حجاب واژه آشنا و هرچندغریب جامعه اسلامی ما...!!!

به گزارش خبرنگار خبرگزاری بسیج از گیلان، چندسالی می‌شود که وقتی یک نگاه کلی و سرسری به دور و اطراف خودت می‌اندازی حتما می‌بینی که تقریبا بیشتر افراد جامعه ما نیمه عریان یا حجاب کامل همان حجابی که در قرآن از آن یاد شده در بین آنها دیده نمی شود.

اگر به خوبی بیندیشیم متوجه خواهیم شد که یکی از بزرگترین عوامل فساد جامعه انسانی نیمه عریان بودن و رعایت نکردن حجاب کامل یک زن است.

اگر چه حجاب برای مردان نیز لازم و ضروری است و البته شکی در آن نیست اما همه می دانیم که یک زن در نگاه اول و چیزی که شخصیت او با آن شناخته می‌شود نوع پوشش و لباس اوست.

جالب اینجاست که همه ما و جامعه اسلامی و ایرانی ما به نامی آشنا و البته نامی که اعتماد ماست یعنی فاطمه(س) کاملا معتقد هستند، مگر نه این است کسی که انسان به او اعتقاد دارد او را کامل می‌پندارد پس او را الگو انتخاب می کند چون نقصی در آن نمی‌بیند.

و سوال اینجاست آیا ما نقصی در حجاب فاطمی دیده‌ایم که آن را ترک کرده‌ایم و اگر جواب منفی است پس چرا زنان یک جامعه اسلامی که قرآن کتاب دینی آنهاست و در آن به حجاب یک زن اکیدا تاکید شده و آن را یک امر واجب و لازم الاجرا قرار داده است و البته با ارائه یک الگوی کاملی چون حجاب فاطمه(س) برای مردم تکمیل داشته این طور متروک و غریب مانده و در گوشه‌ای خاک می‌خورد.

از کسانی که به نام فاطمه(س) و قرآن مجید اعتقاد دارند و حجاب خود را رعایت نمی کنند می توان پرسید که آیا در آیه 59 سوره احزاب نخوانده اند که خداوند عزوجل فرموده ای پیامبر به همسران و دخترانت و زنان مومنان بگو که خویشتن را با چادر فرو پوشند.

با این تعبیر و سخن قرآن کریم و الگوی ممتازی چون زهرا(س)، آیا حرفی برای زنان امروز جامعه بشری می ماند که خود را زینت کنند و لباسی کوتاه بپوشند و نام آن را پوشش بگذارند و با منطقی که هیچ انسان عاقل نمی پذیرد خود را در معرض دید عموم قرار دهند.

اگر از آنها سوال شود شما مسلمان هستید چه جوابی خواهند داد؟ مسلما اگر بگویند مسلمان، پس تکلیف این آیه و الگوی علوی خود را چه می کنند.

متاسفانه اعتقاد تنها بر روی زبان ها قرار گرفته و این دردی است بی درمان مگر اینکه هر کسی برای جلوگیری از هلاکت خود هر چه سریعتر به نسخه قرآنی و اهل بیت رجوع کند و خود را درمان نماید وگرنه هرچه از عواقب آن چه در زندگی دنیا و آخرت بر سرش آمد باید مهر بر دهان کوبیده باشد زیرا به فرمانی که خدا برایش قرار داده است عمل نکرده و نافرمانی نموده و هر کسی نافرمانی خدا کند سزاوار عقاب و تنبیه است.

باید به زنان بی حجاب خیابان ها گفت: زمین خدا و هوای آن پاک است پس با بدحجابی خود فضای آن را آلوده نسازید تا دیگران از آلودگی آن خفه نشوند که البته اگر این طور شود باید روزی پاسخ سوال جامعه ای که فاسد شده است را بدهند.

رعایت حدود شرعی و حفظ عفت در جامعه جزء مسائل و اولویت های اصلی حاکمیت اسلامی است، بر همین اساس حاکمیت جامعه ما موظف است تا قانون گسترش عفاف و حجاب را بدون هیچ بهانه ای عملیاتی سازد.

بی حجابی و بدحجابی نوعی شیطنت صهیونیزم جهانی است که مقابله با این پیامد منفی در جامعه وظیفه همگانی می‌باشد و عزم ملی و جدی می طلبد تا هر نهادی با توجه به حیطه مسئولیتی خود بتواند در این راستا ایفای نقش کند.

عدم توجه جدی به این مقوله سبب شده تا هر روز مصداق های ظاهری غیرموجه حجاب در جامعه ما رشد کند و در این راستا مسوولان و نیروهای اجرایی، طی برنامه ای مدون باید به بهینه سازی عفاف و حجاب بپردازند.

قانون راهکارهای اجرایی گسترش فرهنگ عفاف و حجاب در سال 1384 توسط شورای عالی انقلاب فرهنگی به تصویب رسید اما متاسفانه در اجرای آن سهل انگاری شده است و تنها راهی که می تواند دشمنان را به اهداف خود برساند همین بی تفاوت بودن به مسائل ارزشی است.

یادداشت://  مائده فلاحتکار ضیابری