یاد تو، چراغ شاعرانه های دل من است
قزوین_ خبرگزاری بسیج: در کشاکش زندگی و روزمرگی ای که همه ما به آن دچاریم ، تنها یک امید جاودان وجود دارد که روح می بخشد به حال روزهای پر از فراز و نشیبمان، توصیف این حال را به قلم زیبای مبینا محمدی بخوانید:
بسم الله الرحمن الرحیم
سلامی به پیشگاه حضرت بقیه الله ارواحُنا فِداه
در مسیر پر پیچ و خم زندگی، تنها جمال روی تو تسلی دیده است.
می خواهم اکنون دل نوشته ام را برایت بنویسم. اما نوشته دل من به اندازه هزاران کتاب نخوانده است که عمق احساساتش در هیچ دفتری جای داده نمی شود.
این روز ها زمینیان بیش از پیش از تو درخواست و نیاز دارند، این روز ها مشام زندگی عجیب هوس عطر محمدی دارد.
بیا و پرنده وجودم را از قفس هوس آزاد کن. مولا جان، بیا و خاتمه بده به وفایی دروغین که حتی به جفا نیز بی وفایی می کند. هوای شهر ابری است. شهری که مردمانش در افق های خاموش امید، به دنبال کورسویی از نجات و روشنایی می گردند.
آخر به کدامین جمعه دل بندم. ملتمس کدامین پنجره فولاد باشم.
خود را به کدامین جمعه مبتلا کنم
تا در جماعتی به تو اقتدا کنم
بوسه زدن به جا پای تو توفیق و حرمت است
تا قلب خویش را با نوکری تو آشنا کنم
تنها اگر نوازشی سهم من کنی زندگی ز همین ابتدا انتها کنم
همه صدایت می زنند امام زمان (عج). شاید به این دلیل که تو تنها ناجی زمانه هستی. ناجی ای که مُلک و مَلک و فَلک و افلاک مهر تایید به پای ولایت با سعادتش زدند. به پهلوی شکسته زهرا قسم جمعه ای که منور می شود با قدوم مبارکت شهادت می دهد به این ولایت.
اکنون آخر الزمانی است که تنها تبلور عشق وسیع قلب تو نجات بخش آن است. پس در این آخر الزمان مگذار تا زمان آخرم باشد که تمنای ظهورت را دارم. ظهور تویی که وجودت چنان اعتباری دارد نزد عالم که اعتبار دیگری را اعتماد نیست.
پس مولای من !
در تعبیرم از عشقی فاطمی که دردل دارم، عاجزم .فقط می توانم با تمام وجودم شفاعت فاطمه زهرا(س) را نزد خداوند طلب کنم برای ظهورت.
اللهم عجل لولیک الفرج
به قلم: مبينا محمدی(پايه دهم).طارم سفلی، روستای ماهين، مدرسه زينب كبری(عترت)
