تواکل ممنوع؛ تواصی باید

به گزارش خبرگزاری بسیج خراسان رضوی از مشهد، در این یادداشت آورده است زنده بودن روح تواصی در جامعه باعث احیای امر به معروف است و گسترش آفت تواکل در جامعه اصل امر به معروف و نهی از منکر را خنثی و تعطیل می‌کند.

متن یادداشت به شرح زیر می باشد

تواکل به معنای موکول کردن انجام وظیفه به یکدیگر، به هم سپردن، به گردن یکدیگر انداختن، از انجام کار شانه خالی کردن، به گردن هم انداختن مسئولیت، انزوا طلبی و در یک جمله فرار از مسئولیت اجتماعی فردی و سازمانی است.

امام رضا(ع) در مذمت تواکل فرمودند: کان رسول الله(ص) یقول: "اذا امتی تواکلت (تواکلوا) الامر بالمعروف و النهی عن المنکر فلیاذنوا بوقاع من الله؛زمانی که امت من در امر به معروف و نهی از منکر تواکل کنند، باید خود را آماده نزول عذاب الهی نمایند."

تواکل گاه میان افراد و گاه میان سازمان ها است.
لایحه عفاف و حجاب و قانون پوشش نمونه روشنی از تواکل سازمان هاست.
خروجی عمل نکردن سازمان ها به وظایف و تکالیف محوله و به امید دیگری بودن وضعیت فعلی پوشش و شل حجابی و بی حجابی در جامعه است.

قرآن کریم راهکار مقابله با تواکل را زنده نگه داشتن روحیه تواصی میان مؤمنان می داند.
تواصی مسئولیت‌پذیری اجتماعی افراد و سازمان ها است.

تواصی به حق، از اصول تشکیل‌دهنده جامعه ایمانی است. ارمغان احساس مسئولیت متقابل برای جامعه، عدالت اجتماعی، وحدت و همبستگی، فراگیر‌نشدن فتنه‌ و گناه است.

تواصی به حق از عناصر مهم مواجهه با تحرکات دشمنان داخلی و خارجی و انسی و جنی است.
مقام معظم رهبری مبارزه با آمریکا را با استفاده از سه عنصر «بصیرت»، «تواصی به حق» و «تواصی به صبر» ممکن می دانند: «دو عنصر مهم برای مواجهه با این دشمنی‌ها لازم است: یکی عبارت است از بصیرت و دومی، عبارت است از صبر و استقامت... خب اگر این دو خصوصیّت وجود داشته باشد، دشمن غالب نمی‌شود.

یکی از راه‌هایی که این دو خصوصیّت را بتوان در جامعه حفظ کرد، عبارت است از «تواصی»، همان که در سورۀ والعصر هست: «وَ تَواصَوا بِالحَقِّ ‌وَ تَواصَوا بِالصَّبر» مردم یک‌دیگر را تواصی کنند. این زنجیرۀ تواصی و توصیه کردن به یک­دیگر [برقرار باشد]؛ هم توصیه به حق کنند، راه حق را تأکید کنند، هم توصیۀ به صبر بکنند...اگر چنان­چه تواصی به صبر و تواصی به حق و بصیرت در جامعه وجود داشته باشد، این جامعه به‌آسانی دست­خوش تحرّکات دشمن نخواهد شد؛ امّا اگر چنان­چه این جریان تواصی که زنجیرۀ محافظت مؤمنان است، ‌قطع بشود، قطعاً خسارت خواهد رسید".