از وابستگی به نفت تا کنار گذاشته شدن پیمانکاران داخلی
خبرگزاری بسیج:
دوران اجرایی سازی توافق هسته ای آغاز شده است و در این میان آنچه که بیش از همه نگرانی ایجاد کرده است مساله نفوذ دشمن است. نفوذی که اقتصاد یکی از اصلی ترین مجراهای آن به حساب می آید. به طور کلی می توان گفت گسترش واردات، وابستگی اقتصاد کشور به فروش منابع نفتی و کنار گذاشتن شرکت های داخلی از پروژه های بزرگ از جمله خطراتی است که می تواند اقتصاد کشور را در فضای پسابرجام با چالش روبه روسازد.
یکی از سیاست های جدی وزارت نفت در دوره پس از تحریم ها افزایش صادرات نفت خام است. این در حالیست که وزیر محترم نفت در آذرماه 1392 نیز با اصرار بر افزایش فروش نفت خام گفته بود: "تحت هر شرایطی ما به تولید چهار میلیون بشکه نفت در روز خواهیم رسید. حتی اگر قیمت نفت به 20 دلار در هر بشکه برسد. فارغ از این موضوع که این اظهارنظر ایران از عوامل کاهش قیمت نفت طی دوره اخیر محسوب می شود، اصرار بر فروش نفت خام بیشتر به معنای وابستگی بیشتر کشور به خام فروشی است که امری مطلوب و مثبت (در راستای پیشرفت اقتصادی کشور و در جهت تحقق اقتصاد مقاومتی) محسوب نمی شود.
همچنین باید به این نکته مهم در نظر داشت در شرایطی که تحریم ها برای تقویت تولید داخل صنعت نفت کشور به صورت یک نعمت بزرگ عمل کرد، انتظار می رود پس از رفع تحریم ها حضور شرکت های نفتی غربی و به خصوص واردات کالای صنعت نفت از این کشورها به شدت افزایش یابد.
با وجود اینکه تجربه سال های تحریم و اجرای موفقیت آمیز فازهای پیچیدهی پارس جنوبی از جمله فاز 12- که به طور کامل در دوره تحریم ساخته شد نشان داد قدرت توسعه و ملی کردن بخش توسعهای صنعت نفت در داخل وجود دارد، وقایع پس از مذاکرات هستهای نشان می دهد در دوره پس از تحریم باید منتظر هجوم گسترده شرکت ها و تجهیزات غربی حتی شرکت های آمریکایی در کشور باشیم. این نگرانی با بازخوردهایی که از سوی مسئولین صنعت نفت کشور به طرف های غربی از جمله شرکت های آمریکایی در پی درخواست آنها برای حضور در ایران پس از رفع تحریم ها داده شده است، تشدید شده است. به عنوان مثال معاون امور بین الملل و بازرگانی وزارت نفت در پی درخواست شرکت های آمریکایی برای حضور در بخش انرژی و نفت و گاز ایران، ضمن تاکید بر اینکه "از نظر دولت ایران محدودیتی برای سرمایه گذاری نفتی آمریکایی ها در کشور وجود ندارد"، به مساله "رقابت شرکت های آمریکایی با شرکت های ایرانی!" اشاره کرده است ، رقابتی که نتیجه آن نمی توان به جز موفقیت شرکت های بزرگ آمریکایی و شکست صنعت نوظهور و رو به رشد تولید کالای صنعت نفت در ایران باشد.