به گزارش خبرگزاری بسیج از گلستان؛ شهید «علی اکبر غنیاقی» در یکی از ماه های سال، ماه خدا، ماه مبارک رمضان در اتاقی کوچک و کاهگلی چشم به جهان گشود. نام او علی اکبر بود و بعلت شهادت حضرت امیر (ع) در آن ماه او را امیر نامیدند. او فرزند پنجم خانواده و سه خواهر و دو برادر داشت. شهید تا کلاس پنجم ابتدایی تحصیل نمود و به علت فقر و مشکلات اقتصادی خانواده ترک تحصیل کرد و چون نمی توانست شاهد کار کردن مادرش در خانه های دیگران باشد به کار مشغول شد، به عنوان شاگرد در مغازه جوشکاری شروع به کار کرد. در سال ۱۳۵۷ در فعالیت های انقلابی شرکت داشت و در پیروزی انقلاب سهیم بود. شب ها تا سحر در خیابان های شهر به همراه برادران بسیجی ، دوستان و آشنایان اعلامیه پخش و نگهبانی می دادند، پس از مدتی با مبارزات گسترده مردم و یاری خداوند انقلاب به پیروزی رسید.
بیش از چند ماهی از جنگ تحمیلی نگذشته بود که تصمیم گرفت به خدمت سربازی برود تا از این طریق بتواند به سوی جبهه های جنگ راهی شود. شهید جهت گذراندن دوره آموزشی به چهل دختر اعزام شد. پس از اتمام دوره آموزشی به مرخصی آمد تا برای اعزام به جبهه آماده گردد. بعضی از اقوام و آشنایان او را از رفتن به جبهه منع می کردند، اما او می گفت: اگر من و دیگران نروند پس چه کسی باید بجنگد. پس از چندین ماه جنگیدن به مرخصی آمد با بقیه ی دفعات فرق می کرد، برای خودش سنگ قبر سفارش داد گویی می دانست این آخرین باری است که به خانه می آید.
اخلاق نیک و خوش خلقی او زبانزد بود، به همه عشق می ورزید و با مهربانی رفتار می کرد. نفوذ کلامش، شجاعتش و مردانگی او همه را شیدای خود ساخته بود، طوری که دوستانش بعد از شهادتش می گفتند: امیر همه چیزمان بود، با رفتنش تمام فعالیت ها و برنامه های مذهبی ما با مشکل مواجه شد. سرانجام در سیزدهم تیر ماه ۱۳۶۰، اول ماه مبارک رمضان در نوسود هنگام درگیری با نیروهای عراقی براثر اصابت گلوله به قلب، شهید شد. او رفت و به خیل شهیدان الله پیوست. پیکر این شهید عزیز را در امامزاده عبدالله شهر گرگان به خاک سپردند، در حالیکه مزارش با سنگ قبر مورد نظرش تزئین شده است. یادش گرامی و راهش پر رهرو باد.
انتهای پیام/
