بررسی ماهیت دینی و تبشیری سازمان امدادرسان "World Vision"

به گزارش خبرگزاری بسیج به نقل از دیده بان، در سالیان اخیر و در اثر برخی حوادث طبیعی در ایران برخی سازمان‌های بین‌المللی امدادرسان به فعالیت‌های امدادی و ارائه خدمات عام‌المنفعه پرداختند. فعالیت این قبیل سازمان‌ها از آن ‌جهت قابل‌توجه بوده است که برخی از آن‌ها ازجمله سازمان‌های مشارکت‌کننده در پروژه‌های تعریف‌شده در حیطه استراتژی‌های امدادی تکمیل‌کننده پازل سیاسی کشورهای غربی نظیر آمریکا قرار داشته و به دلیل هسته مسیحی بشارتی چنین سازمان‌هایی فعالیت‌های تبشیری نیز در برخی از کشورهای دنیا داشته‌اند. نظرات در خصوص اجازه فعالیت یا عدم اجازه به نظیر چنین سازمان‌های امدادرسان بین‌المللی، بسته به دیدگاه صاحب‌نظران و جایگاه حقوقی آن‌ها متفاوت بوده است.

با توجه به آنکه سازمان‌های همکاری کننده با سازمان ملل متحد به هیچ عنوان اجازه تبلیغ دینی و مذهبی را ندارند ولی در عمل چیز دیگری اتفاق افتاده است. سازمان‌های ریز و درشت بسیاری در اقصی نقاط دنیا با مجوز و تحت نام سازمان ملل متحد به فعالیت‌های درمانی و خدمات مشغول‌اند که سابقه کاملاً روشن تبشیری داشته‌اند.

شاید یکی از کم حاشیه‌ترین سازمان‌های امدادرسان بین‌المللی نسبت به دیگر سازمان‌های بین‌المللی امدادرسان سازمان «ورد ویژن» بوده است. این سازمان درزمینهٔ امدادرسانی به مردم زلزله‌زده بم نیز حضور داشت. با توجه به گستردگی این سازمان و تنوع فعالیت‌ها، بررسی تاریخچه و اهداف تشکیل چنین سازمان‌هایی می‌تواند ما را دررسیدن به پاسخ نهایی راهنمایی کند.

تاریخچه

سازمان «چشم‌انداز جهانی ـ World Vision» ابتدا برای خدمت به کودکان یتیم در جنگ کره توسط «باب پیرس» (Bob Pierce) در 1950 بوجود آمد و برای سالیان طولانی خدماتی را به کودکان کره جنوبی ارائه می‌داد. سیاستی که در چارچوب نفوذ و حضور بلندمدت آمریکا در کره‌جنوبی تعریف شده بود. سال 1953 این سازمان اولین برنامه حمایت از کودکان را راه‌اندازی کرد. به‌تدریج برنامه به دیگر کشورهای آسیایی و سپس آمریکای لاتین، آفریقا، اروپای شرقی و خاورمیانه توسعه یافت. در حال حاضر این سازمان در کنار آموزش و تبشیر، خدمات اجتماعی‌ نظیر تهیه آب سالم، غذا و کمک‌های بهداشتی و تهیه موقعیت‌های شغلی را نیز در دستور کار دارد. از دهه 1960 این سازمان کمک‌رسانی به آسیب‌دیدگان بلایای طبیعی را شروع کرد؛ این خدمات حدود 30 درصد درآمد این سازمان را به خود اختصاص داده است.

این سازمان بعد از مواجهه با برخی انتقادات در وب‌سایت رسمی خود با انتشار مطلبی اعلام کرد: «سازمان ورلد ویژن فعالیت تبلیغی نداشته و با سازمان‌هایی نیز که فعالیت‌های تبلیغی انجام می‌دهند همکاری تنگاتنگی ندارد.» در حالی که تبشیر در هر جایی که امدادرسانی انجام می‌شود به اجرا در می‌آید؛ چون مردم در این شرایط محتاج و آسیب‌پذیر بوده و در شرایطی هستند که باید به سخنان آن‌ها گوش کنند یا حتی به افرادی که سابقه کار تبشیری دارند پاسخ دهند.

