به گزارش خبرگزاری بسیج ، یادداشت فرشته سنجیده :: مایه گذاشتن از آبرو کار هر کسی نیست و این یعنی گذشتن از همه چیز و همه کس برای رسیدن به آن ایده آلی که در انتظارش هستی.
پویش امید و همدلی هم چیزی شده است در همین مایه ها، وقتی همه انتظار از بعضی ها دارند و آنها پا پیش نمی گذارند تو مجبوری خودت پا پیش بگذاری و گرهی از گره های مردم را با دست پر همت خود بگشایی، کاری که این روزها امام جمعه ایلام برای به ثمر نشاندن این پویش مردمی در بحبوبه مشکلات اقتصادی ایجاد شده توسط کرونا برای هم استانی های عزیزمان انجام می دهد. آری امام جمعه ایلام می گوید : از آبرویم مایه می گذارم که مستمندی گرسنه نماند .
این کارها یعنی دغدغه رفع درد مردم را داشتن خود توفیقی است که نصیب هر کسی نمی شود، باید برای این کار انتخاب شوی.
چه بسا کارگری که سال به سال در خانه اش برای عزای اباعبدالله(ع) باز می شود و عزاداران ایشان را اطعام می کند اما ثروتمندی علی رغم دارا بودن حتی توفیق پر کردن یک استکان چایی برای عاشقان امام حسین(ع) را پیدا نمی کند.
حال که در این گیر و دار دنیای کرونا زده جهان معاصر همه هاج و واج قدرت ۵گرم ویروس کووید۱۹ هستند اما در این سرزمین از سرباز و کارگر تا سردار و رهبرش همه کمر به خدمت مردم خود بسته اند تا دردی از دردهای مردم دردمند را دوا کنند.
حفظ آبروی مومن از اوجب واجبات است و نباید سفره مردی این روزها جلوی زن و بچه اش خالی باشد به ویژه سفره زنان سرپرست خانواری که به دلیل بیکاری و نیاز مالی شدید خانه نشین کرونا شده اند.
سردار شاکرمی فرمانده سپاه امیرالمومنین هم در این میان پای کار است و البته خودش می گوید چیزی جز شرمندگی برای عرضه به مردم ندارم.
خوب می دانیم از همان نخستین روزهای شیوع کرونا در کشور سپاه ایلام هر کاری که باید انجام می داد را انجام داده است اما چه می توان گفت وقتی فرمانده این سپاه خودش راضی نیست و ناشی از همان طبع بلند سبزپوشان این نیروست.
سردار شاکرمی پا گذاشتن در این میدان را با صدور فرمان طرح مومنانه رهبر معظم انقلاب برای خود یک وظیفه می داند. می داند این مردم زمانی جوانان خود را برای این مرز و بوم و دفاع از اسلام و انقلاب هدیه کرده اند حالا نوبت ماست تا هرچه می توانیم در خدمت انها بکوشیم.
به قول فرمانده دفاع استراتژی ماست و حالا در برابر این ویروس باید از مردم دفاع کنیم. مردم از ما خواستند تا عین الاسد را بزنیم زدیم و حالا مردم از ما کمک می خواهند و ما هم می گوییم بر روی چشم.
اما رسانه ها هم باید در این کارزار فرهنگی و دفاعی بزرگ پای کار باشند چون پل ارتباطی مردم و مسوولان هستند. رسانه ها باید بکوشند تا زیباترین صحنه های انسانی امید و همدلی را به تصویر بکشند و حالا وقت ورود به خبرنگاری جنگ و بحران است.
