به گزارش خبرگزاری بسیج، محمود خدادوست درباره دیابت اظهار داشت: یکی از آثار ظاهری و ابتدایی دیابت گرسنگی و تشنگی است خود این عامل باعث می‌شود که رطوبت بدن از بین رود و از چاقی مفرط جلوگیری کند.
به گفته وی البته چاقی با بروز دیابت نیز رابطه دارد به طوری که خود چاقی باعث می‌شود, حساسیت بافت‌های بدن به گیرنده‌های انسولینی کمتر شود خود این باعث بروز دیابت می‌شود.
این متخصص طب سنتی افزود: طبیعتا اگر ما بتوانیم از چاقی جلوگیری کنیم به این واسطه و باعث کاهش وزن شدیم و از طرفی گیرنده‌های انسولین را حساس تر می‌کند به انسولین و خود این به کنترل دیابت کمک می‌کند.
خدادوست اضافه کرد: برا اساس گزارش سازمان جهانی بهداشت در سال 2011 شیوع دیابت را در افراد بالغ در ایران 10.3 میلیون گزارش کرده است که عدد قابل توجهی است.
وی بیان داشت: در منابع طب سنتی زیابیتوس نام برده شده است که همان بیماری دیابت است که در منابع طب سنتی پرنوشی, پرادراری و عطش زیاد جزء علائم شاخص دیابت است.
این متخصص طب سنتی گفت: در طب رایج هم همین علائم پرخوری, پرنوشی و پرادراری به عنوان سه علامت شاخص در دیابت نام می‌برند.
خدادوست عنوان کرد: علتی را که از نظر حکمای طب سنتی را عامل این پرخوری و پرنوشی می‌دانند, سوء مزاج گرم کلیه است که کلیه برای جبران این حرارت سعی می‌کند از کبد طلب آب بیشتری کند و کبد هم بالطبع برای جبران از معده ای بیشتری می‌طلبد به همین دلیل فرد زیاد آب می‌خواهد و باعث می‌شود که عطش دائم بر فرد مستولی شود و دائما فرد آب می‌نوشد و از آب سیر نمی‌شود و این آب هم به صورت پرادراری دفع می‌شود.
وی اضافه کرد: در طب رایج کسی دیابت دارد که قند خون ناشتا بیشتر یا مساوی 126 باشد و دو ساعت بعد از غذا هم بیشتر از 200 باشد و یا اینکه هموگلوبین A1C یک روند تنظیم قند خون در حداقل سه ماهه را نشان می‌دهد بالای 6.5 درصد اگر باشد و همراه با علائم پرخوری و پرنوشی و پرادراری را اگر فردی جمع این علامت‌ها را داشته باشد, می‌گویند که دیابت دارد.