World Vision International به عنوان سازمانی مادر با زیرمجموعه‌های بسیار خود در سال 1977 توسط «والتر استنلی مونی‌ام Walter Stanley Mooneyham» شکلی دوباره به خود گرفت. وی اولین رئیس «ورد ویژن اینترنشنال» بعد از این تاریخ بوده است.1

این سازمان در واقع با بازتعریف مؤسسه اولیه «چشم‌انداز جهانی» شکل گرفت که در 1950 تأسیس شده بود و از 1966 با عنوان «ورلد ویژن اینترنشنال» فعالیت خود را ادامه داد.2

تغییر ساختار مؤسسه به دلیل اختلافات گسترده در مدیریت و اعضای این سازمان رخ داد و اعضای مدیریت را به خودرأیی و رفتار سازمانیِ قومیت‌گرا متهم کردند.

ورلد ویژن اینترنشنال کنترل کلیه مؤسسات همکار و زیرمجموعه را به صورت یکپارچه در دست گرفته و دفتر مرکزی خود را در شهر مونرویا در کالیفرنیا قرار داد.3

نکته قابل توجه آن است که MARC4 به عنوان بخشی از مؤسسات زیرمجموعه ورلد ویژن در سال 1967 بوسیله «اِد دیتون ـ Ed Dayton) تأسیس شد. این سازمان بعدها بدنه «سازمانی کمیته لوزانی برای اونجلیزم» را شکل داد.5 یکی از فعالیت‌های این سازمان آن است که اطلاعات و داده‌هایی را در خصوص مناطق «دست‌نیافته فرآیند تبشیر» جمع‌آوری کرده و منتشر کند. همچنین نشریه‌ای با عنوان «هندبوک تبشیری» را منتشر می‌کند.6

سال 2008 این سازمان با درآمدی بالغ بر 2٫6 میلیون دلار به یکی از بزرگ‌ترین سازمان‌های کمک‌رسان تبدیل شده است. درآمدی که از طریق کمک‌ها و اعانات جمع‌آوری شده است.7 WV تا سال 2010، 000‚40 نفر کارمند داشته است.8

این سازمان در 97 کشور شامل اتیوپی، مکزیک، فلسطین اشغالی، گینه‌نو و... فعالیت می‌کند. 90 درصد افراد برای فعالیت از کشور مقصد یا کشورهای مجاور محل فعالیت به خدمت گرفته می‌شوند. «کوین جنکینز ـ Kevin Jenkins» در حال حاضر ریاست این سازمان را بعهده دارد. برنامه «توسعه جامعه امروز» راهبرد اصلی سازمان است. در حال حاضر این سازمان برای بیش از 100 میلیون در حدود 100 کشور جهان فعالیت می‌کند.

بسیاری از منتقدان، این سازمان را متهم کرده‌اند که در واقع براساس دستورات وزارت خارجه آمریکا فعالیت می‌کند. از جمله طرح‌های مختلفی که در جهت منافع ایالات متحده، توسط WV به انجام رسیده این گمان را برای ایشان تقویت کرده است.

پس از ریاست (کوین جنکینز)، «دنیس آرمور ـ Denis St. Armour» مدیر بخش بین‌الملل این سازمان است.9 در کنار شعبه اصلی این سازمان در مونرویا10، شعب دیگری در سطح جهان به طور ثابت فعال هستند که از جمله می‌توان به لندن انگلستان، ژنو سوئیس، نایروبی کنیا به عنوان مرکز منطقه‌ای آفریقا، نیکوزیا قبرس به عنوان مرکز منطقه‌ای خاورمیانه و اروپای شرقی، بانکوک تایلند به عنوان مرکز منطقه‌ای آسیای جنوب شرقی و سن جوز کاستاریکا به عنوان مرکز منطقه‌ای آمریکای لاتین اشاره کرد.

