حباب وعده‌ها با توافق اولیه خالی شد

«دولتی‌ها که تا دیروز مردم را به برداشته شدن تحریم‌ها امید می‌دادند و از گشایش‌ها‌ در زندگی آنان خبر می‌دادند، اینک دیگر از امید سخن نمی‌گویند و در تریبون‌های مختلف تکرار می‌کنند پس از توافق قرار نیست اتفاق خاصی در زندگی مردم رخ دهد»!

این تحلیل را سایت تابناک منتشر کرد و نوشت: این روزها خبرها و گزارش‌های زیادی منتشر می‌شود مبنی بر اینکه در صورت تصویب توافق ایران و غرب قرار نیست اتفاق خاصی بیفتد و مردم در زندگی یا اقتصادشان تحولی را احساس کنند، مطالبی که عکس ادعاها و مطالب قبل از توافق وین است. تا همین چند ماه پیش، یکی از مشاجرات اصلی بین دولت و منتقدان، در مورد کارآمدی و ناکارآمدی تحریم‌ها بود. بدین ترتیب که دولتی‌ها تحریم‌را مانع عمده رشد و شکوفایی اقتصاد کشور و مانعی در راه تحول در رفاه مردم می‌دانستند. این ادعاهای دولتی به حدی پیش رفت که حتی رئیس‌جمهور محترم در یک سخنرانی از ضرورت برداشته شدن تحریم‌ها برای حل مشکل آب خوردن مردم سخن گفت.

همه این دعواها و مشاجرات ادامه داشت تا ایران و غرب حول یک متن برای ایجاد حداکثر شفافیت در برنامه هسته‌ای و در مقابل برداشته شدن تحریم‌ها به یک توافق اولیه دست یافتند. در این مرحله البته لحن دولتی‌ها هم تغییر یافت. دولتی‌هایی که تا دیروز مردم را به برداشته شدن تحریم‌ها امید می‌دادند و از گشایش‌ها در زندگی آنان خبر می‌دادند، اینک دیگر از امید سخن نمی‌گویند و در تریبون‌های مختلف تکرار می‌کنند پس از توافق قرار نیست اتفاق خاصی در زندگی مردم رخ دهد.

تابناک می‌افزاید: اگرچه در همان زمان هم دلسوزان به برخی از دولتی‌ها تذکر می‌دادند که همه مسائل کشور را به تحریم‌ها پیوند نزنید و به آنان گوشزد می‌کردند که راه‌حل مسائل ایران برداشته شدن تحریم‌ها نیست و تکیه بر توان داخلی است که معضلات کشور را حل خواهد کرد. اما خیلی‌ها امید مردم را به تحریم پیوند زدند و امروز که گاه برداشته شدن تحریم‌هاست امیدها را از مردم می‌گیرند که هیچ اتفاقی قرار نیست بیفتد.

شاید مهم‌ترین ویژگی یک سیاستمدار عمل به وعده‌ها و قولهایی باشد که به مردم می‌دهد. صداقت کالایی است که قابل معاوضه با هیچ نیست. نمی‌توان مردم را به حرکتی امیدوار کرد و آنان را در پشت آن بسیج کرد اما به محض وصول به هدف از ناامیدی مکرر و چند‌باره به آنان گفت. باید به تدبیر به مردم امید داد، امیدی که با بی‌تدبیری به مردم داده شود، سرابی بیش نیست و جز ایجاد تردید در مردم ثمره دیگری ندارد.