خبرنگاران و رسانه ها پل ارتباطی میان مردم و مسئولان و یکی از مهم ترین عناصر منتقد و ناظران عملکرد مسئولان و چشم تیز بین هر جامعه به شمار می روند و بر همین مبنا به جرات می توان گفت که یکی از مهم ترین عوامل عقب ماندگی مناطق محروم کشور پایین بودن سرانه مطالعه و کم بودن تعداد نشریات و مطبوعات در شهرستان های محروم است.
در شهر میناب با جمعیتی بالغ بر 250 هزار نفر فقط دو دکه روزنامه فروشی فعال است و نیز بخش سندرک از توابع استان هرمزگان نیز دو دکه روزنامه فروشی وجود دارد، شهر بندرعباس به عنوان مرکز استان هرمزگان نیز دارای 25 دکه روزنامه فروشی، 35 نشریه محلی و حدود 45 روزنامه سراسری است؛ این موضوع موید این است که سرانه مطالعه در این مناطق پایین بوده و مطبوعات به عنوان حلقه مفقوده پیشرفت و توسعه فرهنگ و عمران در استان جایگاه و اهمیت خود را پیدا نکرده است.
این درحالی است که در مناطقی که انواع رسانه های مجازی و غیر مجازی فعالیت پر رنگی دارند، رسانه ها نقش مهمی در ایجاد انگیزه و حس مطالبه گری مردم از مسئولان بوجود آورده اند. در همه نشریات پر تیراژ و حتی کم تیراژ و بعضا مجلات، ستون های انتقاد و پیشنهاد به منظور بیان مشکلات شهری و محله ای ایجاد شده است و مردم در این صفحات مسائل و مشکلات مختلف اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، سیاسی، ورزشی، عمرانی و غیره را مطرح می کنند و در مقابل سازمان ها، نهادها و ارگان های مختلف پاسخگو هستند و نسبت به انتقادات و مسائلی که مطرح می شود نمی توانند بی تفاوت باشند ، سکوت اختیار کنند و در حاشیه امن بر صندلی مدیریت لم بدهند و کسی از کم کاری و ضعف مدیریتی آنها خبر نداشته باشد.
اما در سایه غیبت نشریات و رسانه ها در مناطق محروم، مردم به حقوق شهروندی خود آشنا نبوده و حس مطالبه گری و خواست های به حق آنها کم رنگ شده است. تعداد نشریات محلی که با مشکلات و دردهای منطقه آشنا باشند در بعضی شهر ها به صفر و در معدود مناطق به یک مورد می رسد که آن هم به دلیل مشکلات هزینه چاپ، نشر و توزیع و به دلیل وابستگی اعتباری احتمالا از قدرت انتقادی چندانی برخوردار نخواهند بود.
بیشتر اهالی روستاهایی که گروه های جهادی و خبرنگاران در این مناطق استقرار یافته اند از اینکه تریبونی برای بیان مشکلات و درخواست های خود پیدا کرده بودند فرصت را مغتنم شمرده و کمبودها، نارسایی ها و مشکلات چندین ساله خود را درمیان می گذاشتند. این همان موتور محرکه پیشرفت و توسعه و داروی درمان فرهنگ بیمار در مناطق محروم کشور است.
شعاری که مقام معظم رهبری برای سال گذشته با عنوان اقتصاد و فرهنگ انتخاب کرده بودند در حقیقت در این مناطق بیشتر نمود پیدا می کند و به درستی می توان دریافت که ارتقای فرهنگی و اقتصادی در مناطق محروم با توسعه، ترویج، انتشار و توزیع جراید امکان پذیر خواهد بود و پیشرفت این مناطق با تولید و افزایش نشریات تسریع خواهد یافت.
علی اشرف خانلری