بنیانگذار

عمق اعتقادات باب پییِرس، بنیانگذار سازمان WV در بیان خود او متبلور است: «بگذار قلب من با هر آنچه که قلب خدا را می‌شکند بشکند.» او اونجلیست آمریکایی و خبرنگار جنگ بود و در سال 1947 میلادی توسط سازمان «جوانان برای مسیح»11 به جهت فعالیت‌های تبشیری به چین اعزام شد.

مناطقی که دچار بلایای طبیعی شده‌اند و کودکان، دارای بالاترین اولویت این سازمان برای امدادرسانی و دریافت حمایت هستند. هر دو گروه به شکل زیادی در معرض تبلیغات تبشیری بوده و تأثیرپذیری زیادی دارند و آسیب‌پذیرند.

WV در واقع بخشی از سیاست خارجی ایالات متحده محسوب می‌شود که بنا بر سیاست‌های آمریکا در مناطق مختلف جهان فعالیت می‌کند. حمایت‌های WV در واقع بخشی از پازل ایالات متحده در کنترل و مدیریت جهان است. راهبرد تأسیس این سازمان ایجاد ابزاری است تا در شرایط سیاسی مورد نظر در راستای پیشبرد استراتژی بلندمدت آمریکا ضمن امدادرسانی به مناطق مختلف، کنترل و هدایت جریان کمک‌رسانی در جهان را نیز به عهده گیرد. در حقیقت جذب منابع بین‌المللی و هدایت آن از طریق کانال‌هایی که منافع آمریکا را تأمین کرده و پیگیری سیاست‌های تبشیری از اهداف آن سازمان است.

از اینجا تفکر ایجاد برنامه‌ای تحت عنوان «حامی مالی کودکان» در ذهن او شکل گرفت. این سازمان شعار خود را این جمله قرار داده است: «برای پیروی از نجات‌دهنده و خداوندمان، عیسی مسیح، با کمک به مردم فقیر و ستمدیده، در جهت تحول انسان‌ها، به دنبال عدالتیم و به انجیل و پادشاهی خدا (عیسی) گواهی می‌دهیم.»12

باید توجه داشت که در آموزه‌های اونجلیکال مفهوم شهادت به مسیح (Witness) اصطلاحی برای انتقال مفهوم ضمنی تلاش برای تغییر دین افراد و مفهوم «Gospel» نه تنها پیام انجیل بلکه رستگاری به‌واسطه قربانی شدن عیسی مسیح است.

مرام‌نامه سازمان

در «بیانیه جهانی‌ شدن»13 1978، WV در خصوص اعتقاد سازمانی خود صحبت می‌کند که به «بیانیه ایمان» معروف است و بوسیله NAE14 به عنوان اعتقادی که سازمان می‌بایست براساس آن گام برداشته و بدان ملتزم باشد در نظر گرفته شد.15

WV می‌خواهد اعتقاد مسیحی را با کار توسعه خویش و سازماندهی خود ملحق کند. نایب رئیس جذب حمایت‌ها و روابط دولتی سازمان WV کانادا، «لیندا تریپ» نوشته است: «با نگاه به مسیح ما نمونه‌ای داریم که بیماران را شفا داده است. گرسنگان را سیر کرده است. برهنگان را پوشانده است و راندگان را نوازش کرده است و سخنش در خصوص بازگرداندن روابط و آشتی بوده است.» کمک‌ها در قالب انجیلی ریخته می‌شود تا بتواند طعم و مزه اونجلیزم را به عنوان بخش‌جدایی‌ناپذیر و تکمیل‌کننده فعالیت‌ها منتقل کند.

