سیاست‌زدگی آفتی است که سال‌هاست به جان حقوق بشر افتاده و این مسئله را به ابزاری برای فشار‌های سیاسی و تحقق اهداف برخی کشور‌ها تبدیل کرده است.
به گزارش سرویس خبری بسیج جامعه زنان خبرگزاری بسیج -- سیاست‌زدگی آفتی است که سال‌هاست به جان حقوق بشر افتاده و این مسئله را به ابزاری برای فشار‌های سیاسی و تحقق اهداف برخی کشور‌ها تبدیل کرده است. کشور ما هم در دوران بعد از انقلاب با انواع و اقسام فشار‌های حقوق بشری مواجه بوده است، به گونه‌ای که امریکا و غرب هر چند وقت یک بار به بهانه‌ای تحریم‌ها و فشار‌ها را علیه مردم ایران افزایش داده‌اند. این بار هم نوبت فشار بر ایران در حوزه حقوق زنان است! طی دو سه ماه اخیر با ماجرای فوت مهسا امینی و اغتشاشاتی که با این اسم رمز در کشورمان آغاز شد، فشار‌های حقوق بشری بر ایران بیشتر شده است. حالا نوبت تلاش امریکا برای حذف ایران از کمیسیون مقام زن رسیده است؛ موضوعی که برای بررسی ابعاد آن سراغ دکتر زهره نصرت خوارزمی، عضو هیئت علمی دانشگاه تهران و کارشناس حقوق بشر رفته و با وی به گفتگو نشسته‌ایم.
خانم دکتر خوارزمی! همانطور که مستحضر هستید قرار است حذف ایران از کمیسیون مقام زن سازمان ملل به رأی گذاشته شود. اهمیت این کمیسیون در چیست و چه جایگاه و عملکردی دارد؟
کمیسیون مقام زن بخش فرعی از شورای اقتصادی اجتماعی سازمان ملل است و این‌ها در یک ترکیب و با یک سهمیه‌بندی منطقه و در یک سیستم کاملاً دموکراتیک هر کشوری می‌تواند کاندیدا شود و رأی بیاورد.
عضویت ما در این کمیسیون چه دستاوردی برای‌مان داشته است و تاکنون چقدر عضو این کمیسیون بوده‌ایم؟
ما در دوره اخیر تا سال ۲۰۲۶ در این سازمان عضویت داریم. این برای بار سوم است که ایران عضو این کمیسیون می‌شود و این شانس بزرگی است چراکه شما باید بتوانید رأی جمع کنید و دیگر کشور‌ها از شما این تصویر را داشته باشند که در حوزه زنان می‌توانید کمک‌کننده باشید تا شما را در کمیسیون بپذیرند.
آیا در دوره‌های قبلی هم عضویت ایران در کمیسیون مقام زن با واکنش‌هایی همراه بوده است؟
در دوره‌های قبلی وقتی ایران در کمیسیون مقام زن رأی آورد، اپوزیسیون از جمله مسیح علینژاد و افرادی از این قبیل به عضویت ایران در این کمیسیون اعتراض کردند و معتقد بودند ایران زنان را محدود می‌کند و بحث‌های سیاسی حقوق بشر را پیش کشیدند. در حالی که ایران این قدرت را داشت و وارد این کمیسیون شده بود و خود ورود به این کمیسیون یک قدرت است و ما هم در یک سیستم دموکراتیک وارد شدیم.
با عنایت به اینکه ما در یک رویه دموکراتیک و با جذب آرای سایر کشور‌ها عضو کمیسیون مقام زن شده‌ایم، آیا امکان اخراج ما از آن وجود دارد و حذف ایران از کمیسیون مقام زن چقدر می‌تواند جدی باشد؟
به نوعی در رویه‌های شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل و کمیسیون مقام زن ما چنین تعریفی نداریم که کسی رأی بیاورد و بعد بخواهند وی را از کمیسیون خارج کنند، البته پیش از این در رابطه با روسیه این مسئله پیش آمد که این کشور را به صورت غیرفعال کردند نه اینکه بخواهند این کشور را از کمیسیون مقام زن خارج نکنند بلکه در حالت غیراکتیو نگه داشتند.
