ويتنام در محاصره گرگ ها ي پاريس و واشنگتن

به گزارش خبر گزاري بسیج در قزوین، نگاهي گذار و خلاصه به جنگ ويتنام  مي تواند لايه اي از جنايت هولناك بشر كه مفقود مانده است و به فراموشي مي رود  را دوباره زنده كرد تا تاريخ خون دادن ملت ها براي سرمايه داران و گرگ ها تكرار نشود.

ويتنام در جنگ خود با دو ابر قدرت جنگ و رشادت هاي اين مردم ستمديده تاريخ را به تحسين واداشت تا امريكا در اول راه استعماري اش سيلي از مقاومت  را لمس كند، در اين جنگ فرانسه  و امريكا شريك بودند و چون كركس بر سر مردمان فقير اين ديار گرفتار در دست كمونيست  و ليبرال سرمايه داري شريك لاشه هاي پوسيده و رنجور بودند.

سال 1859 پس از يك دوره درگيري  در بندر سايگون نيروي دريايي پياده مي كند و پس از يك سلسله درگيريها در سال 1884 بناچار به تسلط تحميلي فرانسه تن مي دهدپس از اين ماجرا چين مي كوشد كه به ويتنام كمك كند كه فرانسه براي مهار چين به جزيره تايوان حمله مي كند و ناچار به عقب نشيني مي شود و در سال 1913همه هسته هاي مقاومت در ويتنام عليه فرانسه از بين مي رود سال 1930 يك ويتنامي كه درهنگ كنگ زندگي مي كرد با نام مستعارنگوين اي كواك  كه بعد ها به هوشي مينه معروف شد نخستين هسته مقاومت  را  تشكيل و به زدو خورد هاي پراكنده با ارتش فرانسه مي پردازد در 1940 به ويتنام بر مي گردد و حزب ويت مينه را ساماندهي مي كند و طبق قسمي كه مي خورد به اشغالگري فرانسه در ويتنام پايان مي دهد در كوران جنگ جهاني دوم (1939-1945)افسران ژاپني با تجاوز به زنان و كشتار وحشتناك در ويتنام خصلت تجاوزگري را به اوج رساندند كه در نهايت هوشي مينه توانست آنان را تسليم و اخراج و خلع سلاح نمايد در سال 1945 فرانسه بار ديگر  با لشكر زرهي تحت فرمان ژنرال لو كلرك در بندر سايگون پياده مي شود لذا مذاكرات براي سازش  با پاريس شروع مي شود با روي آوردن ويت مينه به جنگ فرسايش فرانسه مجبور به هزيمت دوباره مي شود در سال 1950 چين كمونيست حكومت هوشي مينه ضد اشغالگر را قانوني و به رسميت مي شناسد.

آمريكا  با شكل گيري هسته مقاومت در كشور هاي كمونيست در برابر اشغالگري غرب احساس خطرمي كند

آمريكا  با احساس خطر شكل گيري هسته مقاومت در كشور هاي كمونيست در برابر اشغالگري  غرب نگران مي شود در 18 سپتامبر 1950 خبر سقوط دونگ ونگ  در دلتاي تنكن  به گوش مي رسد و پاسگاه پيش قراوال فرانسه  بنام كائو بنك  نيز اسير شهامت نيروهاي هوشي مينه مي شود باقي مانده نيروهاي فرانسه در محاصره 30 گردان چريك  منهدم مي شود و مناطق لانگ سون و لانكهه را تخليه مي كند ژنرال تاسيني فرانسه بر اثر استفاده بمب ناپالم در ويتنام بيش از 6000 تلفات از ويت مينه مي گيرد  اما در حملات متعدد  تا 1954 فرانسه با شكستي وحشتناك  ويتنام را ترك و جاي خود را به آمريكا مي دهد

بلا فاصله ويتنام را به شمالي و جنوبي تقسيم مي كند و 18 ميليون ساكن شما و 22 ميليون نفر ساكن جنوب مي شوند نوكرآمريكا در جنوب نگودين ديم نام دارد استعمار گران در سال 1954 در ژنو موافقت نامه اي تدوين كردند كه طبق آن تا سال 1956  انتخابات آزاد عمومي در ويتنام انجام گيرد و اين موافقت نامه با كار شكني نگودين و نيروهايش به سرانجام نرسيد تا 1961 با ترور و عمليات چريكي شمال و جنوب بي نتيجه باقي ماند تا اينكه با حمله به يك كشتي آمريكايي در سواحل ويتنام جنگ  علني شد و از 1962 تا ژانويه 1973 به طول انجاميد

گرگ هاي منجي  و ميراث هاي شوم

 بيش از 11000000نفر تلفات از مردم ستمديده ويتنام گرفته شد سالانه يك ميليون تن بمب عليه شهر ها و مردم به كار رفته است،بيش از يك ونيم ميليون ناقص العضو  و زخمي برجا گذاشت،بيش از 28 ميليون گودال حاصل از انفجار ها  و يك بيست و هشتم جنگلها و مزارع ويتنام با گاز ديا اكسين نابود شد يك سوم جمعيت  ويتنام جنوبي يعني 6 ميليون نفر بي خانمان شدند 20 هزار كودك نامشروع  و بيش از 500000 زن ويتنامي براي شهوتراني سربازان توسط يك دلال بنام وانتيوي استخدام شدند و بيش از 700 هزاز زن بيمار و بدكاره حاصل از تماس جنسي روي دست ويتنام ماند ويتنام از صادر كننده برنج به وارد كننده  محض تبديل شد واردات 5 ميليارد تومان  و صادراتش تنها 95 ميليون تومان شد و 1088 فروند هواپيما ي آمريكايي بر فراز ويتنام شمالي سرنگون شد و 11 فروندهلي كوپتر نيز  ساقط شد  بزرگترين پايگاه نظا مي دنيا بنام لانگ پينه در بندر سايگون  با ادوات سنگين  آن بر جا ماند و ايالات متحده براي  نجات خود كفش هايش را در ويتنام رها كرد فرانسه گرگيست كه در جنگ ويتنام ديده نشد  و اولين بمب ناپالم در ويتنام توسط فرانسه استفاده شد  ملت ما نيز زخم  هاي فراوان از فرانسه به تن دارد

فرانسه در تجاوز و جنگ ويتنام  شريك آمريكا بود

جنگ ويتنام  كه بيش از 100 سال آن را فرانسه  مديريت مي كرد در سال 1966  امريكا به طور مستقيم  و علني وارد شد  و تا قبل از آن  در سال 1953 به بعد  تا سال 66 بيشتر در گير جنگ هاي چريكي بود، لذا فرانسه هم از كشور هايي است كه هيچگاه نقش استعماري آن را نبايد فراموش كرد تا زمانيكه هسته هاي مقا.مت وجود داشت آمريكا به صورت مستقيم وارد جنگ نمي شد اما  با روي كار امدن نگودين  غلام حلقه به گوش آمريكا و مهار مبارزان در ويتنام جنوبي  با حمله به يك كشتي مستقيم وارد جنگ شد و نگودين كه به دنبال انتخابات ازاد طبق موافقتنامه ژنو بود آنچنان ويتنام را شخم زد كه هنوز درد ها و رنج هايش پس از زايمان  هاي متعدد ادامه دارد ازويتنام بياموزيم تا مقاومت هست امنيت است. ويتنام را شخم زدند چون اختلاف و تفرق  را با نوكران خود  در ميان ملت تحميل كردند.

(ماخذ  و منابع فوق از كتاب عمله استعمار، ويتنام سرزمين رنج ها، فرهنگ جغرافيايي عميد استخراج شده است)

1002/ت30/ب