محمد دادکان در سال‌هایی که از فوتبال رفته معمولا تلاش کرده از خودش چهره‌ای در حد ناجی فوتبال بسازد. هرچند به عملکرد 8 ساله کفاشیان در فدراسیون فوتبال نقدهای زیادی وارد است ولی آمار نشان می‌دهد که عملکرد فوتبال در دوره او چندان با عملکرد این رشته ورزشی در دوره دادکان فرقی نمی‌کند. دادکان معمولا تلاش می‌کند به همه ثابت کند فوتبال در دروه 8 سال ریاست کفاشیان فوتبال ایران افت فاحشی کرده است در حالی که آمار چنین چیزی را نشان نمی‌دهد.
تیم ملی هم در دوره کفاشیان و هم در دوره دادکان به جام جهانی صعود کرده است و جالب است که در هر دو دوره هم این تیم با یک امتیاز از مرحله گروهی حذف شده است، پس دادکان حداقل از نظر نتیجه نمی‌تواند ادعا کند که در اداره فدراسیون فوتبال موفق‌تر از کفاشیان بوده است.
اما از همه این ها که بگذریم بعید است دادکان شانسی برای ریاست فدراسیون فوتبال داشته باشد. معمولا کسانی که می‌خواهند در انتخابات فدراسیون فوتبال رای بیاورند یا باید رای مجمع فدارسیون را داشته باشند و یا حداقل از حمایت وزارت ورزش و جوانان برخوردار باشند که به نظر می‌رسد دادکان در هیچکدام از این 2 مورد اقبال بلندی ندارد. تقریبا همه می‌دانند که گزینه وزارت ورزش برای ریاست فدراسیون فوتبال علیرضا اسدی، دبیرکل فدراسیون فوتبال است و البته بخش زیادی از رای مجمع را هم کفاشیان به خود اختصاص می‌دهد. همه این ها نشان می‌دهد که اعلام آمادگی دادکان برای بازگشت به فوتبال بیشتر یک مانور تبلیغاتی است.
نکته‌ای هم که نباید فراموش کرد این است که دادکان اصلا رابطه خوبی با مدیران وزارت ورزش ندارد و در این چندوقتی که گودرزی و یارانش در مسند قدرت هستند، وی انتقادات فراوانی را نسبت به عملکرد آنها انجام داده است. برای همین وی در صورت ورود به انتخابات اصلا نباید به کمک وزارت ورزشی‌ها حساب کند، مگر آنکه مقام‌های بالاتری از وزارت ورزش پشت او باشند. همام مقام‌هایی که از اسلامیان در فدراسیون فوتبال حمایت میکنند و یا همان مقام‌هایی که تازگی‌ها در هیات رئیسه فدراسیون‌های ورزشی ورود کردند و یا همان مقام‌هایی که باعث شدند وی در دانشگاه آزاد پستی بگیرد. در هر صورت باید کمی صبر کرد و دید که سرانجام فدراسیون فوتبال چه می‌شود و چه کسی می‌تواند صندلی "پرطرفدار" این فدراسیون را از آن خود کند.
