به گزارش خبرنگار خبرگزاری بسیج ; شهید "عدنان سابوته" در سال 1327 در منطقه عشایری "شوهان" یا همان "چنگوله" استان ایلام در خانواده مذهبی و اهل قرآن متولد شد.
پدرش کشاورزی و دامپروری می‌کرد؛ طفولیت وی در منطقه عشایری "شوهان" گذشت؛ در نهایت خانواده سابوته برای امرار و معاش به عراق مهاجرت میکند.
عدنان حدود 5 ـ 6 سال در عراق تحصیل کرد و این سفر، موقعیت مناسبی برای تسلط کامل وی به قرآن کریم و زبان عربی فراهم کرد.
سال 1350 خانواده سابوته را از عراق بیرون کردند و آنها پس از بازگشت و مدتی زندگی در «شوهان» در سال 52 به تهران آمدند؛ شهید سابوته در طول سال‌هایی که در تهران زندگی می‌کرد، با ایلام در ارتباط بود گویی در آنجا به دنبال گمشده‌ای بود.
وی در دوران پیروزی انقلاب به همراه برادرانش نقش برجسته‌ای در معرفی امام خمینی (ره) و انقلاب به مردم داشتند.
شهید سابوته معروف به "حر انقلاب" رزمنده پابرهنه و خستگی‌ناپذیری بود که وقتی تصمیمی بر مقاومت می‌گرفت، به هر قیمتی آن کار را انجام می‌داد.
"مصطفی کولیوندی" هنرمند دهلرانی در حوزه کارگردانی،نویسندگی و بازیگری تئاتر کشور در ایام نوروز 94 اقدام به اجرای نمایش"کفش ها" با محوریت زندگی شهید "عدنان سابوته" و ویژگی های اخلاقی و اعتقادی این شهید در محل یادمان شهدای شرهانی دهلران برای کاروان های راهیان نور نمود.
مصطفی کولیوندی در مورد نقش شهید سابوته و چگونگی شکل گرفتن اجرای این نمایش در ذهن خود و سایر موضوعات گفت: سال گذشته بعد از اجرای نمایش در محل یادمان شرهانی با چند نفر از زائرین در مورد شهدای استان ایلام در حال بحث بودیم که یکی از آنها از شهیدی"پا برهنه" سخن گفت.
وی افزود: جدا از بحث معنویت شهدا، پابرهنه بودن این شهید نظر من را به خود جلب کرد و به همین خاطره تصمیم گرفتم جنبه های اخلاقی و معنوی شهید سابوته را در قالب نمایش و با زبان هنر برای مخاطبان اجرا کنم.
کولیوندی اظهار کرد: خیلی زیبا و بی نظیر است که رزمنده ای از ابتدای جنگ تا لحظه شهادت با پای برهنه و بدون پوتین بر روی زمین و ریگ های داغ و سوزان مهران حرکت کند.
این هنرمند دهلرانی در مورد نمایش "کفش ها" چنین گفت: موضوع داستان مربوط به یک معرکه گیر شعبده باز است که وارد یک جمعی می شود و اعلام میکند که من شعبده باز هستم و معرکه من با تمام معرکه های دنیا فرق می کند.
وی ادامه داد: این فرد معرکه گیر در ادامه معرکه خود می گوید یک چیزی همراه من است که جدا از وسایلی که همراه من است شعبده نیست و رویایی است؛ وسایل خودش را نشان می دهد و سوالات خود را از مردم می پرسد.
کولیوندی تصریح کرد: این فرد از مردم سوال میپرسد که در این دنیا چه کسی را بیشتر از همه می شناسید و اسم چه کسی بیشتر بر روی زبان مردم است که با پاسخ های متفاوتی روبه رو می شود.
وی افزود: این فرد شخصی را برای مردم معرفی می کند که گل های بسیار زیادی را زده است اما فوتبالیست نیست و بدون کفش گل زده است؛آن چیز رویایی که در وسایل فرد معرکه گیر وجود دارد یک جفت"پوتین" سالم و استفاده نشده است.
هنرمند دهلرانی عنوان کرد: معرکه گیر دلیل سالم بودن پوتین ها را از مردم حاضر میپرسد و باز هم جواب های مختلفی را می شنود تا اینکه این فرد به معرفی "شهید عدنان سابوته" می پردازد.
کولیوندی اظهار کرد: رویکرد اصلی این نمایش آیه 24 سوره نور (یَوْمَ تَشْهَدُ عَلَیْهِمْ أَلْسِنَتُهُمْ وَ أَیْدِیهِمْ وَ أَرْجُلُهُمْ بِما کانُوا یَعْمَلُونَ: روزى که شهادت میدهد بر اعمال آنها زبانهاى آنها و ایادى آنها و پاهاى آنها به آنچه عمل کردند)می باشد.
وی ادامه داد: سعی شده در این اثر ارتباط این آیه با ویژگی های اخلاقی و اعتقادی شهید سابوته بیان شود چرا که همیشه این شهید پوتین هایش را از پاهایش بیرون می آورد تا برای شفاعت عدنان در روز قیامت گواهی باشند چون اعضای بدن ما در روز قیامت شاهد و گواه اعمال ما هستند.
این هنرمند دهلرانی گفت: مهم این نیست که مخاطب ما اسم و تاریخ شهادت شهدا را بدانند بلکه مهم این است که راه و رسم شهدا را بشناسیم و به خاطر داشته باشیم و با خود عهد ببندیم که قدم هایمان را مثل شهید عدنان برداریم و دلمان در مسیر دل شهدا باشد.
و سرانجام ساعت 2 ظهر روز دهم مرداد 1361 بود و در حالی که آفتاب سوزانی بر دشت «چالاب» ایلام می‌تابید؛ دوستانش چای ذغالی آماده کرده بودند و به عدنان اصرار می‌کردند تا بیاید و به جمع آنها بپیوندد.
او می‌گوید «باید این مین را هم خنثی کنم» تا اینکه عدنان با انفجار مین تله‌ای با قلبی ترکش‌‌خورده، دست و پاهایی قطع شده و پیکری خون‌آلود که امکان غسل آن وجود نداشت، به دیدار خداوند رفت و دعای این دلاور پابرهنه مستجاب شد. پیکر شهید سابوته که در قفس تن ناآرام بود، در امامزاده صالح (ع) شهر مهران استان ایلام آرام گرفت.