جایاکومار کریسشن ـ Jayakumar Christian می‌گوید: «طبیعت فقر پاسخی معنوی را می‌طلبد.»16

بودجه

مؤسسات زیادی درصد قابل توجهی از فروششان را به این مؤسسه اختصاص داده‌اند که درآمد خوبی را عاید این سازمان می‌کند. طبق گزارش مالی 2006، حدود 40 درصد از درآمدهایشان از منابع مالی خصوصی حاصل می‌شود. افراد حقیقی، کلوپ‌های WV در مدارس، شرکت‌ها و بنیادهای خیریه زیر مجموعه از جمله تأمین‌کنندگان منابع مالی هستند. 27 درصد بودجه نیز از طریق کمک‌های دولتی و آژانس‌های کمک‌رسان بین‌المللی مانند USAID و DFID در انگلستان17 و... تأمین می‌شود.

30 درصد بودجه نیز از طریق سایر سازمان‌ها و برنامه‌های ثبت‌شده نظیر Gift in Kind در نقاط مختلف دنیا به‌دست می‌آید. به طور طبیعی آژانس‌های دولتی و شرکت‌ها، کالاهای غذایی، داروئی و پوشاک به این نهاد اهدا می‌کنند. طبق گزارش سالانه سال 2008، 87 درصد بودجه این سازمان صرف اجرای برنامه‌ها، 8 درصد صرف جمع‌آوری بودجه و اعانات و 5 درصد صرف مخارج مدیریت و هزینه‌های عمومی شده است.18

معمولاً نیمی از برنامه‌ها صرف برنامه‌های سرپرستی کودکان می‌شود. افراد حقیقی، خانواده‌ها، کلیساها، مدارس و دیگر گروه‌های اجتماعی حمایت مالی از کودکان یا برنامه‌های حمایتی خاص را به‌عهده دارند. حامیان مبالغ خود را هر ماه به حساب تعیین‌شده کودک مورد نظر یا برنامه مورد نظر واریز می‌کنند.

فعالیت‌های سازمان

دهه 1970 تمرکز WV بر آموزش روش‌ها و مهارت‌های کشاورزی به مردم مناطق آسیب‌دیده بوده است. اوایل دهه 1980 قحطی، اتیوپی را فراگرفت. در نتیجه پوشش گسترده رسانه‌های غربی و ایالات متحده انبوهی از کمک‌های مادی به سازمان سرازیر شد. WV در راستای سیاست‌های خود، غذا و امکانات درمانی تهیه کرد و برای اتیوپی ارسال کردند.19

طی دهه 1980، ورلد ویژن بر نیازهای کودکان تمرکز کرده و اقداماتی در جهت امدادرسانی به یتیمان در اوگاندا، رومانی و سومالی انجام داده که برخی از آنها مبتلا به ویروس ایدز بوده‌اند. این سازمان حتی در فعالیت‌های صلح‌بانی سازمان ملل در خصوص جنگ‌های داخلی نیز مشارکت داشته است.

دهه 1990 این سازمان بر روی کودکان بازمانده از خانواده‌های مبتلا به ایدز در اوگاندا، رومانی و... تمرکز کرد. امدادرسانی طی جنگ داخلی در سومالی از دیگر برنامه‌های این سازمان در این منطقه بوده است. اوایل دهه نود میلادی این سازمان برنامه‌ای راه‌اندازی کرد که در درجه اول جوانان را با آثار قحطی آشنا کند و از این طریق بودجه برای قحطی‌زدگان جمع‌آوری کند. اکنون تحت این برنامه تنها در آمریکا از میان 485 هزار جوان مبلغی بیش از 11 میلیون دلار جمع‌آوری می‌شود. کمک به آسیب‌دیدگان حملات 11 سپتامبر، کمک به مردم افغانستان، مبارزه با قحطی جنوب آفریقا با همکاری دیگر سازمان‌های غیر دولتی، مبارزه با تروریسم جنسی و قاچاق انسان در اثر جنگ داخلی، جلوگیری از جنگ داخلی در شمال اوگاندا از جمله فعالیت‌های این سازمان است. تا سال 2006 تنها 399 هزار یتیم و کودک در معرض آسیب در جوامع تحت تأثیر ایدز مورد حمایت قرار گرفته‌اند. در سونامی جنوب آسیا سال 2004 این سازمان 3700 نفر متشکل از کارمندان و افراد تحت خدمت خود در منطقه را به محل حادثه ارسال کرد.

