خوداتکایی و دیپلماسی؛ افق روشن امنیت ایران در نظم نوین منطقه‌ای
به گزارش خبرگزاری بسیج از همدان، در میانه آتش جنگ ۱۲ روزه و غرش موشک‌ها، حقیقتی نو متولد شد؛ واقعیتی که آینده امنیتی منطقه را با رنگی متفاوت ترسیم می‌کند: ایران دیگر فقط تماشاچی یا بازیگر درجه دو نیست، بلکه قدرتی مستقل، تعیین‌کننده و با ابتکار عمل است؛ قدرتی که توانسته است توازن منطقه را دگرگون سازد، نه از مسیر وابستگی به قدرت‌های جهانی، بلکه با اتکای هوشمندانه به ظرفیت‌های درون‌زا و اندیشه‌ای استراتژیک.
آنچه امروز در سیاست امنیتی ایران به بار نشسته، حاصل سال‌ها تکیه به اصل خوداتکایی است؛ اصلی که در دنیای پرآشوب و بی‌ثبات امروز، نه‌فقط یک انتخاب، بلکه ضرورتی حیات‌بخش است. ایران نشان داده است که می‌توان بدون تکیه به چتر امنیتی بیگانگان، با ارتقاء توان بومی در رصد، پاسخ و بازدارندگی، به نقطه‌ای رسید که دشمنان نیز حساب ویژه‌ای برای آن باز کنند.
اما امید به آینده، تنها در سلاح نیست؛ در درک این واقعیت است که پیروزی نهایی از دل روایت‌ها، دیپلماسی و عقلانیت برمی‌خیزد. امروز بیش از هر زمان، ایران نیازمند حضوری مؤثر در عرصه‌های بین‌المللی است؛ حضوری که صدای مقاومت را با منطق حقوقی و زبان جهانی، به افکار عمومی منتقل کند. ماده ۵۱ منشور ملل متحد، کلیدواژه‌ای روشن برای تبیین مشروعیت دفاعی است و ایران باید با هوشمندی، آن را به سلاحی برای دفاع از حقیقت بدل سازد.
تجربه‌های تلخ خلع سلاح در عراق و لیبی، ما را نسبت به آینده مقاومت‌های منطقه‌ای هشیارتر کرده است. امروز، تقویت جبهه مقاومت نه‌فقط دفاع از سرزمین‌های اشغالی، بلکه دفاع از ساختار ثبات و امنیت کل منطقه غرب آسیاست. این مقاومت‌ها، نقطه توازن و امید ملت‌هایی هستند که هنوز در سایه ظلم و اشغال نفس می‌کشند.
ایران در آستانه یک تحول بزرگ قرار دارد؛ تحولی که می‌تواند با پیوند هوشمندانه میان قدرت سخت و قدرت نرم، روایت ملی و مشارکت منطقه‌ای، به الگویی الهام‌بخش برای ملل مستقل بدل شود. افق پیش‌رو، اگرچه چالش‌برانگیز است، اما روشن است؛ به شرط آنکه با اعتمادبه‌نفس، بازآفرینی راهبردی، و بهره‌گیری از ظرفیت‌های جهانی گام برداریم.
خبرنگار: علی اکبری ساجد
انتهای پیام/
