شیر بی یال و دم و اشکم که دید؟!

به گزارش خبرگزاری بسیج؛ پس از کش و قوسهای خسته کننده و بعضاً تکراری، بالاخره ایران و جامعه جهانی! به یک توافق جامع دست یافتند! اما نکاتی از برجام هسته ای:

1- بعد از اعلام توافق وین، واکنش ها متفاوت بود، عده ای حزب باد! که در کنار آمریکا ایستادن را بزرگترین موفقیت دیپلماسی کشور دانستند، حتی سوپراستار این روزهای روزنامه های زنجیره ای که به واسطه سبک جدید خاطرات «من بودم و امام» شهرت زیادی را برای خود دست و پا کرد اخیراً آن را با فتح خرمشهر مقایسه کرده و سخن از باز شدن سفارت آمریکا به میان می آورد! عده ای هم به فکر چهار سال بعدی هستند، که به شکلی حرفه ای فضاهای تاریک را روشن وصف می کنند! اما عده دیگر با این سوال به پیشواز خوشحالی می روند که «چه دادیم و چه گرفتیم که بابت آن شاد باشیم؟» و زمانی که به جواب این سوال می رسیم، می بینیم که خیلی هم جای سرخوشی نیست!

2- توافق وین به طور آشکار از خطوط قرمز قانون «حفظ دستاوردهای هسته ای کشور» که با رأی 213 نماینده تصویب شد، عبور کرد. بند اول این قانون به ما می گوید که در روز امضای توافق، باید همه تحریم ها لغو شود، اما در توافق به این صورت است که در روز اجرای توافق، تحریم ها ی اتحادیه اروپا تعلیق می شود و بعد از 8 سال اگر مشکل وجود نداشت لغو می شوند، تحریم های آمریکا هم تا 8 سال فقط تعلیق می شوند و از 18 دستور تحریم رئیس جمهور آمریکا تنها 4 دستور کم اثر آنها لغو می شود!

در بند دوم قانون مذکور آمده که نظارت ها متعارف باشد و دسترسی به سایت های نظامی ممنوع می باشد. اما در توافق ذکر شده که برخی اقلام حتی فلزاتی مثل فولاد و آلومینیوم! که مصرف دو گانه صنعتی و نظامی دارند و بطور کامل در لیست 84 صفحه ای شرح داده شده، از یک کانال مشخص فراهم شوند و ایران موظف است موارد استفاده، افراد و مراکز استفاده کننده را در اختیار بازرسان قرار دهد و ضمناً تمام کشور های دنیا حتی جمهوری دموکراتیک کنگو! این حق را دارند که از محموله های ورودی و خروجی کشور بازرسی به عمل آورند و موارد نقض شده را به سازمان های بین الملل گزارش دهد!

بند سوم قانون صیانت از دستاوردهای هسته ای اینست که هیچ محدودیتی جهت کسب دانش و فن آوری صلح آمیز وجود نداشته باشد. اما در توافق نامه ما بعد از 8 سال تنها 30 عدد سانتریفیوژ IR8 را آن هم بدون موتور، می توانیم راه اندازی کنیم!!!

3- یکی از ویژگی های منحصر به فرد این توافق اینست که هر یک از کشورها می توانند تعبیر خود را داشته باشند که البته طرف مقابل هم آن را «سخنان مصرف داخلی» می خواند! اشکال عمده هم همین «تفسیر پذیری» آن است و بدتر اینکه جایگاه قاضی و شاکی هر دو یکی است، این به این معنی است که بعد از توافق هر زمان که شاکی اراده کند لباس قاضی را به تن کرده و ...

4- در یکی از بند های توافق وین گفته شده ارسال سلاح به خارج از مرز ممنوع است و در بند دیگر می خوانیم که در حوزه موشک های بالستیک با محدودیت هشت ساله روبرو شده ایم که مصداق بارز عبور از خطوط قرمز ترسیم شده مقام معظم رهبری (مدظله العالی) است، آن جا که ایشان فرمودند مذاکره فقط باید در زمینه هسته ای باشد ولاغیر، اما عیان است که آمریکایی ها با تیر هسته ای چند هدف منطقه ای را نشانه گرفته اند. اول اینکه عدم خروج اسلحه قدرت محور مقاومت را تحلیل داده و در مقابل تکفیری ها با کمک آل سعود، آمریکا، ... قوی تر شده و عملاً آنها را تا پشت مرزهای خود آورده ایم. دوم اینکه حزب الله تضعیف شده و این لانه عنکبوت را امن تر می کند! و سومین و مهمترین هدف آنها این است که با اعمال این بند، نفوذ منطقه ای ایران از بازیگر اصلی به یک ناظر منزوی تقلیل پیدا می کند.

5- نگاه ملت غیور و فهیم ایران اسلامی به وظیفه خطیر امروز مجلس شورای اسلامی و شورای عالی امنیت ملی است که به دور از سیاست زدگی، بدقت برجام را با خطوط قرمز ترسیم شده توسط مقام معظم رهبری (مدظله العالی) تطبیق دهند. دشمنان با خدعه قصد القای یک پیروزی بزرگ به ایران را دارند و نباید تحت تأثیر اظهارات تند نتانیاهو درباره توافق، انبوه خبرنگاران حاضر در هتل کوبورگ یا پخش مستقیم جنگ زرگری کنگره و اوباما قرار بگیرند که این توهمات فاصله زیادی با واقعیت دارد. اینکه ما غنی سازی داریم اما فقط 3 درصد و کاملاً محدود! رآکتور اراک را داریم اما قلب آن از کار افتاده! نیروگاه بوشهر را داریم اما بدون آب سنگین! اورانیم غنی شده داریم اما در کشور ثالث! معادن اورانیم داریم ولی بدون بهره برداری! نسل جدید سانتریفیوژها را داریم اما از کار افتاده و در انبار! مراکز نظامی را داریم اما تحت نظر بازرسان! تحقیق و توسعه را داریم اما تا هشت سال تعطیل! تحریم ها برداشته شده اما از نوع تعلیق و در زمانبندی چند ده ساله! واردات و صادرات را داریم اما تحت بازرسی همه کشورها! که این اما و اگر ها ما را به یاد آن پهلوانی انداخت که وقتی می خواست نقش شیر را بر بدن خود خالکوبی کند، از درد سوزن خالکوب یکی یکی اعضای بدن شیر را حذف کرد تا اینکه خالکوب با عصبانیت به پهلوان گفت :«شیر بی یال و دم و اشکم که دید؟!»