با توجه به اینکه در نامه مقام معظم رهبری به رئیس جمهور اعلام شده "چگونگی رفتار و گفتار دولت آمریکا در مسأله هستهای و مذاکرات طولانی و ملال‌آور آن، نشان داد که این نیز یکی از حلقه‌های زنجیره‌ی دشمنی عنادآمیز آنان با جمهوری اسلامی است"، چرا هدف آمریکا از این مذاکرات ادامه دشمنی با ایران است؟
دولتیار: ایشان در طول مبارزات خود در دوران ستمشاهی و سپس در دوران 37 ساله پس از پیروزی انقلاب اسلامی به اقتضای مسئولیت‌هایی که برعهده داشته‌اند از نزدیک شاهد سیاست‌های عناد آمیز دولت‌های مختلف آمریکا نسبت به ملت بزرگوار ایران بوده‌اند و آثار و پیامدهای زیانبار بسیاری از این سیاست های آمیخته به سالوس و خیانت و عهد شکنی را لمس نموده‌اند.
ادامه این رفتارها در طی مذاکرات هسته ای که جزئیات آن هنوز به اطلاع عموم مردم نرسیده و همانطور که ایشان در یکی از سخنرانی هایشان اشاره نمودند در آینده مکشوف خواهد شد، این مذاکرات را بی جهت طولانی و ملال آور نمود. علت این رفتار عدم صداقت، بی اعتمادی و فرصت طلبی و دبه های مکرر طرف آمریکایی بود که همگی موید ادامه سیاست و رفتار خصمانه و عنادآلود آنها نسبت به جمهوری اسلامی ایران است.
اما اینکه چرا هدف آمریکا از این مذاکرات ادامه دشمنی با ایران است در فرمایشات رهبری مکررا اشاره و تبیین شده است. وقتی سیاست های جمهوری اسلامی ایران با سیاست های سلطه جویانه آمریکا تعارض ذاتی دارد، طرف سلطه گر با نگاه تمامیت خواهی که دارد از هیچ اقدامی برای نابودی رقیب خود فروگذار نخواهد کرد. این نگاه یک خصیصه ذاتی قدرتهای سلطه گر است که گاهی به صورت آشکار بیان می‌کنند، مانند آنچه رئیس جمهور قبلی آمریکا به صراحت در خطابه خود در سازمان ملل متحد به جهانیان اعلام نمود که "شما یا با ما هستید یا بر علیه ما"، و گاهی بنا به مقتضیات زمانی صراحتا بیان نمی کنند ولی در عمل همین نگاه را دنبال می نمایند.
آمریکایی ها به اقرار خودشان تمام ابزارهای قدرت و نفوذ خود را در سطح ملی، منطقه ای و جهانی بسیج نمودند تا با استفاده از تمام سازوکارهای موجود و ممکن مانع موفقیت ایران در دستیابی به چرخه کامل سوخت هسته ای شوند. آنها بسیار امیدوار بودند که با پایان یافتن سوخت رآکتور تحقیقاتی تهران و ممانعت از دسترسی ایران به سوخت مورد نیازش در بازار جهانی، رآکتور تهران از ادامه فعالیت باز بایستد و کشور با بحران جدیدی از بابت ناتوانی در تهیه رادیو داروهای مورد نیازش روبرو شود. آنها بی صبرانه منتظر به زانو در آمدن ایران بودند تا بتوانند خواسته های زورمدارنه، بی منطق و بی پایان خود را بر دولت و ملت ایران تحمیل نمایند. مذاکرات را به این دلیل بی جهت کش می دادند چون منتظر آن روزی بودند که رآکتور تهران خاموش شود تا از موضع برتر و آمرانه با ایران برخورد نمایند. اما به لطف الهی و در سایه تلاش ها و مجاهدت های فرزندان غیور ملت شریف، صبور و مقاوم ایران، اعم از دانشمندان هسته ای و سایر دست اندرکاران مدیریت برنامه هسته ای ایران، و در سایه رهبری شجاع و مدبر انقلاب اسلامی، با تولید سوخت مورد نیاز رآکتور تهران در داخل کشور رویای خود ساخته آمریکا و اذنابش به کابوسی ویرانگر بدل شد و با درک این واقعیت که ایران هسته ای با سرعت از مرزهای جدیدی در صنعت هسته ای عبور خواهد کرد، تمام تلاش خود را بر این متمرکز نمودند که مانع ادامه پیشرفت ایران شوند و حتی اگر بشود به صورت موقت ایران را در همین مرحله متوقف نمایند و زمان بخرند تا فرصت لازم برای آرایش جدید سیاست ها و توانمندی های خود برای ادامه مقابله و تخاصم با ایران اسلامی را داشته باشند.
هم اکنون در بحران آفرینی های آمریکا و اذنابش در منطقه و به ویژه در پیرامون ایران این نکته را به وضوح می توان دید. در فرمایشات اخیر حضرت آقا نیز به این موارد اشاره شده است.
