به گزارش خبرگزاری بسیج، سال‌های قبل، فاصله‌مان با حضور در بهشتی‌ترین مسیر دنیا، یک ویزا بود و بعد، بستن کوله‌پشتی و زدن به دلِ راه. میزبانِ کریم، برای اینکه به این مهمانی راهمان بدهد، به دل‌هایمان نگاه می‌کرد و دیگر همه‌چیز، به‌چشم‌به‌هم زدنی مهیا بود. امسال اما ما مانده‌ایم و حسرت صدها کیلومتر فاصله تا «مشایه»؛ که سنگینی غمش از روزی که بسته‌شدن مرزها قطعی شد، بغض را مهمان گلویمان کرده است. اما عشق که این‌چیزها سرش نمی‌شود؛ شور محبت امام حسین(علیه‌السلام) غوغایی در مجازآباد برپا کرده و چندمیلیون جامانده، هر کدام یک‌طور به جمعیت زائران کربلا پیوسته‌اند. یک پیاده‌روی اربعینی در دنیای صفر و یک‌ها برپاشده است.
دلتنگی و حسرت و خاطره در صفحه‌های مجازی
سال‌های قبل این موقع‌ها خیلی‌ها توی مسیر پیاده‌روی بودند و این روزها دیگر شبکه‌های مجازی خیلی خلوت شده بود. اما امسال، صفحه‌های مجازی هر کدامش به یک حسینیه تبدیل شده و زائرها از پیاده‌روی‌های سال‌های قبل، عکس و فیلم و خاطره می‌گذارند تا غم و حسرت حضور نداشتن در مسیر مشایه را کمی سبک‌تر کنند. کمتر صفحه و توییت و کانالی هست که رنگ‌وبوی پیاده‌روی اربعین را نداشته باشد؛ تصاویر موکب‌ها و مهربانی میزبانان عراقی و پاهای خسته زائران و کوله‌پشتی‌هایی که آخر هر روز، یک گوشه کنار این مهربانی‌ها خستگی از تن می‌تکانند؛ با خاطره‌هایی که آن روزها و آن ساعت‌ها را با حسرت و اشتیاق روایت می‌کنند.
از همه پررنگ‌تر یاد سردار شهیدی است که همه این سال‌ها امنیت پیاده‌روی را مدیون فرماندهی بی‌نظیرش بودیم و امسال، به‌صورت ویژه مهمان أباعبدالله‌است و زنده‌تر از همیشه در مسیر پیاده‌روی حضور دارد. ایرانی و عراقی هم فرقی ندارد؛ یاد و عکس سردار سلیمانی و شهید المهندس، اینجا توی شبکه‌های اجتماعی از دل‌های تنگ خبر می‌دهد و آن‌جا توی مشایه، در موکب‌ها و در دستان زائران.
بعضی صفحات هم اختصاصی برای پویش اربعین راه افتاده‌است؛ دلتنگی‌ها و بی‌قراری‌های مخاطبین را به اشتراک می‌گذارد و حتی عهدهایی که زائرها امسال با أباعبدالله می‌بندند برای اینکه امسال، بیشتر حسینی باشند و با دل به زیارت ارباب بروند.
این عشق، مرز نمی‌شناسد
اما این پویش مجازی از مرزها خیلی فراتر رفته و ایرانی‌های ساکن دیگر کشورها هم به جای حضور در مسیر نجف تا کربلا، در شبکه‌های اجتماعی عرض ادب می‌کنند. از بچه‌های کوچکی که در پویش‌های مجازی از همراهیشان با مسیر مشایه عکس می‌گویند تا بزرگترهایی که خاطرات و عکس‌ها و دلتنگی‌هایشان را روایت می‌کنند و دانشجویان ایرانی در آمریکا که نمایشگاه آنلاین اربعین راه اندازی کرده‌اند.
عکس ارسالی از نروژ برای پویش مغناطیس حسینی
خیلی از این پویش‌ها از مدت‌ها قبل در فضای مجازی برنامه‌ریزی شده و از همانجا قرار است عطر پیاده‌روی اربعین را در فضای حقیقی این کشورها پراکنده کند. در شهر ادمونتون کانادا، ایرانی‌ها پوسترهای اربعینی طراحی کرده‌اند و در شبکه‌های اجتماعی با هم به اشتراک گذاشته‌اند و امروز پشت ماشین‌هایشان نصب می‌کنند. در تورنتو، پیاده‌روی قرار است به‌صورت حرکت ماشین‌ها انجام شود و گروه دیگر کلیپ‌های برای معرفی عاشورا و اربعین ساخته‌اند که در یوتیوب قبل از پخش ویدیوها به مخاطبین نشان داده می‌شود. در شهر دیگر این کشور، دانشجویان ایرانی نذری درست کرده‌اند و قرار است بین کارکنان و پرستاران خانه سالمندان پخش کنند. دانشجویانی هم که تور آنلاین پیاده‌روی اربعین را طراحی کرده‌اند، گروه پیشرو این حرکت‌ها در آمریکایی شمالی هستند.
عراقی‌ها نائب‌الزیاره رفیق‌هایشان شده‌اند
هر سال عشق به امام حسین(ع) قلب مردم ایران و عراق را به هم پیوند می‌داد و در مسیر مشایه، مرزها و تفاوت زبان‌ها همه رنگ می‌باخت. حالا امسال شیعیان عراق، ویدیوها و دست‌نوشته‌هایی در شبکه‌های اجتماعی منتشر می‌کنند و به نیابت از زائران ایرانی در مسیر قدم بر می‌دارند. این چندروز ویدیویی از یک شیعه عراقی در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده است که در مسیر پیاده‌روی اربعین ویدیویی را برای صفحه مجازی‌اش ضبط کرده که می‌گوید: «شما را به امام حسین قسم می‌دهم برای برادران ایرانی دعا کنید؛ امسال به زیارت نیامده‌اند. به امام حسین قسم "مشایه" بدون ایرانی‌ها طعمی و مزه‌ای ندارد؛ بله والله. خدایا! به ایرانی‌ها توفیق زیارت بده و بیماری را از آن‌ها زائل کن. زائران را حفظ کن»
بزرگترین تجمع مجازی اربعین، هم‌نوا با رهبر انقلاب
اما بزرگترین اجتماع زائران مجازی اربعین، امروز خواهد بود که در صفحه اینستاگرام KHAEMENI.IR هم‌نوا با رهبرانقلاب، زیارت اربعین را می‌خوانند و از تمام نقاط ایران و دنیا، قلب‌هایشان موقع سلام به ساحت أباعبدالله با هم و با رهبر یکی می‌شود. این زیارت منحصربفرد، شاید بهترین تسلی برای زائرینی است که هر سال این روز با پاهای خسته و تاول‌زده رو به گنبد أباعبدالله می‌ایستادند و سلام می‌دادند.
