به گزارش خبرگزاری بسیج، هزاران
پناهجوی یمنی برای فرار از شعله های آتش جنگی که درکشورشان زبانه کشیده
است، به جیبوتی میآیند. جیبوتی، بین شبه جزیره عربستان و شاخ آفریقا قرار
دارد و گذرگاه این پناهجویان است.بیشتر آنها نمی خواهند در اردوگاه های
موقتی که برای آنها ساخته شده است، بمانند. شرایط زندگیشان بسیار دشوار
است و هیچ آینده روشنی هم در انتظار آنها نیست.
در یک اردوگاه نیمه آماده، در وسط بیابان صدها
هزار نفر از مردم یمن، زندگی میکنند. این اردوگاه در منطقه بسیار گرمی
قرار گرفته که دمای حرارت آن به 40 در چه سانتی گراد نیز میرسد. این اردوگاه فاقد
نیازهای اساسی زندگی است. همچنین گسترش مارها سمی و خزندگان خطرناک اوضاع این
اردوگاه را بدتر و فاجعه بارتر کرده است.
اردوگاه "ابخ" 260 کیلومتر از پایتخت جیبوتی فاصله دارد. جالب این است که این اردوگاه به سازمان ملل متحد تعلق دارد و زیر نظر سازمان ملک سلمان!! برای امداد و کمکهای بشردوستانه است. 1500 نفر از پناهندگان یمنی به این اردوگاه پناه آوردند این آمار در حالی است که روزانه به تعداد پناهندگان افزوده میشود. نبود تجهيزات پزشكي و دارو، كمبود غذا و مايحتاج اوليه از جمله آب آشاميدني و غذا موجب انتشار انواع بيماري ها بين پناهندگان يمني در جيبوتي شده بطوري كه كودكان و پيرمردان در حالي كه از گرسنگي رنج مي برند، برهنه زير آفتاب مي خوابند تا از بیماری خود بهبودي يابند.
پناهندگان
یمنی آرزو دارند که سازمانهای بینالمللی آنها را به اردوگاه
های بهتری در منطقه دیگر به جای این منطقه
مخوف که مناسب زندگی انسان نیست انتقال دهند. یکی از
پناهندگان گفت: ما به وسیله یک کشتی نفتی، توانستیم فرار کنیم و خودمان را به جیبوتی
برسانیم. اما زمانی که به آنجا رسیدم و به اردوگاه پناه آوردم، مشاهده کردم که
زندگی در این شرایط طاقت فرسا است و ما در اینجا بسیار اذیت میشویم. آرزو کردم که
ای کاش در شهر "عدن" باقی میماندم و خانواده خود را به این
اردوگاه نمی آوردم. با اینکه خانه ما در درگیریهای موجود به یک ویرانه تبدیل شده
بود.
یکی دیگر از پناهندگان گفت: سه ماه پیش به وسیله یک
قایق کوچک با 25 نفر سرنشین که به سختی در آن جا گیر شده بودیم از یمن خارج شدیم. همه ما زیر رحمت امواج قرار
گرفته بودیم تا اینکه از طریق تنگه باب المندب توانستیم به جیبوتی برسیم. زندگی در
این اردوگاه امکانپذیر نیست، برخورد سرپرستان سازمان ملل جیبوتی با پناهندگان از
برخورد با حیوانات هم بدتر است. آنها در ادامه گفتند: خدا لعنت کند مسبب این
فاجعه را که ما را ذلیل کرد و به عنوان پناهنده به جیبوتی فرستاد. اوضاع معیشت این
منطقه بسیار دشوار است، ما امیدواریم که احزاب سیاسی برای رسیدن به یک راه حل چارهای
کنند تا ما بتوانیم به یمن باز گردیم.
مریم
یکی دیگر از پناهندگان در وصف حال خود گفت: ما در یمن روزانه تحت اصابت بمب های
سعودی قرار میگرفتیم تا اینکه یکی از بمبها خانه ما را نشانه گرفت و خانه را
ویرانه کرد، سپس من تصمیم گرفتم به همراه سه فرزند خود در اولین فرصت کشور یمن را
رها کنم و به وسیله قایق به جیبوتی پناهنده شویم. مریم و
همسرش به همراه سه فرزند خود در یک چادر هفت متری زندگی میکنند. زندگی
در اینجا مناسب نیست، درجه حرارت در این منطقه به قدری شدید است که زمینه
گسترش بسیاری از بیماری ها، به ویژه در میان کودکان و افراد مسن را
افزایش میدهد.
بیشتر کسانی
که در اردوگاه هستند درخواست انتقال آنها را به منطقه بهتری را دارند و در مورد
کمبود مواد غذا و کمبود مواد بهداشتی شکایت میکنند. کسانی بودند که از آمدن خود
به جیبوتی پشیمان شدهاند و میخواهند با اراده خود به یمن بازگردند اما نیروهای
امنیتی جیبوتی به آنها اجازه نمیدهند و تمام مشخصات و مدارک آنها را در نزد
خودشان قرار دادهاند.
در ادامه آمار به دست آماده از پناهندگان گفته میشود که
مقامات جیبوتی کمکهای ارسالی را دست کاری میکنند و قسمت کمی از کمکها را به پناهندگان
یمنی میرسانند. اما سفارت یمن در جیبوتی هیچ نقشی ندارد و نمیتواند حق مردم یمن
را بدست بیاورد. یا حتی گذرنامههای آنها را صادر کند تا بتوانند مسافرت کنند. رئیس امداد کمیته
یمن در کشور جیبوتی، تأکید کرد که
اوضاع پناهندگان یمنی که در اردوگاه ابخ قرار گرفتهاند وخیمتر از اوضاع بقیه
یمنی ها است که در جیبوتی پخش شدهاند هستند. وی افزود: ما در حال رایزنی با
مقامات جیبوتی هستیم تا بتوانیم منطقه و محل معیشتی بهتری برای مردم یمن ایجاد
کنیم.
سفیر
یمن در جیبوتی در اینباره بیان کرد که، درجه حرارت بسیار شدید بر اوضاع معیشتی
دشوار پناهندگان افزوده است. و او از سیاستمدارن یمنی درخواست کرد که در اسرع وقت
زمام امور پناهندگان را در دست بگیرند و به آنها کمک برسانند. وی افزود: بسیاری
از سفارتهای موجود در جیبوتی به جز سفارت مالزی و الجزائر از پناهندگان یمنی استقبال نکردند. وی تأکید کرد که
نزدیک به 18 هزار نفر منتظر اجازه دادن برای سفر به کشورهای دیگر هستند.