این مراسم در روز پنج شنبه 21 آبان ماه 94 همزمان با اقامه نماز مغرب و عشا در بیت شهید واقع در تجریش، خیابان دربند، خیابان شهید اسدالهی، خیابان شهید هاشم حسینی، کوچه شهید خوشدل با حضور عموم مردم برپا خواهد شد.
«شهید مهدی نواب» در پانزدهم شهریور سال 1346 در محله سرچشمه تهران متولد شد. در سنین نوجوانی به جبهه رفت و در سال 65 وارد سپاه پاسداران شد. زندگی شغلی او سرشار از فراز و نشیب‌های یک کار جهادی و طاقت‌فرسا بود. او سال‌ها در پادگان شهید مدرس و در جهاد خودکفایی کنار دیگر همکارانش به تحقیقات موشکی مشغول بود. شهید مهدی نواب مشاور و مسئول آزمایشگاه پژوهشکده و تست سوخت پادگان شهید مدرس، مسئول سمعی بصری جهاد خودکفایی و مسئول کوهنوردی بود. و در نهایت در 21 آبان 90 با انفجاری که در این پادگان صورت گرفت نامش کنار 38 نفر دیگر در زمره شهدای اقتدار جای گرفت.
«شهید محمد قاسم سلگی» متولد اسفند سال 1345 است. از سال 59 در بسیج عضو بود و فعالیت داشت. همان موقع جنگ شروع شد. دوم راهنمایی بود و قد کوتاهی داشت. درس را رها کرد و به جبهه رفت. آن‌قدر جثه و قدش کوچک بود که تفنگی که دست می‌گرفت برایش بزرگ بود. از سال 61 به استخدام سپاه درآمد. در سال 1365 با اندک سنی که داشت وظیفه فرماندهی پادگان کرمانشاه را به‌عهده داشت. بخشی از فعالیت‌های عمده او از همان سال‌های جنگ در مهندسی ــ رزمی سپاه بوده است. در توپخانه سپاه بود که به‌همراه مهدی نواب با حسن آقای طهرانی مقدم همراه شد و از آنجا دیگر همیشه با هم بودند.
پس از جنگ نیز در نیروی هوایی سپاه در یگان موشکی به‌دلیل تخصص فنی به‌همراه حسن طهرانی مقدم شروع به ادامه کار کرد. در سال‌های پس از جنگ یعنی از 1370 تا 1374 در اکثر شهرهای مرزی کشور از جمله سیستان و بلوچستان و بندرعباس مشغول به فعالیت نظامی بود. او در استفاده و تعمیرات انواع ماشین‌های سنگین، توانایی بسیاری داشت که مسئولیت فرماندهی ترابری و ماشین‌های سنگین سازمان جهاد خودکفایی سپاه به او داده شد. شهید سلگی در نهایت بعد از سال‌ها رزمندگی و کار جهادی در عرصه توان موشکی جمهوری اسلامی در پادگان شهید مدرس و کنار دیگر همکارانش در 21 آبان 90 با انفجاری که در این پادگان صورت گرفت نامش کنار 38 نفر دیگر در زمره شهدای اقتدار جای گرفت. دو فرزند از او به یادگار مانده است.
توپخانه سپاه در سال‌های هشت سال جنگ تحمیلی آغاز دوستی پایان ناپذیر «شهید مهدی نواب»، «شهید محمد سلگی» و «شهید حسن طهرانی مقدم» بود. سه دوستی که از سال‌های جنگ همکاری خود را شروع کردند و بعد عرصه موشکی تا شهادت همکاری خود را ادامه دادند. وقتی دست تقدیر مهدی نواب و محمد سلگی را به یک خانه و ازدواج با دو خواهر کشاند، خانواده سیف(همسران این شهدا) هم در نقش آفرینی شجاعانه و زندگی پر خطر این شهیدان شریک شدند. سلگی و نواب، دو دوست قدیمی «باجناق» شده بودند و رفاقت تنگاتنگ خود را در خانه و محل کار ادامه دادند.
