وی ادامه داد: من به این باور رسیده ام که عرضه این کتاب بسیار ارزانتر از کتاب کاغذی خواهد شد و مشکلاتی مانند صفحه بندی و ویرایش و مجوز و...را نخواهد داشت.
خیاوی در پاسخ به این سوال که آیا با انتشار اینترنتی کتاب از درآمدزایی آن صرف نظر کرده است یا خیر، گفت: کتاب و انتشارش برای نویسنده درآمد چندانی در ایران ندارد. کتاب دیگری من با عنوان «مردی که گورش گم شد» که چندین بار چاپ شد برای من چند میلیون تومان درآمد بیشتر نداشت بنابراین فکر نمی کنم با انتشار اینترنتی رمانم ضرر مالی چندانی بکنم.
این نویسنده تصریح کرد: من نیز دوست دارم کتابم را منتشر کنم و کتابم نیز بفروشد اما فکر می کنم لااقل انتشار کتابم به شمل اینترنتی باعث می شود که لااقل به نفع محیط زیست و نابودی کمتر درختان برای تبدیل شدن به کاغذ باشد. می دانم که کتاب تا زمانی که کاغذی چاپ نشود در مطبوعات و خبرگزاری ها دیده نمی شود و می دانم که چند سال ممکن است طول بکشد تا خوانده شود اما من این راه را انتخاب کرده ام.
وی افزود: مجموعه داستان قبلی من از زمان انتشار در پاییز گذشته تاکنون ۶۳۰۰ بازدید کننده داشته است و به نظرم رفته رفته نیز این فرهنگ بهره برداری در حال جا افتادن است. ما هم باید صبر داشته و به این مساله امیدوار باشیم
این نویسنده در ادامه با اشاره به رمان جدید خود گفت: داستان این رمان که هنوز نامی برایش انتخاب نکرده ام، در مشکین شهر می گذرد و ماجرایش نیز درباره آدم هایی است که در اینجا زندگی می کنند. راوی داستان نیز فردی بیمار مانند خود من است. البته ادعا ندارم که این راوی خود بنده هستم اما او نیز تخیلات و افکاری شبیه به من دارد.
