این در حالی است که گفته شد دیدار به منظور گسترش تعاملات و همکاری‌های مشترک با توجه به ظرفیت‌های بسیار این حوزه و تقسیم کار ملی بوده اما نکته ظریف در این است که رابطه وزیر ارتباطات از ابتدای روی کار آمدن دولت یازدهم با این شورا هیچگاه خوب نبود.
رابطه محمود واعظی با این شورا به اندازه‌ای تیره بود که حتی حاضر نشد در مراسم معارفه مشترک دبیر سابق این شورا و رئیس مرکز تحقیقات مخابرات ایران از محمد حسن انتظاری –دبیر سابق- دعوت کند تا روی سن بیاید یا حداقل با مصافحه‌ای خشک و خالی به وی تبریک گوید اما در دوره جدید مراسم معارفه فیروزآبادی را در سالن وزارت ارتباطات با حضور چهره‌های سرشناس سیاسی برگزار کرد.
هرچند نمی‌توان منکر رفاقت‌های پیشین واعظی و فیروزآبادی شد و همه به ضرب‌المثل "از هر دستی بدهی از همان دست می‌گیری" معتقدیم اما جایگاه فراقوه‌ای شورای عالی فضای مجازی می‌طلبد عاری از دیدگاه‌های شخصی و سلیقه‌ای باشد.
درست است که سید ابوالحسن فیروزآبادی در برابر چنین لطفی از سمت وزارت ارتباطات، ساختمان و نماد مرکز ملی فضای مجازی در امیر آباد را تقدیم این وزارتخانه برای قدرت‌بخشی به فعالیت‌های مرکز تحقیقات مخابرات ایران کرد اما همچنان تکلیف مرکز منحله تحقیقات مخابرات ایران روشن نشده است و در اصل چنین مرکزی یا "پژوهشگاه ارتباطات و فناوری اطلاعات" وجود ندارد.
پیش از این نیز فیروزآبادی از حل اختلافات چند ساله وزارت ارتباطات و شورای عالی فضای مجازی بر سر ساختمان مرکز ملی فضای مجازی خبر داده بود و به تسنیم گفته بود که ساختمان این مرکز به سعادت‌آباد منتقل می‌شود.
دبیر شورای عالی فضای مجازی همچنین گفته بود که ساختمان امیر‌آباد از ابتدا نیز متعلق به پژوهشگاه ارتباطت و فناور اطلاعات "مرکز تحقیقات مخابرات ایران" بوده است.
وی درباره پژوهشگاه فضای مجازی نیز گفت: این پژوهشگاه وجود خارجی نداشت و فقط روی کاغذ موجود بود، چیزی به نام پژوهشگاه فضای مجازی نداریم و تنها یک سایت به نام آن وجود داشت که چون در واقع چیز خارجی وجود نداشت آن را هم تعطیل کردیم.
با این حال، وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات قطعا برای تشکر از جداسازی ساختمان این دو نهاد به عنوان اولین چهره دولتی راهی سعادت‌آباد شد تا شاید از این طریق زمینه‌ای را برای همکاری‌ها یا بده بستان‌های بیشتر در آینده با مرکز ملی فضای مجازی فراهم کند.
