قربانی نَفس و شناخت فرهنگ غدیر ،راهی بسوی مشارکت وانتخاب شایسته تا عبور از مرزهای توسعه

عید قربان از دو رویکرد قابل بررسی است 

،اول«رویکردعبادی» یعنی تلاش برای تزکیه و طهارت (قد افلح من تزکی)،

دوم«رویکردسیاسی» یعنی تلاش برای رفع سوءظن و بدبینی.

در اندیشه و فرهنگ غدیر سیاست به مفهوم شایسته سالاری است.

پیام غدیر، تشخیص و تعیین صندلی ها ومدیریت ها براساس شایستگی، مردم‌داری ،شجاعت ،تقوا و علم است. 

پیام اصلی غدیر *«پیاده سازی»* واقعی دین بخصوص بُعد تمدنی غدیر است که اولویت اول می باشد.

منطق غدیر آزاداندیشی و حیات سیاسی است نه محصور کردن دین در پستوی خانه ها.

فرهنگ غدیر به ما می آموزد که سرباززدن از فرمان نبی و ولی باعث تشتت و پراکندگی است ولی توجه به هشدارهای ولی زمان شناس شرایط ناامیدی دشمن را فراهم میکند.

*«الْیوْمَ یئِسَ الَّذِینَ کفَرُوا مِنْ دِینِکمْ فَلا تَخْشَوْهُمْ وَاخْشَوْنِ»*

مشارکت فعال در عرصه سیاسی، بهترین راه تداوم و تقویت خط غدیر و اجرایی نمودن آموزه های آن است.

از طرفی امروزه در دنیا مشارکت در موضوعات اجتماعی وظیفه شهروندی و نشان ترقی محسوب میگردد و عدالت را سبب میشود.

*مشارکت ‌پشتوانه دیپلماسی در میدانِ روابط بین الملل و موجب مصونیت است.*

 برای حضور در انتخابات *«باید مردم بخصوص جوانان را برای این مهم با کلام صادقانه اقناع کرد چرا که امروزه تشویق، تحریک و ترغیب بر جوان تقریباًکارساز نیست.»*

از طرفی رئیس جمهوری می تواند تحول و پیشرفت ایجاد کند که با اعتقاد به حکمرانی شایسته سالاری غدیری،با اندیشه ای نو و تجربه مفید ضمن داشتن راهبردهوشمندانه در گفتگو با جهان پیرامون بعنوان یک ضرورت عقلی و منطقی،(البته تاریخ نشان می دهد هرگاه در اوج اقتدار بودیم دلیل اصلی آن باور ملی بود) 

دربُعد داخلی نیز با «اقتدار مدیریتی»، مسیر«تعامل با سایرقوا»،«تلاش برای مردم» و«تفکردر منافع ملی» را ترسیم نموده و همه عوامل پیشرفت داخلی و خارجی را در ذیل برنامه های توسعه بکار گیرد، رئیس جمهورباید برنامه محور باشد چرا که «آینده با شعار یافت نمی شود باید با عمل آن را ساخت.»

کلام آخر 

*با رمی جمرات بسوی ابلیس تفرقه و قربانی اهریمن دیوِ نفسِ اماره برای رسیدن بر بلندای دماوند ایمان و آموختن از فرهنگ غدیر در تیرگان انتخابات روزگار ،با انرژی ایمانی از برترین نام تاریخ (حیدرکرار)، آرش وار خواهیم کشید کمان همت را تا پای جان, به امید فرود تیر خواستن در فراسوی مرزهای توانستن و توسعه»*

۳۰خرداد ۱۴۰۳/ نورالله شکیبایی