به گزارش خبرنگار خبرگزاری بسیج از کردستان، کردستان، سرزمین کوه‌های سر به فلک کشیده و دشت‌های غرق در مه، جاده‌هایی دارد که گویی روایتگر تاریخ و روح این دیارند.هر پیچ‌وخم این راه‌ها، قصه‌ای از عشقی گمشده، آوازی از چوپانی دل‌سوخته یا نجوایی از باد در میان درختان بلوط را در خود نهفته دارد.
جاده‌های کردستان تنها مسیرهای هموار و ناهموار نیستند؛ بلکه رشته‌هایی‌اند که روستاهای دورافتاده را به قلب زندگی پیوند می‌زنند، پنجره‌هایی رو به زیبایی‌های بکر و رازهای نانوشته.
گاه در دامنه‌ای سرسبز، گاه در میان صخره‌های خاموش، این جاده‌ها روح مسافر را به سفری شاعرانه دعوت می‌کنند؛ سفری که مقصدش نه‌تنها رسیدن که تجربهٔ راه است، راهی که بوی نان تازهٔ روستایی، طعم چای آتشی و ترنم باران بهاری را با خود دارد.
وضعیت نامناسب جاده سنندج – قروه به یکی از مشکلات اساسی رانندگان تبدیل شده است چاله‌های عمیق، آسفالت‌های فرسوده و ترک‌خورده، و نبود رسیدگی مناسب از سوی مسئولان، خطرات جبران‌ناپذیری را برای شهروندان به همراه داشته است.
اما این جاده‌های شاعرانه که روزگاری پیونددهنده زندگی و طبیعت بودند، امروز برای بسیاری یادآور دلهره و اندوه‌اند.
برخی از این مسیرهای بکر و خیال‌انگیز، به دلیل بی‌توجهی به استانداردهای ایمنی، عرض کم، پیچ‌های خطرناک و نبود علائم هشداردهنده، به جاده‌هایی مرگبار بدل شده‌اند.
درحالی‌که روزگاری صدای خندهٔ مسافران و زمزمهٔ باد در این راه‌ها طنین‌انداز بود، اکنون اخبار تصادف‌ها، جان‌های ازدست‌رفته و خانواده‌هایی داغدار، سایه‌ای از غم بر این زیبایی انداخته است.
جاده‌هایی که باید مسیر پیوند باشند، به معبری برای وداع‌های تلخ تبدیل شده‌اند، و این خود تلخ‌ترین تراژدی برای طبیعتی است که روزگاری الهام‌بخش زندگی بود.
گلایه‌های مردم و بی‌توجهی مسئولان
یکی از رانندگان تاکسی در گفت‌وگو با خبرنگار پایگاه خبری کُردتودی اظهار داشت: هر روز باید با ترس‌ولرز از جادهٔ سنندج – قروه که پر از چاله است عبور کنیم.
وی گفت: انگار مسئولان اصلاً از پشت میزهایشان بیرون نمی‌آیند تا این وضعیت را ببینند!
یکی دیگر از رانندگان خودروهای سنگین در این جاده نیز افزود: جاده‌های بین‌شهری وضعیت بدتری دارند چاله‌های عمیق باعث تصادفات وحشتناکی شده‌اند، اما مسئولان فقط وعده می‌دهند!
جاده‌هایی که رانندگان را به چالش می‌کشند!
در روزهایی که افزایش قیمت خودرو و قطعات یدکی فشار زیادی به مردم وارد کرده، عبور از خیابان‌ها و جاده‌های پر از چاله و دست‌انداز، هزینه‌های اضافی تعمیرات را روی دوش رانندگان گذاشته است شکستگی سیستم تعلیق، ترکیدن لاستیک، و آسیب به جلوبندی خودرو تنها بخشی از خساراتی است که رانندگان با آن دست‌وپنجه نرم می‌کنند.
وعده‌هایی که عملی نمی‌شوند
بارهاوبارها شهرداری‌ها و سازمان راهداری وعده ترمیم و اصلاح معابر را داده‌اند، اما در عمل شاهد تغییری نیستیم. حتی در برخی موارد، ترمیم‌های غیراستاندارد و موقتی نه‌تنها مشکل را حل نکرده؛ بلکه شرایط را بدتر کرده است.
و اما سؤال اصلی ،تا کی باید تاوان بی‌کفایتی مسئولان را بدهیم؟
جاده‌های ناایمن نه‌تنها خسارات مالی به مردم تحمیل می‌کنند، بلکه جان رانندگان و سرنشینان خودروها را نیز به خطر می‌اندازند. تا چه زمانی باید منتظر باشیم تا مسئولان به وظایف خود عمل کنند؟ آیا حادثه‌ای تلخ و غیرقابل‌جبران لازم است تا بالاخره چشم‌ها را به روی واقعیت باز کنند؟
مردم انتظار دارند که شهرداری‌ها و سازمان‌های مسئول، به‌جای شعار و وعده‌های توخالی، به طور عملی برای اصلاح وضعیت جاده‌ها اقدام کنند. اگر کوتاهی در این زمینه ادامه یابد، چه کسی پاسخگوی آسیب‌ها و خسارات مردم خواهد بود؟
نکته قابل‌تأمل این است که هر ساله بودجه‌های کلانی برای نگهداری و بهسازی جاده‌ها تخصیص داده میشود، اما نتیجه کار چیزی جز لکه‌گیری‌های موقت و غیراستاندارد نیست.
پس این بودجه‌ها چگونه و کجا خرج می‌شوند؟ چرا پروژه‌های راه‌سازی و آسفالت‌ریزی، عمر کوتاهی دارند و چند ماه پس از اجرا دوباره به همان وضعیت اسف‌بار قبل بازمی‌گردند؟
آیا نظارتی بر کیفیت اجرای این پروژه‌ها وجود دارد، یا صرفاً برای رفع تکلیف و آمارسازی انجام می‌شوند؟
زمستان و فاجعه‌ای که هر سال تکرار میشود
با شروع فصل سرما، چاله‌ها به گودال‌های پرازآب تبدیل شده و معابر لغزنده و خطرناک می‌شوند. خودروها درون گودال‌ها گیر می‌کنند، موتورسواران به‌راحتی تعادل خود را ازدست‌داده و زمین می‌خورند، و در مناطق برفی و کوهستانی، فرسایش و تخریب جاده‌ها به بحرانی جدی بدل میشود بااین‌حال، باز هم اقدامی جدی از سوی مسئولان دیده نمی‌شود و تنها در روزهای پایانی سال، با نزدیک‌شدن به ایام نوروز، شاهد تعمیرات سطحی و ناپایدار هستیم.
مطالبه مردم؛ جاده‌های ایمن، نه وعده‌های بی‌نتیجه!
دیگر وقت آن رسیده که مسئولان به‌جای توجیه‌تراشی و فرافکنی، به وظایف خود عمل کنند مردم از شنیدن وعده‌های تکراری خسته شده‌اند.
رانندگان حق دارند که از جاده‌هایی ایمن، استاندارد و بدون خطر برخوردار باشند.
انتظار می‌رود که سازمان‌های مربوطه هر چه سریع‌تر اقدامات اساسی و پایدار برای اصلاح معابر انجام دهند و پاسخگوی عملکرد ضعیف خود باشند.
مردم دیگر تحمل این شرایط را ندارند و این مطالبه‌ای است که نباید نادیده گرفته شود.
انتهای خبر/
