حمل و نقل یکی از بزرگترین منابع آلودگی هواست و طبق برآوردها مسئول بیش از 60درصد آلودگی هوای شهرها در ایران می باشد.
احتراق سوختهای فسیلی در موتور وسائل نقلیه اثرات نامطلوبی بر روی محیط زیست و انسان می گذارد. اخیرا برای کاهش انتشار آلاینده های هوا ،استفاده از سوختهای پاک تر و موتورهای با راندمان بالاتر توسعه یافته اند ولی با توجه به افزایش سفر های درون شهری ،حمل ونقل همچنان بعنوان یکی از منابع آلودگی هوای شهرها محسوب می شود.
حمل و نقل در ایجاد آلاینده های گازی و ذرات معلق در اندازه ها و ترکیبات شیمیائی مختلف سهم بسزائی دارد. بطوریکه 90درصد مونوکسید کربن،51درصد اکسیدهای نیتروژن،41 درصد ترکیبات آلی فرار و 19 درصد دی اکسید منتشره در اتمسفر مربوط به خودروهاست.
آلودگی هوا اثرات نامطلوب زیست محیطی،بهداشتی و اقتصادی فراوانی به جا می گذارد.که گرم شدن زمین، تغییرات آب و هوائی و بیماریهای قلبی و ریوی از عوارض مهم آن محسوب می شود.مطالعات نشان می دهد که آلودگی هوای ناشی از حمل و نقل افزایش خطر مرگ و میر ،بویژه مرگ و میر ناشی از بیماریهای قلبی و ریوی را به دنبال دارد.
بیماریها و عوارض ناشی از آلودگی هوا عبارتند از:
آسم-عفونتهای حاد دستگاه تنفسی- سرطانهای ریه و مجاری تنفسی- بیماریهای قلبی و عروقی-بیماری مزمن انسداد ریه- کند ذهنی و عقب ماندگی کودکان و ......
اکنون چه باید کرد:
- کاهش استفاده از وسائل نقلیه شخصی وگسترش سیستم حمل و نقل عمومی
-استفاده از سوختهای پاک مثل گاز و...
-الزام سازندگان خودروها به رعایت آخرین استانداردهای زیست محیطی
-کنترل و اجباری نمودن معاینه فنی برای تمام خودروها
-جایگزینی خودروهای نو و دارای استانداردهای بالاتر به جای خودروهای فرسوده
-توسعه معابر،خیابانها و ارتقای سیستم مدیریت ترافیک شهر
- تشویق دارندگان وسائل نقلیه به نصب دستگاههای کاهش دهنده آلودگی ناشی از اگزوز خودروها
برای کاهش بیماریها و عوارض ناشی از آلودگی هوا همه باهم در حفظ هوای پاک مشارکت نماییم .
