معاون سیاسی دفتر رئیس جمهوری در صفحه شخصی خود با بیان اینکه روحانی رئیس جمهوری کشورمان نیز تاکید کرده است که هیچ توافقی را امضا نخواهیم کرد مگر آنکه از روز اول تمام تحریمهای اقتصادی لغو شود، نوشت: اکنون هردو کشور ایران و آمریکا در آستانه دیپلماسی و سیاست ورزی ایستاده اند.
وی در ادامه به اظهار نظر طرف آمریکایی نیز اشاره کرده و می نویسد: از آنجا که اوباما نیز گفته است « اگر دو طرف به این توافق دیپلماتیک دست یابند نوید بخش عصر تازهای در روابط آمریکا و ایران است» لذا این آخرین گزینه برای آغاز تعامل است؛ چراکه هر دو کشور بر این امر توافق دارند که به موضوع هستهای به عنوان آزمایش اراده بپردازند.
معاون سیاسی دفتر رئیس جمهور در ادامه راه حل مشکل هسته ای را به واقع بینی آمریکایی ها مبتنی کرده و نوشته است: برای حل مشکل هسته ای،آمریکا باید واقع بینی پیشه کند و با عبور از ادعاها وبا لغو تحریمها به تدریج اعتماد بیافریند؛ تا سخن گفتن آغازشود.
ابوطالبی با استناد به اظهارات خود اوباما که گفته است «این فرصتی است که تنها یک بار در زندگی پیش می آید» می نویسد: اگر در این مرحله دیپلماسی شکست بخورد، از تاریخ درس گرفته نشده و گفتگو به جای خصومت ورزی نخواهد نشست.
وی در ادامه برخی دیگر از مواضع رئیس جمهور آمریکا را که نشان از بروز تغییراتی در نگاه این کشور نسبت به ایران دارد باز بینی کرده نوشته است: اوباما پیشتر در باره ایران گفته است که «ایران کشوری پیچیده است، درست مثل کشور خود ما و باتوجه به تاریخ روابط دو کشور، بی اعتمادی عمیقی وجود دارد که فورا ازمیان نمی رود. ایران کشوری است که در برابر یک جنگ هشت ساله مقاومت کرده و یک میلیون کشته داده است. به نظرم آنها نشان داده اند مایلند در ارتباط با این برنامه که آن را مایه غرور ملی و در مواردی بقای ملی می دانند، سختی ها را تحمل کنند.
در ایران هیچ جناح سیاسی نیست که به خواسته های آقای نتانیاهو دایر بر جمع آوری کامل برنامه غنی سازی اورانیوم تن دهد. دکترین من (دکترین اوباما) این است که ما تعامل خواهیم کرد، اما همه قابلیت های خود را نیز حفظ می کنیم. آمریکا به اندازه کافی قدرتمند هست که بتواند بدون آنکه خود را به خطر بیاندازد، امکان تعامل با کشوری مثل ایران را آزمایش کند. هیچ فرمول و گزینه موثرتری به جز مسیر دیپلماتیک و چارچوب پیشنهادی وجود ندارد و این مسئله قابل اثبات است. اما من بسیار قاطعانه میگویم که حتی اگر اطمینان حاصل کنیم که ایران سلاح هستهای ندارد،اختلافات ما با این کشور تغییری نمیکند.»
معاون سیاسی دفتر رئیس جمهور با یادآوری این که آمریکا در روابط با ایران از کودتا و سرکوب دموکراسی و جنگ و تحریم و ... اینک به گفتگوی دیپلماتیک رسیده است؛ می نویسد: برهمین اساس اوباما در روانشناسی خود از ایران می گوید: « این موضوع ریشه در تجارب گذشته این کشور( ایران) دارد، این برداشت که کشورشان تضعیف شده است. اینکه آمریکا وغرب، اول در دموکراسی آنها دخالت کردند و بعد در قالب حمایت از شاه و بعد در حمایت از عراق و صدام در آن جنگ به نهایت خشن دخالت کردند.
اوطالبی ادامه میدهد: ملت ایران هم در رابطه با آمریکا با مبارزه و انقلاب و مقابله ومقاومت رو در رو بوده اند واکنون به سخن گفتن سیاسی روی آورده اند؛ لذا اوباما می گوید: «درنامه هایی که آیت الله خامنه ای فرستاده، معمولا یادآوری از آنچه نارضایتی های گذشته ایران می داند، وجود دارد.» یا آنکه می گوید: «فعالیت هایی که ایران انجام می دهد، شعارهایش، هم شعارهای ضد آمریکایی و هم شعار های ضد اسرائیلی، عمیقا آزار دهنده است.»
از نظر معاون سیاسی دفتر رئیس جمهور اگر دو کشور در این موضوع که می توانند باهم گفتگو کرده و به توافق برسند، شکست خورده و نتوانند تفاهم کنند؛ آن وقت چگونه می توانند برسر موضوعات چالشی دیگر گفتگو کرده و به توافق برسند؟
ابوطالبی سپس شرایط پدید آمده را صحنه آزمایش سیاست اندراج دانسته و یاد آور شده است: این سخنان رهبری و اوباما خطاب به کلیت آمریکا است، و نه احزاب و یا دولت و مجلسین آن و به نظر من ارزش آغاز تعامل ایران و آمریکا بیش از موضوع پرونده هسته ای است؛ آنرا آسان ازدست ندهیم.