برنامه‌های عمومی آگاهی‌دهنده

سازمان WV روش‌های بسیار جذابی برای جلب توجه همگانی به برنامه‌های حمایتی خود و جذب تسهیلات دارد. به عنوان نمونه یکی از این برنامه‌ها اقدام داوطلبانه در جهت آگاهی‌رسانی عموم در خصوص قحطی و تبعات آن است. طی این برنامه افراد یا گروهی به شکل دسته‌جمعی با این سازمان قرارداد می‌بندند تا برنامه تبلیغی 30 یا 40 ساعته آگاه‌سازی در مورد قحطی اجرا شود. آن‌ها به شکل داوطلبانه 30 تا 40 ساعت از مصرف غذا خودداری می‌کنند. همچنین از بکار بردن هرگونه تکنولوژی و هر چیزی که برای زندگی انسان در این زمان مسلم است پرهیز می‌کنند تا مردم را نسبت به بحران گرسنگی جهانی آگاه کنند.20

یکی از منتقدین مسیحی سازمان WV که نگرش الهیاتی سازمان را نمی‌پسندد می‌نویسد:«این مسئله قابل توجهی است که WV راهبرد کاملاً مدوّنی برای امدادرسانی دارد:«به پیغام ما گوش کن در غیر این صورت گرسنه بمان»

سال 2009 حدود 500 هزار کودک در ایالات متحده در طرح روزۀ 30 ساعته این سازمان شرکت کردند. طبق اظهار نظر خانم Myrna Gutierrez، سخنگوی این سازمان، اعانات جمع‌آوری‌شده از این مراسم صرف خرید غذا برای کشورهای فقیر نظیر اوگاندا و هائیتی می‌شود. برنامه دیگر این سازمان عدم استفاده از هرگونه مکمل‌های انرژی‌زا یا هرگونه استراحت ظرف مدت 24 ساعت است تا با شرایط کار بسیار زیاد در کشورهای جهان سوم مواجه شوند.

رخدادهای مهم World Vision

1950 کشیش رابرت پیرس WV را شکل داد.

1953 پیرس برنامه حمایت و سرپرستی را با استفاده از تصویر کودکان نیازمند آغاز کرد.

1967 کشیش رابرت پیرس از سازمان استعفا کرد.

1970 ساختار بین‌المللی WV سازمان‌دهی شد.

1979 راه‌اندازی نمایندگی در بیش از 40 کشور.

1989 راه‌اندازی دفتر نمایندگی در 55 کشور دیگر.

1996 «دین هیرش ـ Dean Hirsch» به عنوان رئیس جدید منصوب شد.

1998 «ریچارد استرنز ـ Richard Stearns» به عنوان مدیر بخش ایالات متحده انتخاب شد.

2004 بعد از موفقیت سازمان در سه برابر کردن بودجه خود طی هشت سال پیش از این تاریخ، برای اولین بار بودجه سازمان به 5/1 میلیارد دلار رسید.

2007 سازمان پنجاه و هفتمین سال فعالیت خود را با 26هزار کارمند و 6/2میلیارد دلار بودجه سپری کرد.

2009 «کِوین جِنکینز ـ Kevin Jenkins» به عنوان ریاست سازمان منصوب شد.

در انتها می‌توان این پرسش را مطرح کرد که آیا می‌توان به این سازمان اجازه امدادرسانی در ایران را داد؟

WV بر اساس گزارش آسوشیتد پرس (AP Article) در صدر سازمان‌های امدادرسان جهانی برای کمک به زلزله‌زدگان سوماترا بوده است.21

