ماه مبارک رمضان نزدیک است و کار سخت نانواییها سخت تر نیز خواهد شد اما مطمنا همگی بر این باوریم که این قشر زحمت کش در سخت تریت شرایط با مردم همدل بودند. عموما ساعت کاری نانواییها در ماه رمضان تغییر چندانی نمیکند و به نظر میرسد از سوی هیچ ارگانی فکری به حال این قشر نمیشود. در کشور اسلامی که روزهداری یک فریضه واجب است، در ساعات غیر ضروری نیازی به پخت نان نیست. گذشته از این باید قدری هم به فکر شاطر باشیم.
در مورد حواشی این مسئله سایت خبری رازق سری به نانواییهای شهر تهران زده است و این موضوع را با برخی نانوایان مطرح کرده است. طبق اظهارات نانوایان، ساعت کاری نانوایی در ماه مبارک رمضان چندان تفاوتی با روزهای عادی ندارد، پخت بعدازظهر آنها از 3 بعدازظهر شروع و تا 10 شب ادامه دارد و خب برای کسی که با دهان روزه در اوج گرمای هوا و کنار تنوری که زبانه های اتشش صورت شاطر را سرخ می کند سخت و طاقت فرسا است.
اکثر نانواها از ساعت کارشان در ماه رمضان ناراضی بودند. آنها ترجیح میدادند شیف اول تا 9 صبح باشد و شیف دوم یک ساعت مانده به افطار شروع شود اما انگار هیچ ارگانی توجهی به این مسئله ندارد. اغلب آنها عدم نظارت اتحادیه و ارگانهای مربوطه را اصلیترین دلیل نامناسب بودن ساعت کاری در ماه رمضان میدانستند. انگار باید با دهان روزه گرمای طاقت فرسا را تحمل و هوس خود را کنترل کنند. یکی از شاطرها در این مورد گفت: هر چند روزهداری در این شرایط سخت است، اما باید ماهم نان خود را در بیاوریم، صاحب کار قوانین را وضع میکند و هرچقدر ساعت کاری بیشتر باشد سودش برای صاحب کار بیشتر میشود.
همچنین یکی دیگر از نانواها که به پخت سنگگ مشغول بود، راجب عدم حمایت و نظارت اتحادیه بر نانواییها گفت: از طرف اتحادیه برای ساعات کاری چه در روزهای معمولی و چه در ماه مبارک، هیچ برنامهای برای ما ابلاغ نمیشود و حتی اتحادیه به بیمه و حقوق کسی که داخل نانوایی مشغول است نظارتی ندارد.
رازق این سوژه را تا رسیدن به نتیجه مطلوب که تعیین ساعت کاری مناسب در ماه مبارک رمضان از سوی اتحادیه نانوایان است، ادامه خواهد داد.