میثم محمدی در تشریح نقاط ضعف و قوت ادبیات دفاع مقدس در استان فارس اظهار داشت: ادبیات دفاع مقدس استان فارس بزرگانی مانند آقای محمودی‌نورآبادی، ارسنجانی، صحرایی و ... دارد و اگر بنا باشد از منظر این نقاط شاخص حوزه ادبیات دفاع مقدس فارس را ارزیابی کنیم باید به آن نمره قابل قبولی بدهیم و به اصطلاح امروزی بگوییم فارسی‌ها پرچم را بالا نگاه داشته‌اند.
وی افزود: اگر بنا باشد این حوزه را از منظر استمرار فعالیت‌های ادبی و انتقال تجارب به نسل‌های آینده مورد ارزیابی قرار دهیم باید بگوییم که جز تک‌ستارگانی کم‌فروغ، نویسندگان شاخصی از نسل جدید در حوزه ادبیات دفاع مقدس پرورش نداده‌ایم.
این منتقد ادبی تصریح کرد: در دهه فعلی کار شاخصی در حوزه ادبیات داستانی، خاطره‌نگاری و شعر انجام‌نشده و شخصیت جدیدی در ادبیات پایداری به کشور معرفی نکرده‌ایم که بخشی از این موضوع به طور قطع به سیاست‌گذاری‌ها باز‌می‌گردد که تقویت جوانان فعال در حوزه دفاع مقدس را چندان سیستماتیک مدنظر قرار نداده‌ایم و اگر در مقاطعی در خاطره، زندگینامه شهدا و رزمندگان یا داستان‌گویی رتبه‌هایی در جشنواره‌ها کسب شده به موج‌آفرینی و جریان‌سازی منجر نشده است.
وی تصریح کرد: متولیان این حوزه نباید به این اکتفا کنند که آثاری را با فونت 20 به چاپ برسانند تا تنها رزومه و کارنامه‌ای برای ارائه فراهم آید بلکه باید به گونه‌ای روشمند حمایت و تقویت جریان ادبیات پایداری را مدنظر قرار دهند تا از این سراشیب خارج شویم.
محمدی یادآور شد: با وجود تک‌ستاره‌های بزرگ استان فارس در بحث ادبیات پایداری و مقاومت و نقش بارز رزمندگان آن در دفاع مقدس، ما انجمن‌هایی با گرایش اجتماعی داریم اما انجمن ویژه ادبیات پایداری و داستان نداریم و از دهه 70 تاکنون حتی یک کارگاه مستمر داستان‌نویسی دفاع مقدس نداشته‌ایم و معدود افرادی که به صورت خودجوش در این حوزه‌ها ورود کرده‌اند نیز با بی‌مهری مواجه هستند.