با این اوصاف آیا اخراج ایران از کمیسیون مقام زن می‌تواند جنبه نمایشی داشته باشد؟
غربی‌ها درباره ایران هم به دنبال یک رویه‌سازی هستند. این‌ها چه وقتی درباره غیرفعال کردن و چه وقتی در مورد خارج کردن صحبت می‌کنند، به دنبال آن هستند تا رویه‌سازی حقوق بشری انجام بدهند و هر کسی به لحاظ سیاسی با آن‌ها درگیر شد را در تنگنا قرار دهند و در عمل ساختار‌های قدرت سیاسی به حقوق بشری بیشتر نفوذ کند. در حال حاضر هم به اندازه کافی حقوق بشر سیاسی شده است و ما در شورای حقوق بشر این را می‌بینیم.
مصادیق این سیاسی شدن حقوق بشر چیست؟
به طور نمونه در حالی که ما گزارشگر حقوق بشر داریم، اما همه می‌دانند که وضعیت حقوق بشری ما با کشور‌هایی مانند کشور سومالی یا بروندی یا کشور‌های دیگر که حکومت مرکزی از‌هم‌پاشیده‌ای دارند و درگیر جنگ‌های داخلی هستند بسیار متفاوت است؛ کشور‌هایی که وضعیت آن‌ها طوری است که حقوق بشر واقعاً حمایتگری ندارد. کشور ما در چنین شرایطی قرار ندارد. با وجود این ما در فهرست کشور‌هایی هستیم که گزارشگر حقوق بشر دارند و این مسئله کاملاً جنبه سیاسی دارد، در حالی که زندگی در ایران به صورت روال عادی جریان دارد و زن‌ها از حقوق متنوعی بهره‌مندند. ما در زمینه توسعه انسانی در شاخص‌های توسعه انسانی سازمان ملل در جایگاه بالایی قرار داریم. ایران سال‌های سال است در حوزه‌های اقتصادی، بهداشتی، اجتماعی و آموزشی کار می‌کند و در خیلی از شاخص‌ها رکورد‌های خوبی دارد. چند مورد از این رکورد‌ها را می‌توان در شاخص‌هایی همچون دسترسی زنان به زایمان‌های سلامت یا شاخص مرگ‌و‌میر زنان حین زایمان و هم کودکان زیر پنج سال که ایران در وضعیت بسیار مطلوبی قرار دارد، نام برد یا مثلاً آموزش اولیه در کشور ما تا حد زیادی انجام می‌شود و در این شاخص توسعه انسانی هم وضعیت خوبی داریم.
خروج ایران از کمیسیون مقام زن چه تبعاتی برای ما می‌تواند داشته باشد؟
خروج از مقام زن جدا از اینکه یک رویه‌سازی غلط و نامشروع و سیاسی در حوزه حقوق بشر و زنان محسوب می‌شود، بودن ما در کمیسیون هم مفید و به لحاظ ایجابی مهم است ایران در این کمیسیون حضور داشته باشد. به هر حال کمیسیون سالانه حوالی ماه مارس یک اجلاسی دارد که یک موضوع اولویت‌دار و یک موضوع مورد مرور در حوزه‌های مختلف مانند اشتغال، دسترسی به فناوری اطلاعات فناوری اطلاعات، حوزه زنان روستایی، آموزش زنان و موضوعات مختلف زنانه اولویت‌بندی شده و مورد بحث و بررسی قرار می‌گیرد. در این بحث‌ها که آخر سر به یک نتیجه توافقی می‌رسد، سندی از این اجلاس بیرون می‌آید که به آن نتیجه توافقی گفته می‌شود. متن این سند از موضوعاتی که مورد بحث قرار می‌گیرد، بیرون می‌آید. این سند در واقع راهبرد‌هایی را تعریف می‌کند که بعداً نهاد زنان سازمان ملل و آژانس‌های دیگر سازمان ملل آن را تعقیب می‌کند، یعنی به نوعی استراتژی‌های حوزه زنان در کمیسیون مقام زن تدوین می‌شود، بنابراین وقتی عضو کمیسیون هستیم این برای‌مان خیلی خوب است، چون از ابعاد اخلاقی، اجتماعی و سیاسی قضیه بالاخره ما یک رویکرد متفاوت و گفتمانی داریم که آن را وارد کمیسیون می‌کنیم، همچنین به صورت کلی کشور‌های در حال توسعه در بعضی از مسائل توسعه‌ای رویکرد‌هایی دارند که خوب است در این نهاد‌ها حضور داشته باشند و اعمال نظر کنند، علاوه بر این ما به لحاظ گفتمانی هم بودن‌مان در این نهاد حائز اهمیت است.
منبع: روزنامه جوان
ارسال نظرات
غیرقابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۰
آخرین اخبار
