عالمی که با هیچ حزب و جناحی معامله نکرد
به گزارش خبرگزاری بسیج، وقتی عالمی از دنیا می‌رود رخنه‌ای درعالم هستی ایجاد می‌شود که هیچ‌چیز نمی‌تواند جایگزین این خلاء باشد؛ آیت‌الله مهدوی کنی به‌حق یکی از همین افراد است که با مروری بر فعالیت‌های این عالم بزرگوار در عرصه سیاست می‌توان ایشان را یکی از ستون‌های نظام دانست چراکه در تمام این سال‌ها با گفتارٰ، کردار و روش زندگی‌شان در اندیشه تقویت وحدت میان مسئولان بودند.
رئیس فقید مجلس خبرگان متخلق به اخلاق نیکویی بود که همگان بر آن اذعان داشتند؛ برخورداری از تقوای الهی و شیوه اعتدال و میانه‌روی از جمله این محسنات بود که سبب احترام همه گروه‌ها و جناح‌ها به ایشان بود بنابراین خسران درگذشت آیت‌الله در این روزها که به استقبال انتخاب مجلس می‌رویم بیش از گذشته احساس می‌شود چراکه ایشان همواره در پشت پرده به رفع تنش‌های موجود می‌پرداختند.
با نگاهی به کارنامه سیاسی آیت‌الله مهدوی کنی درمی یابیم که هرکجا که خلایی وجود داشت این عالم فقیه با درایت و شجاعت وارد عرصه شده و به مشکلات پایان می‌دادند حضور ایشان به‌عنوان سرپرست دولت موقت ازجمله این اقدامات است که پس از انفجار دفتر نخست‌وزیری انجام شد و اوضاع بحرانی آن زمان تنها با حضور عالمی با بصیرت قابل‌کنترل بود.
فعالیت در وزارت کشور، عضویت در ستاد انقلاب فرهنگی و شورای انقلاب فرهنگی و ریاست مجلس خبرگان رهبری که پس از تنش‌های فتنه 88 و در شرایط حساس کشور صورت گرفت از دیگر سمت‌های ایشان است که با اخلاص و انقلابی گری خاص خودشان به اداره آن پرداختند.
از دیگر ویژگی‌های بارز آیت‌الله مهدوی کنی ولایتمداری و اعتقاد واقعی ایشان به اصل مترقی ولایت‌فقیه بود و به جرات می‌توان گفت این امر از موارد نادری بود که آیت‌الله در این خصوص انعطافی به خرج نمی‌داد و پایبندی کامل به امام راحل و رهنمودهای ایشان و اجرای فرامین مقام معظم رهبری و پشتیبانی از مواضع معظم له مؤید این مطلب است.
موضع‌گیری رئیس فقید مجلس خبرگان در قضایای مرتبط با مهدی هاشمی در اوایل انقلاب و فتنه 88 ازجمله این موارد است که متأسفانه برخی از یاران نخست انقلاب در آن مردود شدند آیت‌الله مهدوی کنی با تأکید بر جرم سنگین سران فتنه مخالفت آنها با نظر رهبری که فصل الخطاب است و نپذیرفتن نظر اکثریت مردم را دو جرم فتنه گران عنوان کردند و هیچ‌گاه در این خصوص اسیر مصلحت‌اندیشی نشدند.
آیت‌الله مهدوی کنی روحانیت را پدر جامعه می‌دانستند و به دلیل برخورداری از همین روحیه میانه‌ای با تحزب نداشته و کارهای حزبی را برای روحانیان نمی‌پسندیدند زیرا معتقد بودند که تشکیلات حزبی در برخی از موارد روحانیت را در برابر مردم قرار می‌دهد لذا در این خصوص تنها به همفکری با دوستانشان می‌پرداختند کناره‌گیری ایشان از دبیری جامعه روحانیت نیز به این دلیل بود اما در جریان انتخابات ریاست جمهوری اظهارنظر و فعالیت در این خصوص را برای خود واجب دانسته و در راستای انتخاب اصلح که همواره مورد تأکید مقام معظم رهبری است به حمایت از یک کاندیدا پرداختند بنابراین می‌توان گفت که این روحانی میانه‌رو در همه حال در اندیشه بودند که آرمان‌های جمهوری اسلامی محقق شود و در این راه از هیچ اقدامی فروگذار نکردند.
علاوه بر جایگاه سیاسی مورد وثوق آیت‌الله مهدوی کنی که بعید به نظر می‌رسد به این زودی‌ها قابل جبران باشد برخورداری ایشان از جایگاه رفیع علمی از دیگر موضوعاتی است که ایشان را از سایرین متمایز می‌کند؛ آیت‌الله مهدوی کنی با تأسیس دانشگاه امام صادق (ع) و حضور مستمر در آنجا در اندیشه تربیت نیروهای متعهد و فاضلی بود که در آینده انقلاب اسلامی مثمر ثمر باشند تا خواسته امام راحل که "نگذارید انقلاب به دست نامحرمان بیفتد" عملی شود.
این مشی اعتدال‌گرا در کسوت علمی ایشان نیز قابل‌مشاهده است؛ برپایی کرسی‌های آزاداندیشی در دانشگاه امام صادق(ع) و بررسی موضوعات مختلف سیاسی، فرهنگی، اجتماعی، عقیدتی و ... با حضور موافقان و مخالفان دلیلی بر این مدعاست.
گویا ایشان با تدریس مباحث اخلاقی در این دانشگاه می‌خواستند به این مسئله تأکید نمایند که تهذیب نفس مقدم بر تحصیل علم است و اخلاق‌گرایی و عمل به اصول اخلاقی را باید از خودمان آغاز کرده و نباید این موضوع مهم را فقط به سایرین یادآوری کنیم مسئله‌ای که همه شاگردان این استاد عالم بر آن شهادت داده و تقید ایشان به اخلاق را از صفات بارز این عالم بزرگوار عنوان می‌کنند.
مرحوم آیت‌الله مهدوی کنی حدوداً هفت دهه از عمر بابرکت خویش را باصلابت، قاطعیت، مشی صحیح و فضائل اخلاقی صرف فعالیت‌های علمی، اجتماعی، سیاسی و مذهبی کرد و در هرکدام از این عرصه‌ها تجربیات گران‌بهایی از خود به یادگار گذاشت و هرگز در مقابل حوادث و ناملایمات از پا درنیامد و از انقلاب و ولایت دفاع کرد امید است این راه توسط پیروان و آموختگان این عالم مجاهد تداوم یابد.
