به یاد همرزمان و شهدای عملیات بزرگ والفجر ۸

به گزارش خبرگزاری بسیج، روز‌های قشنگی را در نیمه دوم سال ۶۴ داشتیم؛ آموزش و سازماندهی در پادگان شهید مدنی دزفول؛ آشنایی با فرمانده جدید لشکر...؛ همنشینی با علمدار گردان ۱۵۱ مسلم ابن عقیل (ع) از شهرستان ملایر، همان کسی که با بدن مجروح در لجمن (لبه جلوی منطقه نبرد) در کنار نیرو‌های گردانش بود و فرماندهی می‌کرد.

بعد از سازماندهی و آموزش‌های لازم برای نبرد در خشکی و آماده عملیات شدن، یک‌باره با تصمیم فرماندهان سپاه محل عملیات عوض شد، و لازمه آمادگی برای شرکت در این عملیات آموزش آبی خاکی بود که برای آموزش ماموریت جدید سد گتوند انتخاب شد؛ که گردان به فرماندهی حاج حسن تاجوک به محل آموزش اعزام و در آن هوای سرد مشغول آموزش دادن به نیرو‌های تحت امر شد. هرچه به پایان آموزش نزدیک می‌شدیم نیرو‌ها خوشحال‌تر می‌شدند، چون حس می‌کردند عملیات نزدیک است. بعد از آموزش به منطقه رفیه در جنوب اعزام شدیم.

با توجه به اینکه عملیات باید سری می‌ماند بعد از چندین روز در منطقه عملیاتی رفیه شبانه به آبادان اعزام و از آبادان به منطقه راس البیشه و آماده نبرد با دشمن تا دندان مسلح شدیم.

۳۵ سال پیش در چنین روزی (۶۴/۱۲/۱) در محل سکو‌های موشکی فاو مستقر و در آن شب که آخرین دورهمی تعدادی از ارکان و نیرو‌های گردان در نقطه رهایی (سکو‌های موشکی عراق) در دنیا بود با رمز مبارک «یا زهرا (س)» در جاده فاو ام القصر به قلب دشمن زدیم.

آنجا بود که از نزدیک دیدم چگونه این نیرو‌ها با آموزش کم و امکانات ناچیز با توکل بر خدا آن لشکر‌های تا دندان مسلح عراق را زمین‌گیر، تانک‌ها و نفربر‌های آن‌ها را به آتش کشیدند اگر که در این شب بیاد ماندنی چندین نفر از ارکان گردان و نیروهایش در نبرد تن با تانک به شهادت رسیدند و با خون خود دشت باتلاقی فاو را دریا کردند. ولی مانع سقوط فاو شدند که فرمانده وقت سپاه از این محل درگیری به خاطر مقاومت جانانه نیرو‌های گردان به عنوان تنگه احد یاد کردند؛ پس باید چنین سرود «امشب شهادت نامه عشاق امضاء می‌شود ... فردا ز. خون عاشقان این دشت دریا می‌شود».

عملیات غرورآفرین والفجر ۸ به مدت ۷۷ روز در منطقه باتلاقی فاو ادامه داشت.

راوی: محمد فتحی از گردان ۱۵۱ مسلم ابن عقیل س. شهرستان ملایر از لشکر ۳۲ انصار الحسین (ع) همدان

انتهای پیام/