به گزارش ایلام بیدار، آزادگان یعنی کسانی که با تمام جان‌ودل پای انقلاب اسلامی ایستادگی کردند و تسلیم خواسته‌های دشمن نشدند امری که امروز سرمشق خوبی برای ماست تا دشمنان این آب خاک را بهتر بشناسیم.
حجت‌الاسلام عمران احمدی یکی از آزادگان چرداولی است که حدود شش سال طعم اسارت را چشیده و در زندان‌های رژیم بعث انواع شکنجه‌ها را به خود دیده است.
با مناسبت ورود آزادگان به کشور بر آن شدیم تا همراه با این آزاده سرافراز به آن روزهای سخت سفر کنیم و شرحی از آن روزها را بشنویم.
واژه‌ای به نام اسارت
حجت‌الاسلام عمران احمدی آزاده چرداولی در گفتگو با خبرنگار ایلام بیدار گفت: اسارت واژه غریبی است؛ حتی اسمش هم باعث دلتنگی می‌شود، انسان اسیر برای دلتنگی بهانه نمی‌خواهد کافی بود به لحظه غروب آفتاب نزدیک شویم چه لحظه سخت و شکننده‌ای بود، از یک سو شکنجه‌های شبانه رژیم صدام با کابل‌های برق که بر سروصورت می‌خورد که از یک سو مشت، لگد و صدای ناله از درد و رنج شکنجه جسمی و از سوی دیگر خاطرات کودکی و نوجوانی پدر، مادر، خواهر و برادر، دوستان فضای معنوی جامعه آزاد و هرآنچه به آن دل‌بسته بودی مقابل چشمانت به تصویر کشیده می‌شد و درنهایت سکوت معناداری که با سرکشیدن زیر پتو داخل آسایشگاه که آسایش و آرامش را از هر انسان صبور و بردباری می‌ربود با بدن مجروح از زخم کابل و دل رنجیده از غربت و تنهایی؛ لب خشکیده و شکم‌گرسنه چگونه شب را با همه مشکلات شب را باید به صبح رساند.
وی افزود: اما بااین‌همه درد و رنج در اوج غربت وقتی مؤذن آهسته اذان می‌گفت و غریبانه نماز جماعتی را برپا کردیم دل‌ها با آرامش خاصی غیر قابل تصوری می‌یافت.
روزه در اسارت
احمدی در ادامه با اشاره به روزه‌گرفتن در اسارت گفت: اسارت ویک دنیا غم و اندوه، شکنجه جسمی و فشار روحی، غم فراق، درد جبهه و تشنگی به‌اندازه‌ای زیاد بود که اسرا برای اینکه آب‌دهانشان خشک نشود سنگ‌ریزه را زیر زبان می‌گذاشتند در حالت عادی گرسنگی دائم حکم‌فرما بود ماه رمضان از راه رسید و اولین تجربه رمضان در اسارت آغاز گردید فکر می‌کردیم شاید بیشتر اسرا نتوانند روزه بگیرند؛ اما با این اوصاف سحرگاهان با نصف لیوان آب و مقدار اندکی نان (نصف نان سمون) اکثر قریب به‌اتفاق اسرا روزه ماه مبارک رمضان را شروع کردند صبح باید 5 ساعت در هوای گرم به‌دوراز سایه قدم می‌زدند حتی راه‌رفتن در سایه ممنوع بود، بعد از استراحت در بعدازظهر 2 ساعت مجدداً باید در جلوی آفتاب قدم می‌زدیم.
وی بیان داشت: بر این مشکلات شکنجه با کابل را باید اضافه کرد بااین‌وجود توکل بر خدا باعث شد تا ماه رمضان را با تمام مشکلات بدون شکستن حرمتش با صبر و استقامت و کمک خداوند به اتمام برسانیم روزهای را گرفتیم که شاید تاریخ به خودش ندیده است.
انواع شکنجه در اسارت
احمدی با اشاره به انواع شکنجه‌ها در اسارت گفت: اصولاً با روش‌های مختلفی اسرا را شکنجه می‌دادند که ضرب و شتم به شکل بسیار شدید وبا هر وسیله‌ای مانند کابل‌های برق، عبور از تونل‌های مرگ به هنگام عبور از اردوگاه، بستن دست و دهان و تهدید به قتل شلیک در اطراف به‌قصد ترساندن تنها نمونه‌ای از آن‌ها بود.
وی یادآور شد: گاهی مشاهده می‌کردیم آب جوش روی صورت رزمندگان تا مرحله شهادت ریخته می‌شد و مسئله‌ای که بود نداشتن هیچ‌گونه وسایل سرمایشی و گرمایشی در تابستان و زمستان بود وبا وجود امکانات بسیار ضعیف خوراک، بهداشت و پوشاک که به‌عنوان‌مثال در محیط کوچکی مثلاً یک اتاق حدود 40 نفر را جمع می‌کردند و هیچ امکاناتی را در اختیار آن‌ها نمی‌گذاشتند و رزمندگان مجبور بودند با حداقل شرایط خود را وفق دهند.
آری صبر و استقامت آن روزها واقعاً مثال‌زدنی بود و امروز باید به‌پاس قدردانی از استقامت و ایثار رزمندگان در آن روزهای سخت همه مسئولین همگام با مردم ایران اسلامی را آباد کنند.
