به گزارش خبرگزاری بسیج از فارس، آرامگاه حضرت شاهچراغ(ع) نه تنها برای شیرازی‌ها یک مکان مقدس و پر از خاطره است بلکه می‌توان گفت اکثر ایرانی‌ها اگر هم به زیارت آن حضرت نیامده باشند، حداقل نام این مکان را شنیده‌اند.
در قدیم که مردم به سنت‌ها بیشتر اهمیت می‌دادند، این آرامگاه، مکانی برای اجرای خیلی از باورها و اعتقادات شیرازی‌ها بود. البته هنوز هم افراد معتقد و پایبند به این رسوم وجود دارند که این سنت‌ها را حفظ کرده و به نسل‌های بعد منتقل می‌کنند كه برخی از این آداب و رسوم را برمی‌شماریم.
یكی از سنت‌های شیرازی‌ها این بود كه در شب‌های جمعه هر هفته به زیارت آن حضرت مشرف شوند و با نوای ملكوتی زمزمه دعای كمیلی كه در این حرم مطهر هر شب جمعه پخش می‌شود، همدل و همراه شوند.
همچنین شیرازی‌ها عقیده داشتند که قبل از عقد رسمی در محضر، عروس و داماد جوان در شاهچراغ(ع) عقد شوند و به این کار «عقد پوی حرمی» (عقد در جوار حرم) یا «عقد بالوی سرِ آقو» می‌گفتند. همچنین رسم بود که پارچه چادر نماز عروس را به نیت برکت و خوشبختی در زندگی جدید، در شاهچراغ(ع) می‌بریدند. قرآن سر عقد هم معمولاً از همان مغازه‌های شاهچراغ(ع) در روز عقد خریداری می‌شد.
پس از مراسم عروسی، مراسم «عروس کِشون» در مقابل حرم شاهچراغ(ع) و سیدعلاءالدین حسین(ع) با همراهی طایفه عروس و داماد انجام می‌شد.
پس از تولد نوزاد، شیرازی‌ها عقیده داشتند که تا چهل روز طفل را نباید از منزل خارج کرد، پس از چهل روز طی مراسمی با عنوان «آب چله» نوزاد را برای اولین بار حمام می‌کردند و سپس اولین جایی که نوزاد را می‌بردند، شاهچراغ(ع) بود.
شیرازی‌ها عقیده داشتند زمانی که لباس، چادر، کفش و ... نویی می‌خرند، اولین جایی که با آن می‌روند شاهچراغ(ع) باشد. مثلاً اگر چادر جدیدی می‌دوختند و قرار بود به پُرسه متوفی یا گورستان برای خاکسپاری بروند، قبل از آن به شاهچراغ(ع) رفته تا اصطلاحاً آغاز پوشیدن لباس جدید در یک مکان بدشگون نباشد.
علاوه بر این‌ها شیرازی‌ها اعتقاد داشتند برای اینكه سال جدید برای آن‌ها خوش یمن و خوش شگون و پر از خیر و بركت باشد، لحظه تحویل سال نو در حرم مطهر حضرت شاهچراغ(ع) باشند تا از این طریق رزق معنوی یک ساله خود را از حضرت شاهچراغ(ع) كسب كنند./ایکنا
انتهای پیام/
