نامه سرگشاده بسیج دانشجویی دانشگاه صدا و سیما به رئیس جمهور:

دستگاه دیپلماسی پیام انقلاب را دریافت کند!

آیا بیم آن نمی رود که عده ای برنامه جامع اقدام مشترکی دیگر بیافرینند که نه توافق باشد و نه امضا بخواهد و نه نیاز به فرایندهای قانونی برای تأیید داشته باشد. آیا سوریه میدان راستی آزمایی ما نیست؟
کد خبر: ۸۵۹۴۴۰۸
|
۲۵ آبان ۱۳۹۴ - ۰۸:۳۹

به گزارش خبرگزاری بسیج نامه سرگشاده شورای تبیین مواضع بسیج دانشجویی دانشگاه صدا و سیما به رئیس جمهور به شرح زیر می باشد:


بسمه تعالی

جناب آقای دکتر روحانی

ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران

با سلام و تحیات

با توجه به حوادث و مسائل اخیر و موضع گیری دولتمردان در موضوع هسته ای و نشست های وین 1 و 2 بر آن شدیم تا نامه ای سرگشاده خدمتتان ارائه کنیم.باشد که دولتمردان تدبیر به خرج داده و همانقدر که به دوستان غربی خود اهمیت می دهند نصیحت های فرزندان انقلاب را بدون تعصب و نگاه جناحی سرلوحه کار خود قرار دهند.این نامه سرگشاده را انتقادی منصفانه بدانید از سوی فرزندان انقلابی حضرت روح ا... و امام خامنه ای...

الف) همزمان با شروع بکار دولت یازدهم و اصرار به مذاکره با آمریکا و معامله بر ثروت هسته ای برای گرفتن امتیاز از حریف، مذاکرات هسته ای با اجازه مشروط رهبر معظم انقلاب ادامه یافت، هر چند عده ای با تصور حل مسائل اقتصادی و تعامل با آمریکا از خوش خیالی و توهمات خویش کوتاه نیامدند اما از خوی درندگی آمریکایی ها هم کاسته نشد و حتی پا را از نظارت های هسته ای (معادن تا ذخایر) و مسأله مراکز هسته ای کشف نشده! فراتر نهاده و مدعی دخالت در مراکز دفاعی و نظامی ما هم شده اند! مگر دشمن به بهانه برجام به دنبال «سانتریفیوژهای دکوری» ایران نبود؟ مگر مدعی نیستند که؛ «ایرانی ها اگر از پیشرفت هسته ای خودداری کنند باز هم مجبور به تحمل تحریم هستند.»

و از آن طرف ما باز هم با وجود این زیاده خواهی دشمنان تمام گشایش ها را به بعد از اجرای برجام موکول کرده ایم! به راستی با این اظهارات که «قلب راکتور به درد نمی خورد چون ممکن است حادثه ای مانند فاجعه چرنوبیل برای ما اتفاق بیافتد»! و یا این که «برجام نه آن که پایان بحران هسته ای باشد، رابطه با آمریکا مهم تر است»! با این توجیه که اگر امتیازاتی داده ایم «حتما اقتضای معامله است»!به دنبال اثبات چه چیزی هستیم؟اما آمریکا که برای مبارزه با جمهوری اسلامی، ما را خطرناک تر از داعش می نامد به دنبال چه چیزی است که باید منتظر «تصمیمات سخت ایران» بماند؟! آیا عقلانیت، «پذیرفتن واقعیت قدرت آمریکا» است؟! با کدام منطق چنین می کنیم، چرا عقل و تجربه خود را به کار نمی بندیم و این گفته علی علیه السلام را سرلوحه اقدام خود نمی سازیم که فرمود؛ «همانا شقی و بدبخت کسی است که از عقل و تجربه ای که به او داده اند، محروم بماند.» (نامه 78 نهج البلاغه)

ب) جناب روحانی با توجه به مصاحبه اخیر رئیس سازمان انرژی اتمی درباره اجرایی شدن توافق برجام و عقد قرارداد باز طراحی راکتور آب سنگین اراک و طبق مصوبه مجلس شورای اسلامی و شورای امنیت ملی که با دستورات رهبر معظم انقلاب به آن مر قانون زده شد، دولت را چه شده که بدون حصول اطمینان و گرفتن ضمانت مشتاق دور زدن دستورات مقام معظم رهبری شده است.تا به کی دولت تدبیر و امید می خواهد امان نامه دشمنان را بی هیچ ضمانتی با نگاهی ساده اندیش و بی خیالانه قبول کند و دستورات ولی امر مسلمین را فقط در سخن رهنمود بخواند .چرا دولت از تذکرات مقام معظم رهبری عبرت نمی گیرد. آیا دولت منتظر برخورد محکم و سخت امت و فرزندان انقلاب است؟

