به گزارش خبرگزاری بسیج در قزوین، رهبر معظم انقلاب در سخنرانی های متعددی بر اهمیت و لزوم برپایی و عمل به امر به معروف و نهی از منکر در جامعه اسلامی تاکید داشته اند دکه در ذیل برخی از آنها مورد برریب قرار گرفته است.
واجب همگامی
همه باید
امر به معروف و نهی از منکر بکنند ... امروز امر به معروف و نهی از منکر، هم
مسئولیت شرعی و هم مسئولیت اتقلابی و سیاسی شماست.مسئله امر به معروف و نهی از
منکر مثل مسئله نماز یاد گرفتنی است و شما باید بروید و مسائل آنرا یاد بگیرید، در
هر مورد، اینکه در کجا و چگونه، باید امر به معروف و نهی از منکر کرد مسائلی وجود
دارد.
در جامعه اسلامی در تکلیف عامه مردم امر به معروف و نهی از منکر با لسان است، اما اگر کار به برخورد بکشد آن دیگر بعهده مسئولین است. چیزی که جامعه را اصلاح می کند همین نهی از منکر زبانی است، اگر مردم به آدم بدکار، خلافکار، کسی که اشاعه فحشاء می کند، می خواهد قب گناه را از جامعه ببرد بگویند، و ده یا صد یا هزار نفر و بطور کلی افکار عمومی جامعه روی وجود و ذهن او سنگینی کند این او شکننده ترین چیزهاست. راه مقابله با انحرافات قدرتهای استکباری، پایبندی به اصول، اجرای امر به معروف و نهی از منکر و حرکتهای حزب اللهی است.
همه مخاطب امر به معروف هستند
طرف امر به معروف و نهی از منکر فقط طبقه عامه مردم نیستند؛ حتی اگر در سطوح بالا هم هستند، شما باید به امر کنید، نه اینکه از او خواهش کنید، باید بگویید: آقا نکن؛ این کار یا این حرف درست نیست، امر و نهی باید حالا استحلاء باشد.
البته این استحلاء معنایش این نیست که آمران حتماً باید بالاتر از مأموران، و ناهیان بالاتر از منهیان باشند؛ نه روح و مدل امر به معروف، مدل و امر و نهی است؛ مدل خواهش و تمناو تضرع نیست، نمی شود گفت که خواهش می کنم شما این اشتباه را نکنید؛ نه بلایذیذ طلبه حقیری هستم – از بنده مهمتر هم باشند، او هم مخاطب امر به معروف و نهی از منکر قرار می گیرد.
تلاش همگانی برای عمل به فریضه الهی
هر چند فرضیه امر به معروف و نهی از منکر یکی از بزرگترین واجبات اسلامی و توصیه به آن قرآن و گفتار پیامبر خدا(ص) و امیر مؤمنان(ع) و دیگر امامان دارای لحنی کم نظیر و تکان دهنده است. ولی اگر کسی از این همه چشم پوشی کند و تنها به ندای خرد انسانی گوش بسپرد، باز هم بی شک این عمل سازنده را فرضیه و تکلیف خواهد شمرد به نیکی خواندن و از بدی بر حذر داشتن را کدام خرد سالم ستایش نمی کند؟ و کدام انسان خیرخواه و حساس، از او روی بر می گرداند؟
هنگامیکه به این فرضیه عمل شود، به تعداد آمران و ناهیان، دعوت به خیر در میان مردم صورت می گیرد و بی گمان لبیک گویان به این دعوت نیز کم نخواهد بود. این فراغ خوانی به گمان زیاد بر خود داعیان نیز نشانه نیک بر جای می گذارد و از دو سو راه صلاح را هموار می سازد کار نیکی که مخاطب خود را به آن امر می کنیم و رفتار زشتی که وی را از آن بر حذر مب داریم، هر چه بزرگتر و تأثیر اجتماعی یا فردی آن ژرفتر یا ماندگارتر باشد، امر به معروف ونهی از منکر ما ارزشمند تر است و چنین است که عمل به اسن فرضیه، تضمین کننده دوام و استحکام حکومت صالحان است رها کردم و به فراموشی سپردن آن زمینه ساز سلطه اشرار و نابکاران.
1004/ت30/ب
