توسعه شهری با مفهوم استعماری و وارداتی، ما را از فرهنگ اصیل ایرانی اسلامی دورکرد

  دکتر کرمی مدرس حوزه و دانشگاه در رشته‌های معماری و شهرسازی، فلسفه و کلام، فقه و اصول و تاریخ و عضو بسیج مهندسین در گفت و گوی  با خبرنگار خبرگزاری «بسیج» در قم در رابطه با "توسعه شهری"  با توجه به اینکه، معماری غنی کشورمان، که محل بروز تاریخ و فرهنگ ملی و اسلامی ایران می‌باشد اظهار داشت:توسعه شهری از دهه‌های ۴۰ و ۵۰ در کشور ما مفهومی وارداتی و استعماری بود که ما را هر چه بیشتر به دور کردن از فرهنگ اصیل ایرانی اسلامی، راغب و در مقابل به نزدیکی با فرهنگ اجنبی داوطلب نمود. به طوری که به دست خودمان (مردم و مسئولان) داشته‌های ارزشی معماری و شهرسازی را هزینه نموده و با عناوینی چون: نوسازی، تسهیل دسترسی، بهره مندی از خدمات و سایر زیرساخت‌های شهری و در نهایت توسعه شهری، جایگزین نموده و امید بستیم که به آن هم نرسیده و ضرر مضاعف ما در این زمینه نه تنها از دست دادن تعاملات کالبدی و اجتماعی شهری بود، بلکه حتی به توسعه شهری غربی با الگوی مدرنیسم ولو با قبول آن هم، دست نیافتیم.

وی ادامه داد: پس از انقلاب همین تفکر نفوذی در لباس جدید و با ادبیات مدرنیته معماری و شهرسازی اسلامی، راه قبل از انقلاب را با سرعت بیشتر در توسعه شهری پیمود.

کرمی در سلب حق اقل سهم شهروندی، بی تعهدی مسئولان شهری را دخیل دانست و اشاره کرد: لزوما سیمای شهری برگرفته از اجتماع زیستی آن میباشد و این در حالی است که شهر قم با دارا بودن ۶۰ مدرسه علمیه، بیوت مراجع عظام، امامزادگان متعدد و از همه مهم‌تر و تاثیر گذارتر حرم حضرت معصومه (س) با بیش از حدود صد هزار طلبه و خانواده هایشان سیمایی حوزوی، دینی و حتی زیارتی به خود نگرفته است.

وی در احتساب بافت تاریخی به عنوان معضل یا فرصت، چنین بیان داشت: فکر نمی‌کنم هیچ یک از متخصصین شهری و علوم، برای ادامه حیات شهری، بعنوان فرصت با بافت تاریخی، مشکل داشته باشند و این مسئله را مانند آن دانست که بپرسند: جمعیت جوان یک کشور یا سیلاب‌های فصلی برای منطقه مسکونی فرصت است یا تهدید؟ برای پاسخ به این سوال باید دید، مدیریت شهری مدیران آن جامعه با چه هندسه معرفتی مدیریت می‌کنند؟ مدیران با معرفت و دانش کافی، این امور را نعمت و فرصت و مدیران نالایق و فاقد دانش لازم، این داشته‌ها را مزاحم و مخرب تلقی می‌نمایند.

کرمی در ادامه سخنانش به دو نشست علمی خویش که یکی کرسی آزاداندیشی با موضوع حضرت معصومه (س) رکن توسعه شهری پایدار قم، تاریخ دوم اسفند ۹۷ در مدرسه اسلامی هنر و دیگری مهندسی محتوا و فرم شهر اسلامی، تمهیدگر تمدن نوین اسلامی ۱۸ مهر ۹۷ در مرکز پژوهشی تمدن اسلامی اشاره نمود که در آن‌ها به نحوه مواجهه طراحان و مجریان توسعه شهری قم با بافت تاریخی و ابنیه ارزشی بخصوص حرم حضرت معصومه (س) پرداخته و بطور علمی با موازین شهرسازی تبیین نموده بود.

این عضو بسیج مهندسین ادامه داد: با تخریب کامل ضلع شرقی حرم مطهر در دهه ۸۰ و تخریب اخیر خیابان گذر سفیداب از سوی شهرداری قم که منجر به از بین رفتن بافت تاریخی و دو اثر ثبت شده میراث می‌گردد و به نظر من این مشکل، بافت تاریخی نیست بلکه مشکل، مفهوم توسعه شهری و مدیریت شهری است که از استعداد‌های موجود در این بافت هابرای تولید ارزش‌های شهری بی خبر و آنچه مقدم توسعه پایدار شهری است تضعیف کننده و مزاحم می‌پندارند.

 

انتهای پیام/عمرانی