ج) با توجه به نشست های وین یک و دو با عنوان گفت و گوی های صلح بین المللی در رابطه با مسأله سوریه و اهداف پشت پرده آمریکایی ها در آن لازم است مواردی را یادآوری نمائیم:

1) وجود فشارهای خارجی برای جریانی که به دنبال استحاله از درون است، نجات بخش است! و دشمن با وجود همین عناصر داخلی ساده اندیش یا گاه نفوذی به فشارهای خارجی خود ادامه می دهد و به دنبال تغییر ماهیت نظام در فرصت گرفته شده 20 ساله توافق برجام است.در این شرایط چرا ما آسوده سخن از تعامل و تعادل با دنیا می زنیم و بغض و نفرت خود را به جای دشمن حواله دوستداران انقلاب می کنیم؟چرا سعی داریم وجود دشمن آشکار را انکار می کنیم؟ دشمنی که می گوید امکان «ادامه تحریم ها بدون نقض برجام» وجود دارد و آن را در عمل نشان داده است و ما همچنان این اظهارنظرها را به مسائل و مصارف داخلی آنان تعدیل می کنیم! به راستی چرا دشمنان سعی می کنند توافق برجام را به رسمیت شناخته شدن رژیم صهیونیستی ربط دهند؟ مگر چه فرقی می کند که ایران به آنها رسمیت دهد یا نه؟ و چرا می گویند؛ «ایرانی صلح جو خاکریزی برای مقابله با داعش در خاورمیانه و کلیدی برای صلح در آن منطقه است»!؟

2) آمریکایی ها از آنجا که خود را در گرداب ها و بحران های منطقه ای و حتی فرای آن فرو رفته می بینند، چاره ای ندارند تا برای جلوگیری از شکست های پی در پی خود و برای احیای قدرت رو به زوال خویش با شعار میانه روی و تعامل، خود را بر ملت های منطقه که پیش از این توسط آنها پس زده شده بودند، تحمیل کنند و این پیام را به دنیا برسانند که آمریکا همان آمریکا است و هنوز معادلات جهانی را می سازد و توانایی ساخت اجماع بین المللی را دارد.آمریکا می داند که برای رسیدن به خواسته هایش بایدتمام مواضع انقلاب اسلامی را تغییر دهد و مذاکرات منطقه ای برای آنها به مثابه پلی برای تحقق این اهداف است. بعد از شکست های متعدد، «نیرنگ آمریکایی ها» از طریق مذاکرات و دیپلماسی است و در «اندیشه بازگشت و تسلط دوباره» بر منطقه به صورت عام و جمهوری اسلامی ایران به صورت خاص هستند.

3) به دستگاه دیپلماسی توصیه می کنیم که پیام انقلاب را دریافت کند و به حوادث منطقه ای و جهانی با دید بازتری بنگرد. اکنون که آمریکا در چندین سال متوالی در جبهه فراخ سوریه و مقاومت شکست ننگین باری را تجربه می کند، با چه نیت و هدفی تن به مذاکرات به اصطلاح صلح بین المللی سوریه یا وین 2 داده است؟ و چرا عده ای در داخل با تلاش مرموز رسانه ای و تبلیغات روانی خود به دنبال این هستند که ارزش ها و آرمان های انقلابی را در این راه هزینه کنند تا بلکه از طرف ایالات متحده به عنوان کشوری رسمیت یافته و پیشرفته معرفی شوند؟ به راستی چرا باید در مطبوعات زنجیره ای و وابسته داخلی خود بخوانیم؛ «ایران می تواند با کاهش بلند پروازی های خود در منطقه به تعامل با دنیا و اقتصادی پویا دست یابد»؟!

4) به خاطر داریم که در مورد توافق هسته ای برجام گفته می شد که «این یک برنامه جامع اقدام مشترک است و نه پیمان و توافقی که امضا شود»! آیا بیم آن نمی رود که عده ای برنامه جامع اقدام مشترکی دیگر بیافرینند که نه توافق باشد و نه امضا بخواهد و نه نیاز به فرایندهای قانونی برای تأیید داشته باشد. آیا سوریه میدان راستی آزمایی ما نیست؟

و در پایان این تذکر که «از دشمنت پس از صلح به تمام معنا بر حذر باش چه این که بسیار اتفاق می افتد که دشمن نزدیک می شود تا غافلگیر کند» (نامه 53 نهج البلاغه)

و سیعلم الذین ظلموا ای منقلب ینقلبون

شورای تبیین مواضع بسیج دانشجویی دانشگاه صدا و سیما


ارسال نظرات
آخرین اخبار