حمایت مالی از کودکان

یکی از طرح‌های حمایتی سازمان ورلد ویژن، طرح حمایت مالی از کودکان بی‌سرپرست است. این طرح به صورت داوطلبانه به اجرا می‌رسد. بعد از اطلاع‌رسانی در خصوص اهمیت سرپرستی کودکان از هر یک از جوانان و خانواده‌های کشورهای غربی خواسته می‌شود تا از میان لیست تهیه‌شده از کودکان بی‌پناه در کشورهای در حال توسعه یک یا چند نفر را انتخاب و تمام یا بخشی از هزینه‌هایش را تأمین کنند. در این فرآیند بر اهمیت تبلیغ از طریق ارتباط و نامه‌نگاری تأکید می‌شود. یکی از افراد شرکت‌کننده در این طرح تجربه‌اش را بازگو کرده و اشاره می‌کند از طریق WV سرپرستی بخشی از مبالغ زندگی کودکی در هند را به عهده گرفته است. با کمک سازمان این کودک در یکی از مدارس مسیحی نزدیک محل زندگی‌اش مشغول به تحصیل شده است و هزینه‌های تحصیل کودک در مدارس مسیحی توسط حامی مالیِ جذب‌شده در غرب تأمین می‌شود.

این سازمان بعد از مواجهه با برخی انتقادات در وب‌سایت رسمی خود با انتشار مطلبی اعلام کرد: «سازمان ورلد ویژن فعالیت تبلیغی نداشته و با سازمان‌هایی نیز که فعالیت‌های تبلیغی انجام می‌دهند همکاری تنگاتنگی ندارد.» در حالی که تبشیر در هر جایی که امدادرسانی انجام می‌شود به اجرا در می‌آید؛ چون مردم در این شرایط محتاج و آسیب‌پذیر بوده و در شرایطی هستند که باید به سخنان آن‌ها گوش کنند یا حتی به افرادی که سابقه کار تبشیری دارند پاسخ دهند. گروه‌های امدادی متشکل از نیروهای داوطلب و کارمندان است که برخی از آن‌ها توانایی هدایت غیرمستقیم فرآیند تبشیر و استفاده از موقعیت‌های مختلف برای انتقال پیام تبشیری دارا می‌باشند. این افراد پی‌ریزی زمینه‌های لازم برای ایجاد بنای تدریجی ساختار اعتقادی اعضا را به‌خوبی می‌شناسند و به آن مسلط‌اند.

حمایت و امدادرسانی موقعیتی بدست می‌دهد تا افراد در موقعیت پذیرندگی و درماندگی قرار گرفته و مشوق‌های لازم را برای ترک دین یا کلیسای خود بپذیرند اما سازمان ادعا دارد تحت استاندارهای صلیب سرخ جهانی فعالیت می‌کند. حال آنکه مقررات سازمان صلیب سرخ جهانی فعالیت‌های مصاحبه و گفتگو در حین امدادرسانی را ممنوع می‌داند. بند زیر از وبسایت این سازمان برداشت شده است:

بطور هم‌زمان، سازمان ورلدویژن به تعهدات کلیسایی برای شاگردسازی پیروان عیسی مسیح و مشترک کردن پیروان به اعتقادات کلیسایی پایبند است. ما برای انتقال پیام انجیل با رفتار، سخن و اشاراتمان و با هدف تشویق افراد برای پاسخ دادن به پیام انجیل شهادت می‌دهیم. ما اینکار را از طریق سرویس‌ها و خدماتی به اجرا در می‌آوریم. اعمالمان با عشق مسیحی‌مان به انجام می‌رسد و بوسیله واژگان، کلام و نمایه‌های نیایش و دعایمان آن را با مردم مشترک می‌شویم. بدین طریق می‌توانیم به طور مشهود و واقعی زندگی دیگران را رشد دهیم.

مناطقی که دچار بلایای طبیعی شده‌اند و کودکان، دارای بالاترین اولویت این سازمان برای امدادرسانی و دریافت حمایت هستند. هر دو گروه به شکل زیادی در معرض تبلیغات تبشیری بوده و تأثیرپذیری زیادی دارند و آسیب‌پذیرند.

یکی از منتقدین مسیحی سازمان WV که نگرش الهیاتی سازمان را نمی‌پسندد می‌نویسد:

این مسئله قابل توجهی است که WV راهبرد کاملاً مدوّنی برای امدادرسانی دارد: «به پیغام ما گوش کن در غیر این صورت گرسنه بمان.»

