در بخشی از وصیت نامه شهید «نوروز ابراهیمی» آمده است؛
تبریز- در قبال خون‌هايي كه نهال انقلاب را آبياري كرده اند، مسئوليم و اين مسئوليتي بزرگ است كه اداي آن جز با اطاعت از فرامين امام كه همان دستورهاي الهي است، امكان پذير نيست.
کد خبر: ۹۳۲۹۳۲۸
|
۰۱ فروردين ۱۴۰۰ - ۱۲:۴۸

به گزارش خبرگزاری بسیج از آذربایجان شرقی، در وصیت نامه شهید «نوروز ابراهیمی» آمده است؛

بسم الله الرحمن الرحیم

«الذین آمنوا و هاجروا و جاهدوا فی سبیل الله باموالهم و انفسهم اعظم درجه عند الله واولئک هم الفائزون .»

«بدرستي آنان كه ايمان آورده اند و هجرت و جهاد كردند در راه خدا درجه اي بس بزرگ در پيش خدا دارند و آنان رستگارانند.»

با شهادت بر يگانگي خداي جهانيان و با شهادت به رسالت رسول اكرم (ص) و ولايت حضرت علي (ع) و ائمه‌ي اطهار و با شهادت بر ولايت امام امت. با درود فراوان به پيشگاه مقدس حضرت مهدي (عج) و تمام شهداي راه حق و حقيقت و با درود فراوان به امام كبيرمان، خميني بت شكن، پرچمدار سرخ كربلاي ايران.

هم اكنون كه احساس مي كنم تمام كفر بين المللي دست به دست هم داده تا اين حكومت الهي را، كه آرزوي ديرينه‌ی ملت مستضعف و مسلمان جهان مي باشد، از بين ببرند، با الهام از فرامين مقدس دين مبين اسلام، راهي را آغاز نمودم كه جز پيروزي، نهايتي ندارد و تمام آمال و آرزوهاي خويش را تنها و تنها در اين طريق الهي مي دانم.

اين راه، راهي جز راه حسين(ع) و ديگر آزادگان و پرورش يافتگان مكتب اسلام نيست؛ الگوي اين طريق، كسي است كه با جهاد و شهادت خويش راه سرخي را آغاز كرد كه تا ابد در دل محرومان و آزادي خواهان و مكتب جويان پابرجاست. اين راه، رهبري دارد كه مرگ خويش و يارانش را در اين راه جز سعادت، چيزي نمي داند. آري، امروزه هرچه خون ريخته مي شود و هر چه ايثار و جانبازي‌ها ديده مي شود، ادامه‌ي خون ايثارگر يگانه، امام حسين (ع) است.

از خداوند متعال توفيق مي‌خواهم كه در اين هدف و مقصود مرا ثابت قدم و پابرجا نگه دارد و به راستی چه راهي جز راه انبيا و اوليا و پيشوايان ديني كه نهايتش لقاءالله است و سعادت ابدي در آن نهفته است وجود دارد. در اين راه هدف جز رضايت خدا نيست وخوشا به حال آنان‌كه بر رضاي خدا راضي باشند و اما بعد، تمام برادران و خواهران عزيز بايد به اين مسأله توجه داشته باشند كه در قبال راهي كه آغاز نموده ايم و در قبال خون‌هايي كه نهال انقلاب را آبياري كرده اند، مسؤوليم و اين مسؤوليتي بزرگ است كه اداي آن جز با اطاعت از فرامين امام كه همان دستورهاي الهي است، امكان پذير نيست.

امروزه بايد با اتحاد مستحكم خويشتن چنان ضربه‌اي بر پيكر جنايتكاران و مخالفان اسلام وارد نمایيم كه نتيجه‌اش خشنودي خدا و امام زمان (عج) باشد. تنها انتظاري كه از امت اسلامي به عنوان يك فرد دارم اين است كه در شناخت فرمولهاي پيچيده ی اين طريق الهي و عمل كردن به آنها، بسيار كوشا باشند.

شهادت را، آنچنان كه ما دريافته ايم درجه‌اي است كه هر انسان خداجويی آن را مي‌خواهد و اين روحيه اي كه اكنون در رزمندگان اسلام ديده مي شود، در آرزوي همان خواسته ی ايده آل مسلمانان (شهادت) است. پس اكنون كه به اين مرحله از انقلاب عزيز رسيده ايم بايد هر مسؤوليتي را به نحو احسن انجام دهيم. اگر قادر به جنگيدن در جبهه نيستيم، با هر وسيله ممكن در پشت جبهه به جهاد اقتصادي و نظامي و اجتماعي اقدام كنيم، تا مقدمه‌اي باشد بر جهاد سپاه اسلام و خط مقدم جبهه هاي نور عليه ظلمت.

همانا كه خداوند متعال بر دلها آگاه است. منظورم اين است كه خداي نكرده كسي خودسرانه جبهه را توجيه نكند. اما انتظاري كه از خانواده ام دارم اين است كه پيرو خط ولايت، كه اكنون به دست امام امت است، بوده و در تمام مواردی كه انقلاب‌مان و دستورهاي امام‌مان اقتضا مي‌كند شركت نموده و حضور خويش را در صحنه‌هاي انقلاب اسلامي نشان دهند.

از شما پدر و مادرم و شما اعضاي خانواده‌ام مي‌خواهم كه يك لحظه از دستورات امام عزيز غفلت نكنيد كه خسران دنيوي و اخروي در سر پيچي از ايشان است. در تمام مراسم ها، از جمله نمازهاي جمعه و جماعت و دعاهاي كميل، توسل، ندبه و مراسم تشییع شهدا شركت نمایيد؛ چرا كه ادامه ی راه رزمندگان است.

پدر عزيز و مادر مهربان و تمام عزيزانم، اگر خداوند متعال به بنده ی حقير توفيق شهادت عطا فرمايد، گريه ی خود را بر امام حسين (ع) و ياران با وفايش بكنيد كه چه كساني بودند و چگونه به شهادت رسيده اند! اين افتخاري بس عظيم است كه خداوند متعال براي شما لطف كرده است و بالاخره كه توانستيد يك قرباني در راه اسلام بدهيد. براي برادر مهربانم آرزويم اين است كه اسلحه ي بر زمين افتاده مرا، برداشته و از حريم دين و كشورمان دفاع كند.

در آخر از شما پدر و مادر عزيزم كه در بزرگ كردن من زحمتها و رنجها را متحمل شده ايد و من خود خوب مي دانم كه در طي اين سالها و روزها در مشقت بودید و شبها بيخوابي كشيده ايد سپاسگزارم. شما خواهران عزيزم، اگر بدي از من ديده ايد مرا حلال كنيد.

پدر، مادر و خواهران و برادر عزيزم، به بزرگواري خود مرا ببخشيد و از قول من از تمام فاميلها و دوستان و آشنايان حلاليت بخواهيد. در صورت شهادت، مرا در گورستان وادي رحمت دفن كنيد تا تقرب به ساير شهدا و همرزمانم، باعث آرامش روح و آمرزش گناهانم باشد.

ارسال نظرات
پر بیننده ها