«صدایی از دل آتش»؛ روایت شجاعانه‌ی یک زن ایرانی در میانه‌ی جنگ

در میانه‌ی شعله‌های جنگ، در روزهایی که خاک، آغشته به آتش و اندوه بود، صدای زنی از دل قاب تلویزیون برخاست؛ صدایی که نه از جنس ترس، که از تبار حقیقت بود. خانم امامی، حضورتان در دل بحران، تنها اجرای خبر نبود؛ ایستادگی بود. مقاومتی بی‌سلاح در برابر امواج سنگین تحریف و دروغ. شما در هنگامه‌ای که گلوله‌ها سخن می‌گفتند و سکوت برخی، بلندتر از فریاد بود، زبان مردم شدید.

در آن لحظه‌هایی که تصاویر جنگ قلب‌ها را می‌لرزاند، شما با صدایی آرام و دلیرانه، از رنج مردم، از آوار خانه‌ها، از دستانی که یاری می‌خواستند سخن گفتید. کاری کردید که رسانه سنگر شود، نه سکوی نمایش. روایت‌تان مرهم شد بر دل‌هایی که از بی‌پناهی گریسته بودند.

شما ثابت کردید که جنگ تنها میدان نبرد سربازان نیست، که گاهی واژه‌ای به‌جا، نوری‌ست در دل تیره‌ترین شب‌ها. با شما، زن ایرانی نه تنها راوی حقیقت شد، بلکه قامت رسا و استواری شد در دفاع از انسانیت.

بسیج جامعه زنان کشور قدردان این شجاعت، این صداقت، و این رسالت روشن‌تان هستیم.