به گزارش خبرگزاری بسیج از دشتستان؛ مرحوم کازرونی ابوذر وار به کنه انقلاب پی برد و ابوذر وار تا انتها در خط انقلاب ماند. او هیچگاه سهمی از انقلاب نخواست، نجومی کار کرد، نجومی خون داد، نجومی عرق ریخت، نجومی ایثار کرد اما هیچگاه در کارنامه اش از اموال و حقوق های نجومی خبری نبود. هیچگاه از راه رفته اش ناامید و پشیمان نشد و مهمتر از همه هیچگاه از حرکت باز نایستاد.
من این پیر سفر کرده را ابوذر دشتستان و استان بوشهر می خوانم، از این جهت که ابوذر تا زمان حضرت رسول با رسول الله بود و پس از رحلت ایشان، در گرد و غبار فتنه ها راه راست را برگزید و پایمردانه در خط حضرت امیرالمومنین(ع) ایستاد، در تشابهی تاریخی مرحوم کازرونی تا زمان حیات حضرت امام(ره) مرید اما بود و پس از وفات ایشان، مخلصانه در صف یاران صدیق رهبر معظم انقلاب ایستاد. کازرونی فرزندش را در راه انقلاب داد اما هیچگاه خود را طلبکار انقلاب نداست، هیچ پست و منصبی نگرفت باز خود را طلبکار انقلاب نداست تا پایان عمر در همان خانه قدیمی و ساده اش سکونت گزید اما حاضر نشد به حرام، توشه خود را پر کند.
ماشاالله کازرونی هیچگاه خود را در یک بُعد محدود نکرد، او مرد سیاست و حزب بود اما سیاست اسلامی و حزب الهی، یعنی حزب الله. او مرد میدان های سخت و معرکه های دهشتناک بود، معرکه ای که فرزند برومندش را به فیض شهادت رساند اما این پایان راه کازرونی نبود، او مرد بصیرت بود، نماد استواری و انقلابی گری بود، پیر جریان حزب الله استان بوشهر بود.
کازرونی در هر 4 برهه ی حساس زندگی سیاسی و مبارزاتی خود روسپید ماند. دوره ی مبارزه ی پیش از انقلاب، دوران پایه گذاری و پیروزی انقلاب، دوران جبهه و جنگ و نهایتا در دوره ی سخت و غبارآلود پس از جنگ، در تمام دوران زندگی سیاسی و مبارزاتی اش چنان بود که حالا تمام مردم استان ولایتد مدار بوشهر می توانند گواهی دهند که «چیزی جز خوبی از او ندیدیم».
هیچ حادثه ای کازرونی را نلغزاند و نترساند، تهدید به ترورش کردند، نترسید. فرزندش را به شهادت رساندند، نترسید. پست و مقامی نگرفت، نترسید، با فتنه ها مواجه شد اما همچون نخلی تنومند و مقاوم در مقابل خناسان روزگار کم نیاورد.
کازرونی بی شک ابوذر استان بوشهر است، سالها و قرن ها گذشت تا ابوذر شناخته شد و حالا باید سالهای سال بگذرد تا همچون کازرونی نامی شناخته شود، کازرونی رفت کسانی هستند که راه آن را ادامه بدهند.