تصور فشار روانی غیر مستقیم بر خانواده کودکی که به دلیل مشکلات مالی، نیازمند کمک‌های نقدی، امدادرسانی پزشکی و حمایت‌های آموزشی است، بسیار دشوار است و به دلیل همین فشارها او کودکش را به طور رایگان به مدارس مسیحی می‌فرستد که عهده‌دار هزینه‌هایش افراد خیّری از کشورهای دیگر هستند. مدارسی که در آن‌ها کاغذ، خودکار، نوشت‌افزار و کتاب‌های مختلف در اختیار بچه‌ها قرار می‌دهد اما در مقابل آموزش‌های محلی که به آنها می‌دهد نوعاً به دلیل عقب‌ماندگی منطقه کیفیت خوبی ندارند.

این نوع از امدادرسانی در واقع این پیام را منتقل می‌کند که «مسیحیان آنچه شما نیاز دارید را در اختیار دارند و مسیح پاسخ درخواست شماست.» و WV در ذات خود می‌خواهد چنین پیامی را به مردم نقاط مختلف دنیا القا کند. افراد مختلفی از سرتاسر دنیا به این سازمان تبشیری کمک مالی می‌کنند و از موفق‌ترین سازمان‌های کسب کمک‌های مردمی و جذب حمایت و تسهیلات از نهادهای بین‌المللی است.

در پایان باید به این نکته اشاره داشت که تصمیم به همکاری و یا اجازه فعالیت به نظیر چنین سازمان‌هایی باید با ملاحظات کافی صورت گیرد. تجربه چند ده‌ساله این قبیل سازمان‌ها آن‌ها را در فعالیت‌های خود چیره‌دست ساخته است. به شکلی که به اهداف بلندمدت در سرمایه‌گذاری توجه داشته و به اقدامات سطحی مانند پخش انجیل در کشورهای اسلامی نمی‌پردازند. چنین رویکرد بلندمدتی که بر حمایت از تأسیس یتیم‌خانه‌ها و مدارس متمرکز است بسیار پیچیده‌تر از توزیع جزوات تبشیری است و می‌تواند تبعات بلندمدتی نیز برای جامعه هدف به بار آورد.

پی‌نوشت:

1. http://www.wvi.org: November, 2014.

2. Graeme Irvine: "Best Things in the Worst Times: An Insider's View of World Vision" Book Partners, Inc. (1996) p. 77.

3. Monrovia, California.

4. The Mission Advanced Research and Communication Center.

5. Lausanne Committee for World Evangelization.

6. Mission Handbook: North American Protestant Ministries Overseas. S.W. Haas: "MARC to Make Transition, Retain Its Mission" MARC Newsletter 3-4, World Vision Publications, Nov 2003.

7. Holtzman, Clay, World Vision donors dig deep, Puget Sound Business Journal (Seattle), February 6, 2009.

8. Christophe, Nicholas D. (February 28, 2010). "Learning from the Sin of Sodom", the New York Times.

9. http://www.wvi.org: November, 2014.

10. Monrovia, USA, 800 West Chestnut Avenue, Monrovia, CA 910163198.

11. Youth for Christ.

12. Our Mission, site: WorldVision.com, Retrieved July 21, 2009.

13. A Declaration of Internationalization.

14. National Association of Evangelicals.

15. Statement of Faith of World Vision, http://www.worldvision.org.

16. Tripp, Linda. "Gender and development from a Christian perspective: Experience from World Vision." Gender and Development 7.1 (1999): 62–64.

17. Department for International Development.

18. "World Vision – Full 2008 Annual Financial Statement in PDF" (PDF). Site: worldvision.com, September 3, 2009.

19. World Vision History, site: worldvision.com, April 26, 2011.

20. "40 Hour Famine sets a record for participation". Site: http://www.scoop.co.nz, August 7, 2008.

21. http://seattletimes.nwsource.com, November 2014.