خلاصه کلام اینکه، به اقرار مکرر مقامات آمریکایی این مذاکرات بر مبنای بی اعتمادی شکل گرفته و اگر می توانستند تک تک پیچ و مهره های صنعت هسته ای ایران را باز می کردند و نابود می ساختند. اما چون نتوانستند چنین کنند و تهدیدهای مکرر نظامی و حتی تهدید رسمی بی شرمانه هسته ای ایران که در زمان رئیس جمهور فعلی آمریکا رخ داد و حتی ترور دانشمندان هسته ای ایران نتوانست اهداف خصمانه آنها را تامین کند، برای متوقف نمودن پیشرفت هسته ای ایران در مذاکرات انعطاف نشان دادند و ظاهرا از مواضع قبلی خود مبنی بر انکار صریح حق ایران برای داشتن برنامه صلح آمیز هسته ای دست کشیدند! حال در ادامه مسیر و در اجرای توافق موسوم به "برجام" ابعاد جدید سیاست های خصمانه و عنادورزانه آمریکا و اذنابش را خواهیم دید.
با توجه به اینکه رهبر انقلاب تاکید دارند "هرگونه اظهاری مبنی بر این که ساختار تحریم‌ها باقی خواهد ماند، به منزله نقض برجام است"؛ این تاکید برای برداشته شدن ساختار تحریم‌ها را به چه دلیل ارزیابی می‌کنید؟
دولتیار: به دلایلی که در بالا ذکر شد، آمریکایی‌ها تصور می نمایند رژیم تحریم های گسترده، پیچیده و بی سابقه در تاریخ که توانستند با صرف هزینه های زیاد برای "فلج نمودن" ایران ایجاد نمایند دارای یک "ساختار" است که باید به هر ترتیب که بتوانند این "ساختار" را برای تداوم خصومت و تقابل با نفوذ روزافزون جمهوری اسلامی ایران حفظ نمایند.
تشخیص دقیق این نکته توسط رهبری معزز موجب شده که ایشان تذکر لازم و به موقع به طرف مقابل و به کسانی که اکنون مدیریت موضوع را در داخل کشور بر عهده دارند بدهند که مراقب فریبکاری یا دبه در آوردن‌ها باشند.
از آنجایی که رهبر انقلاب "اعلام کتبی رئیس‌جمهور امریکا و اتحادیه اروپا مبنی بر لغو تحریم‌ها" را از شروط آغاز اجرای برجام اعلام کرده‌اند آیا بیانیه‌ای که توسط رئیس جمهور آمریکا و اتحادیه اروپا صادر شده است اهداف ایران برای لغو تحریم‌ها را تامین خواهد کرد؟
دولتیار: این از نکات ظریف و قابل تاملی است که نیاز به مراقبت ویژه دارد. اگر بپذیریم که به لحاظ تئوریک این بیانیه ها "مصداق" و تامین کننده شرط مورد نظر رهبری معزز انقلاب است، مهمتر از مصداقیت تئوریک آن، شیوه اجرای آن در عمل است. برای همین است که ایشان خواستند یک تیم کارشناسی خبیر و مشرف به ابعاد و پیچیدگی های موضوع بر نحوه اجرای برجام نظارت و انجام تعهدات طرف های مقابل را رصد نماید.
در شرایطی که رهبر معظم انقلاب تاکید دارند "دولت ایالت متحره امریکا در قضیه هستهای و نه در هیچ مسأله دیگری، در برابر ایران رویکردی جز خصومت و اخلال در پیش نگرفته است و در آینده هم بعید است جز این روش عمل کند" مصداق این رفتار خصومت‌آمیز آمریکا در قبل و بعد از مذاکرات را چه می‌دانید؟
دولتیار: مصداق ها که زیادند! برای احصای مصادیق رفتارهای خصمانه و عنادورزانه آمریکا و همپیمانانش نسبت به ملت بزرگ ایران در طول 60 سال گذشته کتابها نوشته شدن و هنوز این فهرست در حال تکمیل شدن است!
در خصوص عنادورزی در حین مذاکرات، در ابتدا اشاره ای نمودم. اما در بعد از مذاکرات، نقش آمریکا و اذناب و هم پیمانانش در بحران آفرینی های منطقه ای و در پیرامون ایران و حمایت آشکار و پنهان از گروههای مسلح جنایتکار تروریسم مصداق بارز ادامه عناد و دشمنی با ایران اسلامی است.
ادامه برخی حرکت ها در کنگره آمریکا برای تمرکز بیشتر بر اتهامات ضد حقوق بشری نسبت به جمهوری اسلامی ایران و مداخله در امور دفاعی ایران به بهانه های مختلف، مصادیق دیگری از این تمایل خفته اما فعال در حاکمیت آمریکا برای تداوم خصومت ورزی با ایران اسلامی است.
