنشینند.»
اسدی ادامه داد: «این پروژه تنها یک موفقیت نیست، بلکه راهی نو برای کشت سایر محصولات گرمسیری و نیمهگرمسیری در استان و حتی مناطق هماقلیم باز کرده است.»
وی خاطرنشان کرد: «ثمرهی این دستاورد فقط در خوشههای طلایی موز خلاصه نمیشود؛ این پروژه میتواند به ایجاد اشتغال مستقیم و غیرمستقیم در منطقه کمک کند، بخشی از واردات کشور را کاهش دهد، جلوی خروج ارز را بگیرد و الگویی الهامبخش برای دیگر استانهایی باشد که به ظاهر، از کشت محصولات گرمسیری فاصله دارند.»
ساوه، با خاک تشنه و آسمان بلندش، اکنون به خانهای تازه برای میوهای تبدیل شده که از آن سوی مدار رأسالسرطان آمده است.
درختی که روزگاری تصور کاشتش در این خاک ناممکن بهنظر میرسید، امروز نشانهای روشن از ارادهی انسان و ظرفیت پنهان سرزمین است.
اینجا، در میانهی ایران، میان کویر و کوه، موز بار داده است. و این تنها آغاز یک ماجراجویی جدید است…